تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,033 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,502,923 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,767,176 |
تعامل سیاست خارجی ایران و روسیه در تقابل با محور شرقی- غربی در قفقاز جنوبی | ||
مطالعات اوراسیای مرکزی | ||
مقاله 15، دوره 9، شماره 2، مهر 1395، صفحه 411-430 اصل مقاله (567.03 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcep.2016.60552 | ||
نویسندگان | ||
عنایت الله یزدانی* 1؛ احسان فلاحی2 | ||
1دانشیار گروه علوم سیاسی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان | ||
2دانشجوی دکتری روابط بینالملل دانشگاه اصفهان | ||
چکیده | ||
یکی از بارزترین پیامدهای فروپاشی اتحاد شوروی ایجاد خلأ قدرت در جمهوریهای نواستقلال بود. بدین سبب کشورهای منطقهای و فرامنطقهای از راه اتحاد و ائتلاف با جمهوریهای قفقاز جنوبی درپی افزایش نفوذ خود در این منطقه هستند. ترکیه و اسرائیل از راه همکاری با جمهوری آذربایجان، محور شرقی- غربی را تشکیل دادهاند. این همکاری، منافع مشترک روسیه و ایران را تهدید میکند. در مقابل تهران، مسکو و ارمنستان بهصورت واکنشی، محور شمالی- جنوبی را بهوجود آوردهاند؛ اما تعامل تهران و مسکو بهعنوان بازیگران اصلی این اتحاد چندان پایدار بهنظر نمیرسد. بدین سبب نوشتار پیشرو درپی پاسخ به این پرسشها است که «ماهیت همکاری ایران و مسکو در قفقاز جنوبی چیست؟ دامنۀ تعامل سیاست خارجی ایران و روسیه، باهدف مقابله با محور شرقی- غربی در چه سطحی است؟» «با گذشت بیش از دو دهه از فروپاشی اتحاد شوروی، همکاری تهران و مسکو در قفقاز جنوبی به سطح راهبردی نرسیده است. تعاملات منطقهای این دو کشور ماهیتی تدافعی و کارکردی تاکتیکی دارد». این فرضیه با کاربست موضوع اتحاد و ائتلاف در نظریۀ واقعگرایی بررسی خواهد شد. | ||
کلیدواژهها | ||
اتحاد و ائتلاف؛ تاکتیک؛ راهبرد؛ سیاست خارجی؛ قفقاز جنوبی؛ واقعگرایی | ||
مراجع | ||
الف) فارسی 1. آتااوف، تورکایا (1375)، «دریای خزر از نگاه ترکیه»، ترجمۀ قاسم ملکی، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 2، شمارۀ 14، صص. 198-168. 2. احمدیان، قدرتالله و طهمورث غلامی (1388)، «آسیای مرکزی و قفقاز، عرصۀ تعارض منافع روسیه و غرب»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 2، شمارۀ 4، صص. 20-1. 3. ازغندی، علیرضا و جلیل روشندل (1390)، مسائل نظامی و استراتژیک معاصر، تهران: سمت. 4. امیدی، علی (1390)، «چالشهای ساختاری روابط راهبردی ایران و روسیه: سلطهستیزی ایرانی و عملگرایی روسی»، مطالعاتاوراسیای مرکزی، سال 4، شمارۀ 8، صص. 64-43. 5. امیراحمدیان، بهرام و حسن عسگری (1388)، «بحران اوستیای جنوبی: ریشهها، ابعاد، پیامدها و چشمانداز آینده»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 2، شمارۀ 4، صص. 42-21. 6. پیشگاهیفرد، زهرا و رضا جنیدی (1389)، «اهمیت رفتار سیاسی روسیه در منطقۀ آسیای مرکزی و چالشهای فراروی جمهوری اسلامی ایران»، جغرافیای انسانی، شمارۀ 72، صص. 82- 63. 7. چابکی، امالبنین (1388)، «چالشهای روابط ایران و جمهوری آذربایجان»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 2، شمارۀ 4، صص. 84-63. 8. حاجی یوسفی، امیرمحمد (1384) سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در پرتو تحولات منطقهای 1991-2001،چاپ دوم، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی. 9. حاجی یوسفی، امیرمحمد و همت ایمانی (1390)، «تحولات روابط ترکیه و اسرائیل در دهۀ اخیر و پیامدهای آن برای ایران»، روابط خارجی، سال 3، شمارۀ 2، صص. 104-75. 10. حیدری، محمد (1386)، «رژیمهای بینالمللی و تحولات سیاسی- اقتصادی در قفقاز»، سیاست، دورۀ 37، شمارۀ 4، صص. 124-97. 11. خطیبزاده، سعید (1381)، «ترکیه و اسرائیل: تلاش برای چارچوب جدید امنیتی- سیاسی»، سیاست خارجی، سال 16، شمارۀ 2، صص. 420-407. 