پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,578 |
| تعداد مقالات | 71,072 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,694,624 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,923,983 |
بررسی سرولوژیک بیماری استرانگلز در اسبان برخی از مناطق استان خوزستان به روش الایزا | ||
| مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
| مقاله 1، دوره 71، شماره 4، دی 1395، صفحه 373-379 اصل مقاله (981.9 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jvr.2016.59992 | ||
| نویسندگان | ||
| امیرحسین محمدی1؛ مهدی پورمهدی بروجنی* 2؛ داریوش غریبی3؛ علیرضا قدردان مشهدی4 | ||
| 1دانش آموخته دکتری حرفهای، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| 2گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| 3گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| 4گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعه: استرانگلز بوسیله استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی ایجاد می‌شود. باکتری بطور بارز قسمت فوقانی دستگاه تنفس و غدد لنفی سر و گردن تک‌سمیان را درگیر می‌کند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع سرمی استرانگلز و رابطه آن با فاکتور‌های سن و موقعیت جغرافیایی است. روش کار: در این تحقیق نمونه‌های سرمی از 184 رأس اسب انتخاب شده به طور تصادفی از شهرهای اهواز، شوشتر، باغملک، شوش، آبادان، رامهرمز و دزفول جمع آوری گردید و بوسیله آزمایش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین 85 سوآب بینی که بطور تصادفی از اسبان جمع آوری شد از نظر استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی بوسیله کشت باکتریایی ارزیابی گردید. نتایج: شیوع سرمی استرانگلز 5/37% (فاصله اطمینان 95% 5/44-5/30) بود. رگرسیون لاجستیک نشان داد شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و آلودگی، 1/1 (فاصله اطمینان 95% 17/1- 04/1) است (001/0>P) و با افزایش 1 سال، شانس آلودگی 10% افزایش می‌یابد. فراوانی نسبی آلودگی در اسبان نر و ماده 73/32% و 53/39% بود (05/0<P) و شانس آلودگی جنس ماده 34/1 برابر جنس نر (فاصله اطمینان 95% 61/2- 69/0) است. شیوع در اسبان دارای سابقه بیماری تنفسی و بدون آن به ترتیب 1/94% و 74/31% بود (001/0>P). شانس آلودگی اسبان دارای سابقه بیماری تنفسی 42/34 برابر (فاصله اطمینان 95% 37/266- 45/4) اسبان بدون سابقه بیماری تنفسی بود. شیوع در اهواز، شوشتر، باغملک، شوش، آبادان، رامهرمز و دزفول به ترتیب 3/33%، 62/34%، 26/5%، 23/69%، 04/13%، 22/22%، 75% (001/0>P) بود. موقعیت جغرافیایی، 6/29% از نوسانات آلودگی را توجیه می‌نمود. استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی در کشت باکتریایی سوآب‌های بینی جدا نشد. نتیجه-گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد که شیوع سرمی استرانگلز در استان خوزستان بالا است و باید اقدامات کنترلی و پیشگیرانه مدنظر سیاست گذاران بهداشتی قرار گیرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اسب؛ اپیدمیولوژی؛ استرانگلز؛ استرپتوکوکوس اکوئی تحت گونه اکوئی | ||
| مراجع | ||
|
Al-Ghamdi, G.M. (2008) Determination prevalence of strangles in Saudi Arabia. Res J Biol Sci. 3: 1137-1139. Anzai, T., Nakanishi, A., Wada, R., Higuchi, T., Hagiwara, S.,Takazawa, M., Oobayashi, K., Inoue, T. (1997) Isolation of Streptococcus equi subsp. equi from Thoroughbred horses in a racehorse breeding area of Japan. J Vet Med Sci. 59: 1031-1033. Boyle, A. G., Sweeney, C. R., Kristula, M., Boston, R., Smith, G. (2009) Factors associated with likelihood of horses having a high serum Streptococcus equi SeM-specific antibody titer. J Am Vet Med Assoc. 