یک ساخت ناشناختۀ فعل التزامی در فارسی میانه

آموزگار، ژاله و احمد تفضلی 1375. زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن، تهران: معین.

ابوالقاسمی، محسن 1375. دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: سمت.

بندهشن ایرانی، چاپ عکسی از روی نسخۀ شمارۀ 1 تهمورس دینشاه (TD₁)، بنیاد فرهنگ ایران.

بهار، مهرداد 1369، بندهش، تهران، توس.

داتستان دینیک1356. به تصحیح تهمورس دینشا جی انکلساریا، به کوشش ماهیار نوابی و محمود طاووسی، شیراز: مؤسسۀ آسیایی دانشگاه پهلوی شیراز.

راستارگویوا، و .س. 1347. دستور زبان فارسی میانه، ترجمۀ ولی‌الله شادان، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

زوندرمان، ورنر 1382. «پارتی» و «فارسی میانه»، در رودیگر اشمیت (ویراستار)، راهنمای زبان‌های ایرانی باستان و ایرانی میانه، ترجمۀ حسن رضایی باغ‌بیدی و دیگران (ج 1، 190-260)، تهران: ققنوس.

فرشیدورد، خسرو 1383. فعل و گروه فعلی و تحول آن در زبان فارسی، تهران: سروش.

کلنز، ژان 1382. «اوستایی»، در رودیگر اشمیت (ویراستار)، راهنمای زبان‌های ایرانی باستان و ایرانی میانه، ترجمۀ حسن رضایی باغ‌بیدی و دیگران (ج 1، 70-109)، تهران: ققنوس.

نوابی، یحیی ماهیار 1371. «باشد» در هفتاد مقاله: ارمغان فرهنگی به دکتر غلامحسین صدیقی (ج 2، 567-572)، تهران: اساطیر.

Bartholomae, C. 1964. Altiranisches Wörterbuch, Berlin.

Brunner, Ch. 1977. A Syntax of Western Middle Iranian, New York.

Brandenstein,W. And M. Mayrhofer 1964. Handbuch des Altpersischen, Wiesbaden.

Dhabhar, B. N. 1949. Pahlavi Yasna and Visperad, Bombay.‏

Geldner, K. F. 1896. Avesta, the Sacred Books of the Parsis (3 vols.), Stuttgart.

Gonda, J. 1956. The Character of the Indo-European Moods, Wiesbaden.

Henning, W.B. 1933. Das Verbum des Mittelpersischen der Turfantexte, Zeitschrift für Indologie und Iranistik 9, pp.158-253.

Kellens, J. 1984. Le verbe avestique. Wiesbaden.

Lazard, G. 1963. La langue des plus anciens monuments de la prose persane, Paris.

                   .1984. “ Les modes de la virtualité en moyen-iranien occidental,” in Skalmowski, W. and Tongerloo, A. (eds.), Middle Iranian Studies. Proceedings of the International Symposium Organized by the Katholieke Universiteit Leuven, Leuven..

Madan, D. M. 1911. The Complete Text of the Pahlavi Dinkard, Bombay (= DkM).

Salemann, C. 1895-1901. “Mittelpersisch,” in Geiger, W. and Kuhn, E. (eds.), Grundriss der iranischen Philologie, Strassburg.

Shaked, Sh. 1979. The Wisdom of the Sasanian Sages (Denkard VI), Boulder, Colorado.

Skjærvø, P. O. 1985. “Remarks on the Old Persian Verbal System,” Münchener Studien zur Sprachwissenschaft, 45, pp. 211-227.

                  . 2009a. “Old Iranian,” in Windfuhr, G. (ed.), The     Iranian        Languages (pp. 43-195), Routledge.

                  . 2009b. “Middle West Iranian”, in Windfuhr, G. (ed.), The Iranian Languages (pp. 196-278), Routledge.

Szemerényi, O. 1990. Introduction to Indo-European Linguistics, Oxford University Press.

Taraf, Z. 1981. Der Awesta-Text Niyāyiš mit Pahlavi- und Sanskritübersetzung, München.‏