12. دهقان طرزجانی، محمود (1379)، روابط خارجی ایران و همسایگان در دهۀ دوم انقلاب اسلامی، تهران: انتشارت سروش. 13. رضازاده، سخاوت (1384)، «ملاحظات مشترک ج.ا.ایران و روسیه پس از شکلگیری محور استراتژیک ترکیه و اسرائیل»، مجلس و راهبرد، سال 12، شمارۀ 48 ، صص.272- 249. 14. روا، اولیویه (1380)، «سیاست خارجی ایران در آسیای مرکزی»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 36، صص. 198-173. 15. سنایی، مهدی و فاطمه سنگری (1390)، «مقایسۀ تحلیلی سیاست خارجی ایران و روسیه در آسیای مرکزی»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 4، شمارۀ 9، صص. 38-21. 16. سیفزاده، حسین (1384)، سیاست خارجی ایران، تهران: میزان. 17. عباسی، مجید و محمدرضا موسوی (1392)، «روابط ج.ا.ایران و جمهوری آذربایجان، بسترهای همگرایی و زمینههای واگرایی»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دورۀ 6، شمارۀ 2، صص. 80-61. 18. عطایی، فرهاد و اعظم شیبانی (1390)، «زمینههای همکاری و رقابت ایران و روسیه در آسیای مرکزی در چارچوب ژئوپلیتیک»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 4، شمارۀ 8، صص. 151-131. 19. فرجیراد، عبدالرضا، محمد درخور و هادی ساداتی (1391)، «بررسی روابط استراتژیک اسرائیل و جمهوری آذربایجان»، آران، سال 11، شمارۀ 31، صص. 85-45. 20. قهرمانپور، رحمان (1384)، تعاملات ایران و ترکیه در آغاز قرن بیست و یکم، تهران:مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی. 21. کرمی، جهانگیر (1389) (الف)، «روابط ایران و روسیه در سالهای 1368 تا 1388: بسترها عوامل و محدودیتها»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 3، شمارۀ 6، صص. 136-111. 22. کرمی، جهانگیر (1389) (ب)، «ایران و روسیه متحد شرقی: یا تهدید جنوبی؟»، روابط خارجی، سال 2، شمارۀ 3، صص. 199-171. 23. کرمی، جهانگیر و زینب نجفی (1390)، «همکاری روسیه و ترکیه: هدفها، گستره و چشماندازها»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 4، شمارۀ 9، صص. 78-59. 24. کولایی، الهه (1375)، «روسیه، غرب و ایران»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 2، شمارۀ 12، صص. 94-75. 25. کولایی، الهه (1378)، «ایران، ارمنستان و روسیه: عوامل توسعۀ روابط»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 26، صص. 18-11. 26. کولایی، الهه (1385)، سیاست و حکومت در روسیه، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی. 27. کولایی، الهه (1389)، «جمهوری اسلامی ایران و ژئوپلیتیک قفقاز جنوبی»، ژئوپلیتیک، سال 6، شمارۀ 1، صص. 111-75. 28. ملکی، محمدرضا (1377)، «روابط ترکیه و اسرائیل و آثار آن در آسیای مرکزی و قفقاز»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 24، صص. 56-39. 29. ملکی، محمدرضا (1378)، «عامل منفی اسرائیل در روابط ایران و روسیه»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 3، شمارۀ 25، صص. 40-29. 30. موسسه بینالمللی مطالعات دریای خزر (1387)، «روابط ایران و روسیه پس از جنگ سرد»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شمارۀ 61، صص. 38-1. 31. موسوی، محمدرضا و حسینعلی توتی (1391)، «روابط اسرائیل و قفقاز جنوبی و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی» آران، سال 11، شمارۀ 31، صص. 79-59. 32. نائبیان، جلیل (1392)، «نقش اسرائیل در بحرانهای قفقاز (بررسی مناقشه گرجستان)»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال 6، شمارۀ 13، صص. 160-141.
ب) انگلیسی
8.Gruen, George (2004), “Turkey Strategic Mideast Regional Initiatives”, American Foreign Policy Interests, Vol. 6, No. 26, pp. 435-456.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,064 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,505 |