اسلامی الوارسی, فاطمه, تیمورنژاد, کاوه, نعیمی ثابت مقدم, امیررضا. (1395). بررسی رابطة سبک رهبری تحول گرا با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی. , 14(2), 589-610. doi: 10.22059/jomc.2016.57639
فاطمه اسلامی الوارسی; کاوه تیمورنژاد; امیررضا نعیمی ثابت مقدم. "بررسی رابطة سبک رهبری تحول گرا با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی". , 14, 2, 1395, 589-610. doi: 10.22059/jomc.2016.57639
اسلامی الوارسی, فاطمه, تیمورنژاد, کاوه, نعیمی ثابت مقدم, امیررضا. (1395). 'بررسی رابطة سبک رهبری تحول گرا با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی', , 14(2), pp. 589-610. doi: 10.22059/jomc.2016.57639
اسلامی الوارسی, فاطمه, تیمورنژاد, کاوه, نعیمی ثابت مقدم, امیررضا. بررسی رابطة سبک رهبری تحول گرا با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی. , 1395; 14(2): 589-610. doi: 10.22059/jomc.2016.57639
بررسی رابطة سبک رهبری تحول گرا با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی
1کارشناس‌ارشد، گروه پژوهشی مدیریت توسعه، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
2استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3کارشناس روابط عمومی، جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی رابطة سبک رهبری تحولگرا با تعالی سازمانی در دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوۀ گردآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی است. برای انجام‌دادن این پژوهش نمونة آماری 117 نفری متشکل از مدیران میانی و ارشد دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی، با روش تصادفی طبقهای انتخاب شدند. با توجه به هدف و نوع پژوهش، ابزار تحقیق پرسشنامههای چندعاملی رهبری و تعالی سازمانی مدل EFQM بودند. میزان پایایی پرسشنامة سبک رهبری برای رؤسای جهاد دانشگاهی 66/0 و برای تعالی سازمانی نیز 87/0 محاسبه شد. برای توصیف و استنباط آماری دادهها برای آزمون فرضیة اصلی تحقیق، آزمون همبستگی اسپیرمن اجرا شد. نتایج آزمون فرضیه نشان داد بین سبک رهبری تحولگرا با تعالی سازمان در جهاد دانشگاهی رابطة معنادار وجود دارد. از آنجا که در اینجا سطح معناداری آزمون تساوی ضریب رگرسیون کوچکتر از 01/0 است، رابطة بین سبک رهبری تحولگرا و متغیر تعالی سازمانی با 99 درصد اطمینان ثابت شد.
بیکاس، سی سانیال (1377). «تحول در سیاست‌گذاری و اعمال مدیریت در آموزش عالی». ترجمة داوود حاتمی، فصل‌نامة پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، دورة ششم، شماره‌های اول و دوم، صفحه 12.
بیکزاده، جعفر؛ علیزاده، جبرائیل (1388). «ارزیابی عملکرد سازمان با استفاده از مدل تعالی سازمانی EFQM». نشریة کار و جامعه، شمارة 112، صفحات 57-50.
خداداد، حمید (1384). تعیین اثربخشی فعالیتهای ورزشی فوق‌برنامة دانشگاههای تهران و ارائة الگوی اثربخش. پایاننامه دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
ریاحی، بهروز (1384). نظریة نوین مدیریت کیفیت جامع در بخش دولتی ایران. تهران، انتشارات مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
کیا، منوچهر (1373). تئوریهای مدیریت و مدلهای سازمانی. تهران، شرکت تعاونی خدمات و انتشارات علوم مدیریت.
مصدقراد، علیمحمد (1381). کلیات مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی. تهران، انتشارات دیباگران.
گریفین، مورهد (1389). رفتار سازمانی. ترجمة سیدمهدی الوانی و غلامرضا معمارزاده، تهران، انتشارات مروارید.
مهپیکر، محمدرضا (1382). تعالی سازمانی و جوایز کیفیت. مشهد، نشر سنبله.
هرسی، پل (1375). مدیریت رفتار سازمانی. ترجمة قاسم کبیری، تهران، نشر قلم.
Bass, B.; Avolio, B. (1995). Multifactor leadership questionnaire. Binghamton University, Center for Leadership Studies.
Bass, B.; Riggo, R. (2012). Transformational leadership. Psychology Press.
Dubas, Kh. (2004). “A test of the efqm excellence model of TQM”. Proceeding of the Academy of Marketing Studies, 10(2).
Kessler, T. (1994). “The relationship between transformational laissez faire leadership behavior and job satisfaction in research environment”. Dissertation Abstract International, 54(9).
Magliocca, L. A.; Christakis, A. N. (2001). “Creating transforming leadership for organizational change: The CogniScope System approach”. System Research and Behavioral Science, 18, 259-264.
Manning, G.; Curtis, M. K. (2003). The Art of leadership. New York, McGraw –Hill Higher Education.
Sun Juan, S. P. “Team building: A leadership strategy”. Journal of Philipp Dent Asoka, 50(1), 49-55.
Spillane, J. (2012). Distributed leadership. San fran cisco, Publisher Wiley