235: 973-977. Davidson, A., Traub-Dargatz, J.L., Magnuson, R., Hill, A., Irwin, V., Newton, R., Waller, A., Smith, K., Callan, R.J., Meehan, M., Owen, P., Salman, M. (2008) Lack of correlation between antibody titers to fibrinogen-binding protein of Streptococcus equi and persistent carriers of strangles. J Vet Diagn Invest. 20: 457-462. Harrington, D.J., Sutcliffe, I.C., Chanter, N. (2002) The molecular basis of Streptococcus equi infection and disease. Microbes Infect. 4: 501-510. Hassanpour, A. (2014) A study on the serumic levels of cardiac troponin and some enzymes in horses with strangles. Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences. 4: 7-9. Ijaz, M., Khan, M.S., Dourani, A.Z., Saleem, M.H., Chaudhry, A.S., Ali, M.M., Mehmood, K., Shahzad, W. (2012) Prevalence and haemato-biochemical studies of strangles (Streptococcus equi) affected horses in Pakistan. J Anim Plant Sci. 22: 295-299. Jannatabadi, A.A., Mohammadi, G.R., Rad, M., Maleki, M. (2008) Molecularidentification of Streptococcus equi subsp. equi and Streptococcus equi subsp. Zooepidemicus in nasal swabs samples from horse suffering respiratory infections in Iran. Pak J Biol Sci. 11: 468-471. Jorm, L.R. (1991) Strangles in horse studs: incidence, risk factors and effect of vaccination. Aust Vet J. 67: 436-439. Kazemi Asl, S.A., Hassanpour, A., Amoughli Tabrizi, B. (2013) Comparative assessment the serum values of Iron, phosphorous and cobalt in both healthy and horses with strangles. Euro J Exp Bio. 3: 513-518. Khoo, L.L., Maswati, M.A., Roseliza, R., Rosnah, Y., Saifu Nazari, R., Ramlan, M. (2011) Isolation of streptococcus equi during strangles surveillance in peninsular Malaysia. Malays J Vet Res. 2: 27-32. Knowles, E.J., Mair, T.S., Butcher, N., Waller, A.S., Wood, J.L. (2010) Use of a novel serological test for exposure to Streptococcus equi subspecies equi in hospitalised horses. Vet Rec. 166: 294-297. Nara, P.L., Krakowka, S., Powers, T.E., Garg, R.C. (1983) Experimentally Streptococcus equi infection in the horses: Correlation with in vivo and in vitro immune responses. Am J Vet Res. 44: 529-534. Noormohamadzadeh, F., Abdollahpour, F.G., Khajeh-Nasiri, S.M. (1992) Epizootiological investigation of strangles in the equine stables in Tehran. J Equ Vet Sci. 12: 401-402. Patty, O.A., Cursons, R.T. (2014) The molecular identification of Streptococcus equi subsp. equi strains isolated within New Zealand. N Z Vet J. 62: 63-67 Piche, C.A. (1984) Clinical Observations on an Outbreak of Strangles. Can Vet J. 25: 7-11. Stewart, G.C. (2013) Streptococcus and Enterococcus. In: Veterinary Microbiology. Vol 1. McVey, D.S., Kenedy, M., Chengappa, M.M. (eds.). (3rd ed.) Wiley-Blackwell published, Oxford. p. 194-203. Sweeney, C.R., Benson, C.E., Whitlock, R.H., Meirs, D.A., Barningham, S.O., Whitehead, S.C., Cohen, D. (1989) Description of an epizootic and persistence of Streptococcus equi infection in horses. J Vet Med Assoc. 194: 1281-1286. Sweeney, C.R., Timoney, J.F., Newton, J.R., Hines, M.T. (2005) Streptococcus equi infections in horses: guidelines for treatment, control, and prevention of strangles. J Vet Internal Med. 19: 123-134. Vukovic, V. (1961) Strangles in Sarajevo during 1952-1959. Veterinaria (Sarajevo). 10: 125-128. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,345 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,410 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب