سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,501
تعداد مشاهده مقاله124,099,423
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,206,915
طباطبایی, سمیه, شهبازی, مهدی, باقرزاده, فضل اله. (1395). ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ 10-6 سال شهر مشهد. , 8(2), 209-224. doi: 10.22059/jmlm.2016.58946
سمیه طباطبایی; مهدی شهبازی; فضل اله باقرزاده. "ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ 10-6 سال شهر مشهد". , 8, 2, 1395, 209-224. doi: 10.22059/jmlm.2016.58946
طباطبایی, سمیه, شهبازی, مهدی, باقرزاده, فضل اله. (1395). 'ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ 10-6 سال شهر مشهد', , 8(2), pp. 209-224. doi: 10.22059/jmlm.2016.58946
طباطبایی, سمیه, شهبازی, مهدی, باقرزاده, فضل اله. ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ 10-6 سال شهر مشهد. , 1395; 8(2): 209-224. doi: 10.22059/jmlm.2016.58946

ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ 10-6 سال شهر مشهد

رشد و یادگیری حرکتی ورزشی
مقاله 1، دوره 8، شماره 2، مرداد 1395، صفحه 209-224    اصل مقاله (140.11 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jmlm.2016.58946
نویسندگان
سمیه طباطبایی1؛ مهدی شهبازی* 2؛ فضل اله باقرزاده2
1کارشناس ارشد دانشگاه تهران
2دانشیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه تهران
چکیده
اصطلاح درخودمانده در مورد افرادی به‌کار می‌رود که دارای مجموعه‌ای از اختلالات رشدی وابسته به سیستم اعصاب مرکزی باشند. این کودکان با نقص در تعامل اجتماعی، زبان و ارتباطات شناخته می‌شوند. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی کودکان درخودماندۀ10-6 سال شهر مشهد بود. نمونۀ آماری تحقیق 41 دانش‌آموز (31 پسر و 10 دختر) مبتلا به اختلال درخودماندگی با عملکرد بالا بود. محقق نخست با استفاده از پرسشنامۀ ارتباطات اجتماعی(SCQ)، نمرۀ رشد اجتماعی کودکان را به‌دست آورد. سپس برای تعیین سطح رشد حرکتی، از مقیاس رشد حرکتی لینکلن– ازرتسکی بهره برد. در بررسی آماری داده‌ها، در بخش توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رشد حرکتی با رشد اجتماعی پسران و دختران درخودمانده ارتباط معنا‌داری وجود دارد (05/0P<). همچنین در بخش پسران این ارتباط بین مهارت‌های حرکتی درشت، مهارت‌های حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست با رشد اجتماعی معنا‌دار بود (05/0P<). در بخش دختران ارتباط بین مهارت‌های حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست با رشد اجتماعی معنا‌دار بود (05/0P<)، اما ارتباط معنا‌داری بین چابکی انگشتان با رشد اجتماعی در هیچ‌یک از دو گروه پسران و دختران مشاهده نشد (05/0<P). نتایج در زمینۀ ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی نشان می‌دهد که اعمال مهارت‌های حرکتی ممکن است در بهبود دانش‌آموزان اوتیسمی مؤثر باشد.
کلیدواژه‌ها
رشد حرکتی؛ رشد اجتماعی؛ کودک درخودمانده
مراجع
  1. احمدی، احمد (1389). "اثربخشی داستان‌های اجتماعی بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان اتیستیک"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد کودکان استثنایی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ص 29-24، انتشار نیافته.
  2. اصلانخانی، محمدعلی (1379). "تأثیر تربیت بدنی و ورزش بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان" ، مجلۀ زیور ورزش، نشریۀ ماهانه ادارۀ کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش، سال دوم، ش هشتم، ص 17-13.
  3. اکبری، مریم (1386). "بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان خودمانده (9-7) سال در شهر تهران"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران،  ص 31-27، انتشار نیافته.
  4. بهرام، عباس؛ شفیع‌زاده، محسن (1387). "رشد حرکتی در دوران مختلف زندگی (از اصول تا برنامه‌ریزی)" چ اول، تهران، انتشارات نرسی، ص 49-38.
  5. بهمن‌زادگان جهرمی، مرضیه؛ یارمحمدیان، احمد؛ موسوی، حسین  (1389). "بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر رفتارهای اوتیستیک و رشد اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم"، یافته‌های نو در روان‌شناسی، ص 95-81.
  6. پاینه. وی گریگوری؛ ایساکس، لاری دی (2002). "رشد حرکتی انسان رویکردی در طول عمر"، ترجمۀ حسن خلجی، داریوش خواجوی، اراک، ویراست پنجم، دانشگاه اراک، ص 75-64.
  7. جلالی سودرودی، جواد (1376). "بررسی تأثیر ورزش بر مهارت‌های روانی – حرکتی و سازش اجتماعی پسران 9-8 ساله شهر تهران"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، ص 51-49، انتشار نیافته.
  8. حسن‌زاده، سعید (1387). نامه‌ای به سردبیر: در خصوص روز جهانی اطلاع‌رسانی در پیرامون اتیسم، پژوهش در حیطۀ کودکان استثنایی، سال هشتم، ش 1، ص 31.
  9. ریاحی مهابادی، بهبار (1372). "بررسی ویژگی‌های شخصیتی میان ورزشکاران و غیرورزشکاران"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران، ص 33-28، انتشارنیافته.
  10. سیدزاده نوش‌آبادی، سادات (1380) ."بررسی ارتباط بین رشد حرکتی و رشد اجتماعی در دانش‌آموزان دختر ورزشکار و غیرورزشکار سوم راهنمایی منطقۀ 6 تهران"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌‌ارشد، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ص 19-17، انتشارنیافته.
  11. صالحی، یلدا (1390). "اثر تمرین هوازی بر مهارت‌های جابجایی و رفتارهای قالبی کودکان اوتیسم"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ص 23-21، انتشارنیافته.
  12. قاسمی، مسعود (1374). "مقایسۀ عملکرد کودکان عقب‌ماندۀ سندروم داون در آزمون مهارت‌های حرکتی برونینکز- ازرتسکی"، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد کودکان استثنایی، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ص 19-18، انتشار نیافته.
  13. گلابی، پری؛ علی‌پور، احمد؛ زندی، بهمن (1384). "تأثیر مداخلۀ درمانی به روش ABA بر درمان کودکان دچار اختلال اتیسم"، پژوهش در حیطۀ کودکان استثنایی، سال پنجم، ش 1، ص 54-33.
  14. ناصح، هما (1388). "همراه با اوتیسم از تشخیص تا درمان"، چ اول، تهران، نشر دانژه، ص 56-47.
  15. هی وود، کاتلین ام (1386). "رشد و تکامل حرکتی در طول عمر"، ترجمۀ مهدی نمازی‌زاده و محمدعلی اصلانخانی، چ هشتم، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، ص 87-79.
  16. یقینی، مریم (1388). "تیوپ و لاستیک‌های رنگی و مهارت‌های حرکتی کودکان اتیسم، مجلۀ آموزشگاه اختلالات رفتاری و هیجانی اتیسم، ص 88-78.

 


