تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,518 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,133,587 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,239,685 |
مطالعه ترجیح زیستگاهی سیاهماهی توئینی (Capoeta damascina) در رودخانه کُردان با استفاده از شاخص مطلوبیت زیستگاه | ||
شیلات | ||
مقاله 9، دوره 69، شماره 3، مهر 1395، صفحه 359-366 اصل مقاله (649.97 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2016.61632 | ||
نویسندگان | ||
انسیه دولتپور1؛ هادی پورباقر* 2؛ سهیل ایگدری2؛ آرش جوانشیر2 | ||
1دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، گروه شیلات | ||
2دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی 4134، ایران | ||
چکیده | ||
زیستگاه به عنوان یکی از مهمترین عوامل در حفاظت از گونهها مطرح میباشد. زیرا با تعیین خصوصیات زیستگاهی موردپسند بهوسیلهی گونههای در معرض خطر، میتوان طرحهای حفاظتی ارائه کرد. براین اساس، مطالعهی حاضر بهمنظور بررسی نیازهای زیستگاهی سیاهماهی توئینی در رودخانه کردان انجام شده است. نمونهبرداری از سه ایستگاه اصلی در دو فصل تابستان و زمستان صورت گرفت. در طول رودخانه سه ایستگاه نمونهبرداری (بالادست، منطقه میانی و پایین دست رودخانه) منظور شد. در هر ایستگاه نیز سه تکرار به فاصله 100 متر انجام شد. در مجموع نه نقطه به منظور انجام این پژوهش درنظر گرفته شد. در هر ایستگاه در سه نقطه نمونه گیری با استفاده از جریان الکتریکی صورت گرفت. پارامترهای محیطی شامل سرعت جریان، عمق آب، دما، pH، عرض رودخانه، دانهبندی رسوبات، قطر سنگها و میزان مواد آلی رسوبات در هر ایستگاه، اندازهگیری شد. شاخص مطلوبیت با حداکثر امتیاز 1 برای هر پارامتر تعیین و میانگین آنها به عنوان نمایه شایستگی زیستگاه تعیین شد. تعیین رابطه بین پارامترهای محیطی و شاخص مطلوبیت با استفاده از روش مدل تجمعی تعمیم یافته صورت گرفت. این روش غیرپارامتریک میباشد. نتایج نشان داد که برای سیاه ماهی با توجه به این متغیرهای محیطی، منطقه پائیندست رودخانه (ایستگاه سه) زیستگاه مطلوبتری است. این روش برای ارزیابی زیستگاه با استفاده از گونه های شاخص میتواند به کار رود. | ||
کلیدواژهها | ||
مطلوبیت زیستگاه؛ رودخانه کردان؛ سیاهماهی توئینی (Capoeta damascina) | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 920 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 686 |