تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,116,994 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,221,813 |
سنجش میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (مطالعۀ موردی: شهر ایلام) | ||
پژوهشهای جغرافیای انسانی | ||
مقاله 9، دوره 49، شماره 3، مهر 1396، صفحه 607-619 اصل مقاله (769.8 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2016.57235 | ||
نویسندگان | ||
حسن حکمت نیا* 1؛ محمد ملکی2؛ میرنجف موسوی3؛ علیرضا افشانی4 | ||
1دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور یزد | ||
2دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور تهران | ||
3دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه ارومیه | ||
4دانشیار جامعهشناسی، دانشگاه یزد | ||
چکیده | ||
حکمروایی خوب شهری را میتوان شیوه و فرایند ادارة امور شهری با مشارکت و تعامل سازندة سه بخش دولتی، خصوصی و جامعۀ مدنی بهمنظور نیل به شهر سالم، باکیفیت و قابلیت زندگی بالا و توسعة پایدار شهری تعریف کرد. با توجه به مؤلفههای مورد بررسی و ماهیت کاربردی پژوهش، روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی است. دادهها و اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو شیوة کتابخانهای و میدانی گردآوری شده است. هدف پژوهش، سنجش نواحی شهر ایلام بهلحاظ شاخصهای حکمروایی خوب شهری است. محدودۀ جغرافیایی پژوهش، شهر ایلام است که در سرشماری سال 1390 جمعیت آن برابر 172213 نفر بوده است. جامعۀ آماری تحقیق 42613 خانوار ساکن شهر ایلام و حجم نمونه 397 نفر سرپرست خانوار است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب شدهاند. برای پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که مقدار 86/0 بهدست آمده است. در این تحقیق، از هفت شاخص مشارکت، پاسخگویی، مسئولیتپذیری، قانونمحوری، عدالت، شفافیت و کارایی استفاده شده است. برای تحلیل دادهها از نرمافزار spss و از آزمون T تکنمونهای استفاده شده است. ارزشگذاری متغیرها با بهرهمندی از طیف لیکرت صورت گرفته است. براساس نتایج پژوهش، سطح تمام شاخصهای حکمرانی خوب در شهر ایلام، پایینتر از سطح متوسط طیف لیکرت است؛ بنابراین، نواحی شهر ایلام بهلحاظ این مؤلفهها در وضعیتی نامطلوب قرار دارند. | ||
کلیدواژهها | ||
حکمروایی؛ حکمروایی خوب شهری؛ شهر ایلام؛ مدیریت شهری؛ نواحی شهری | ||
مراجع | ||
1. ابراهیمزاده، عیسی و مرتضی اسدیان، تحلیل و ارزیابی میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران مورد شناسی: شهر کاشمر، جغرافیا و آمایش شهری–منطقهای، 1392، شمارة 6 ، ص 21. 1. Ebrahimzadeh, I. and Asadi, M., 1392, Analyze and evaluate the implementation of urban good governance in the Iranian city of Kashmar, Geography and Urban Planning - Regional, Vol. 6, No. 6, PP 21. (In Persian)
2. برکپور، ناصر و ایرج اسدی، 1387، نظریههای مدیریت و حکمروایی شهری، انتشارات معاونت پژوهشی، دانشگاه هنر تهران. 2. Burke Pour, N. and Asadi, I., 1387, Theory of management and urban governance, Publications Research Center, Tehran University of Arts. (In Persian)
3. برکپور، ناصر، 1388، حکمروایی شهری و نظام ادارۀ شهرها در ایران، مجموعه مقالات کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری. 3. Burke Pour, N., 1388, Urban governance and urban management system in Iran, Planning and Urban Management Conference Proceedings. (In Persian)
4. پاتر، رابرت و دیگران، 1384، شهر در جهان در حال توسعه، ترجمة کیومرث ایراندوست و دیگران، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور. 4. Potter,Robert et al., 1384, City in the developing world, Translated by: Irandoost, K. et al., Publishing Organization and Administers the Country's Municipalities. (In Persian)
5. تقوایی، علیاکبر و رسول تاجدار، 1388، درآمدی بر حکمروایی خوب شهری در رویکرد تحلیلی، فصلنامۀ مدیریت شهری، شمارة 23، صص 52-53. 5. Taghvaee, A. and Tajdar, R., 1388, Introduction to urban good governance analytical approach, Journal of Urban Management, Vol. 23, No. 23, PP. 52-53. (In Persian)
6. ترابی، علیرضا، مدیریت پایدار شهری در گرو حکمروایی خوب، نشریه شهرداریها، تهران، سال 1383،شمارة 69، صص 6. 6. Torabi, A, Sustainable management depends on good governance, Municipal Publications, Tehran,1383 , Vol. 23, No. 69, PP.6. (In Persian)
7. شریفیان ثانی، مریم، مشارکت شهروندی، حکمرانی شهری و مدیریت شهری، فصلنامة مدیریت شهری، سال 1380، شمارة 8 ، صص 149. 7. Sharifian Sani, M. , Citizen participation, urban governance and urban management, Urban Management Journal,1380, Vol.8, No. 8, PP.149. (In Persian)
8. سعیدنیا، احمد، 1383، مدیریت شهری، جلد یازدهم، انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریها، تهران. 8. Saiedniya, A., 1383, Urban Management, Vol. 11, Organization of Municipalities and Dehyariha, Tehran. (In Persian)
9. شکوهی، محمداجزا و میترا مومنی، 1392، بررسی میزان آگاهی شهروندان از خدماترسانی شهرداری و تأثیر آن بر مشارکت در محلۀ هاشمیۀ شهر مشهد، اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعة پایدار، تهران. 9. Shekohi, M. A. and Momeni, M., 1392, To evaluate the awareness of the citizens of the municipality and its impact on participation in community service Hashemite city of Mashhad, 1st National Conference on Geography, Urban Planning and Sustainable Development, Tehran. (In Persian)
10. صرافی، مظفر، 1382، بازنگری ویژگیهای اسکان خودانگیخته در ایران، در جستجوی راهکارهای توانمندسازی، مجموعه مقالات حاشیهنشینی و اسکان غیررسمی، جلد اول، انتشارات دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی. 10. Sarrafi, M., 1382, Reviewing the characteristics of spontaneous settlements in Iran, In Search of Empowerment Strategies, Proceedings of Suburbia and Informal Settlements, Vol. 1, University of Welfare and Rehabilitation Sciences. (In Persian)
11. کاظمیان، غلامرضا، درآمدی بر الگوی حکمرانی شهری، فصلنامۀ جستارهای شهرسازی، سال 1386، شمارة 19-20. 11. Kazemian, G., Introduction to the pattern of urban governance, Urban Queries Journal,1386, No. 20-19. (In Persian)
12. مرکز آمار ایران، 1390، سرشماری عمومی نفوس و مسکن، استانداری ایلام، معاونت برنامهریزی. 12. Statistics - of Iran, 1390, The general population and housing census, Ilam Governorate, Planning. (In Persian)
13. مرکز سکونتگاههای انسانی سازمان ملل متحد (هابیتات)، 1388، شهرها در فرایند جهانیشدن، گزارش جهانی سکونتگاههای انسانی، ترجمة رضا پورخردمند و دیگران، چاپ اول، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران. 13. United Nations Centre for Human Settlements (Habitat), 1388, The cities in the process of globalization, the World report on human settlements, Translated by: Pourkhrdmnd, R. et al., 1st edition, The Center of Studies and Planning in Tehran. (In Persian)
14. موحد، علی و دیگران، بررسی حکمروایی خوب شهری در محلههای شهری (مورد مطالعه منطقۀ 19 شهرداری تهران)، فصلنامۀ مطالعات برنامهریزی شهری، سال 1393، شمارة 7. 14. Movahed, A. et al, The urban good governance in urban neighborhoods (the case of Tehran 19th District), Studies on Urban Planning, 1393, Vol. 7, No. 7. (In Persian)
15. نوبری، نازک و محمد رحیمی، 1389، حکمروایی خوب شهری (یک ضرورت تردیدناپذیر)، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، دانش شهر، شمارة 11. 15. Nobari, N. and Rahimi, M., 1389, Urban good governance (an undeniable necessity), Centre for Studies and Planning in Tehran, Danesh Shahr, No. 11. (In Persian)
16. Unchs, 2000, Norms for Good Urban Governance, www.UNCHS.org
17. UN-HABITAT, 2009, Urban Governance index (UGI) a tool to measure UrbanManagement Programme.
18. UN-HABITAT, 2003, Urban Management Program (UMP), what is the Urban Management Programme.
19. UNCHS, 1997, United Nations Commission on Human Settlements.
20. Progress in achieving good urban governance, 2009, www.un habitat.org. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,154 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,648 |