    1. Bhave, A, Bhargava, R.,& Rashmi,K. (2010). Correlation between developmental quotients (DASII) and social quotients (Malins VSMS) in indian children aged 6 months to 2 years. Journal of Paediatrics and Child Health.
    2. Chawarska, K, Paul,R, Klin,A,Hannigen, S, Dichtel, L &Volkmar,F .(2007). Parental recognition of developmental problems in toddlers with autism spectrum disorder. Journal of Autism and Developmental Disorder, 37(1): 62-72.
    3.  Chen,Chia-Ling.  Hung-Chin Hsu, Pao-Tsai Cheng, Chia-Hui Chen, Chia-Ying Chong, Yi-Ying Lin.(2004). The relationship of social function with motor and speech functions in children with autism. Chang Gung Medical Journal, 10(27): 750- 757.
    4. Dawson, G.Estes, A. Munson, J. (2010). Randomized, controlled trial of an intervention for infants with autism: The Early Start Denver Model. Pediatrics, 125(1): 17-23.
    5. Elliot,R.O,Dobbin,A.R,Rose, G.D &Soper,H.V. (1994). Vigorous, aerobic exercise versus general motor training activities: effects on maladaptive and stereotypic behaviors of adults with both autism and mental retardation. Journal of Autism and Developmental Disorders,24: 565- 576.
    6. Fournier, K, Hass, C, Naik,S,Lodha, N &Cauraugh,J. (2010). Motor coordination in autism spectrum disorder: A synthesis and meta-analysis. Journal of Autism and Development Disorder, 40(10):1227-1240.
    7. Green, D.Charman, T. Pickles, A. Chandler, S. Loucas, T. Simonoff, E. Baird, G. (2009). Impairment in movement skills of children with autistic spectrum disorder. Developmental Medicine and Child Neurology, 51(4): 311-316.
    8. Kasari,C.Gulsrud,A.Wong,C.Kwon, S.Locke,J .(2010). Randomized controlled caregiver mediated joint engagement intervention for toddlers with autism. Journal of Autism and Development Disorders, 40(9): 1045-1056.
    9. Lehoux C, Everett J, Laplante L, Émond, Claudia; Trépanier, Johanne; Brassard, Andrée; René, Linda; Cayer, Mireille; Mérette, Chantal; Maziade, Michel; Roy, Marc-André (2003). Fine motor dexterity is correlated to social functioning in schizophrenia. Schizophrenia Research 62: 269-273.
    10. Lioyd,M,MacDonald, M &Lord,C. (2011). The motor skills of toddlers with autism spectrum disorder. Autism, 1-18.
    11. Loth, E. Gomez, J. Happe,F. (2008). Event Schemas in Autism Spectrum Disorders: the Role of theory of mind and weak central coherence. Autism Dev. Disord.38:449-463.
    12. Mac Donald, M. (2011). The influence of motor skills on the social communicative skills of children with Autism Spectrum Disorder, A dissertation for the degree of doctor ofPhilosophy. University of Michigan.
    13. Matson, J &Kozlowski, A.M. (2011). The increasing prevalence of autism spectrum disorders. Research in Autism Spectrum Disorder, 5:418-425.
    14. Ming,X.Brimacombe, M. Wagner, G. (2007). Prevalence of motor impairment in autism spectrum disorders. Brain &Development. 29: 565-570.
    15. Connor,J. French,R.Henderson,H .(2000). Use of physical Activity to Improve Behavior of childern with Autism.
    16. Ozonoff, S.Macari, S. Young, G.S. Goldring, S. Thompson, M.  Rogers, S.J. (2008). Gross motor development, movement abnormalities, and early identification of autism. Journal of Autism and Developmental Disorder, 38: 644-656.
    17. Prelock,P.A,Prendeville,j.Unwin ,G. (2006) .peer play interventions to support the social competence of children with Autism Disorders (ASD) .Seminars in speech and language. 27(1). 32-46.
    18. Prupos, A.Reid, G. (2001). Effects of exercise frequency on stereotypic behavior of children with developmental disabilities. Education and Training in Mental Retardation and Developmental Disabilities. 36: 196- 206.
    19. Sasanfar, R. Haddad, S. Tolouei, A. Ghadami,M. Yo, D&Santanglo,S. (2010). Paternal age increases the risk for autism in an Iranian population sample, Molecular Autism,1(2): 2-10.
    20. Staple, k.Reid, G. (2009). Fundamental movement skills and autism spectrum disorders.
    21. Whittingham, k. Fahey,M. Rawicki, B. Boyd,R. (2010). The relatinship between motor abilities and early social development in a preschool cohort of children with cerebral palsy. Research in Developmental Disabilities. 31: 1346 -1351.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,571
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,664


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب