تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,572 |
تعداد مقالات | 71,021 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,497,697 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,759,192 |
تحلیل جنسیتی تأثیر تربیت خانوادگی بر ایستارهای دموکراتیک (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان) | ||
زن در توسعه و سیاست | ||
مقاله 7، دوره 13، شماره 3، مهر 1394، صفحه 425-438 اصل مقاله (229.78 K) | ||
نوع مقاله: کاربردی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwdp.2015.56339 | ||
نویسندگان | ||
محمودرضا رهبرقاضی* 1؛ سیدجواد امام جمعه زاده2؛ علی عارفیان جزی3 | ||
1استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان | ||
2دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان | ||
3دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان | ||
چکیده | ||
بشر، از اوان پیدایش تا کنون، نظام های سیاسی مختلفی را تجربه کرده است. اما در این میان هیچ نظامی تاکنون به اندازة نظامهای دموکراتیک جایگاه ویژهای نداشته است. از سوی دیگر، به نظر میرسد پیشرفت و توسعة عمیق سیاسی در جوامع در جهت رسیدن به اهداف تعیینشده، که از هرگونه افراط و تفریط به دور باشد، خصوصاَ در عرصة اجتماع و سیاست، بدون توجه به ساختار خانواده و روشهای تربیتی حاکم در آنها میسر نخواهد بود. حال، هدف این پژوهش بررسی تأثیر روشهای تربیتی مختلف در درون خانوادهها بر روی ایستارهای دموکراتیک در بین شهروندان مرد و زن شهر اصفهان در سال 1394 است. با تقسیم روشهای تربیتی به سه نوع شیوههای مقتدرانه، مستبدانه و سهلگیرانه، نتایج نشان میدهد که روشهای مقتدرانه با ضریب 49/0 باعث افزایش ایستارهای دموکراتیک میشود، اما روشهای مستبدانه با ضریب 18/0- باعث کاهش ایستارهای دموکراتیک در بین شهروندان میشود. از سوی دیگر، یافتهها نشان میدهد که هرچند بین مردان هر دو شیوة تربیتی مستبدانه و مقتدرانه با ایستارهای دموکراتیک آنها ارتباط داشتند، بین زنان، فقط روش تربیتی مقتدرانه بر روی ایستارهای دموکراسیخواهی آنان تأثیر میگذاشت و باعث افزایش این نوع ایستارها در بین آنان میشد. سرانجام، نتایج نشان میدهد که روش سهلانگارانه تأثیری در افزایش یا کاهش ایستارهای دموکراتیک ندارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ایستارهای دموکراتیک؛ تربیت سهلانگارانه؛ تربیت مستبدانه؛ تربیت مقتدرانه | ||
مراجع | ||
[1] اعزازی، شهلا (1376). جامعهشناسی خانواده، تهران: روشنگران و مطالعات زنان. [2] کوهن، کارل (1373). دموکراسی، ترجمة فریبرز مجیدی، تهران: خوارزمی. [3] گیدنز، آنتونی (1386). راه سوم، بازتولید سوسیالدموکراسی، ترجمة منوچهر صبوری کاشانی، تهران: شیرازه. [4] نقیبزاده، میر عبدالحسین (۱۳۷۷). گفتارهایی در فلسفه و فلسفة تربیت، تهران: طهوری. [5] وحیدا، فریدون؛ نیازی (1383). تأملی در مورد رابطة بین ساختار خانواده و مشارکت اجتماعی در شهر کاشان، مجلة نامة علوم اجتماعی، ش 23، ص 117ـ146. [6] هلد، دیوید (1369). مدلهای دموکراسی، ترجمة عباس مخبر، تهران: روشنگران. [7] Adorno, T. W., Frenkel-Brunswik, E., Levinson, D.J., Sanford, R. N. (1950). The Authoritarian Personality. Norton: NY. [8] Baumrind, D. (1971): Current patterns of parental authority. Developmental Psychology Monographs, 4, pp 1-102 [9] Bell, D. (1976). The Cultural Contradictions of Capitalism. New York: Basic Books. [10] Dewey, J (1980). Democracy and Education. The Middle Works. [11] Marcuse H, (1955), Eros and Civilization: A Philosophical Inquiry into Freud, Boston: Beacon Press. [12] Marx, K and Engels, F. (1954). The Communist Manifesto, Translated by Passony, Stefan, Henry Regnery Co. [13] Norris، G.(2005) The Authoritarian personality in the 21st century، Ph. D. Department of philosophy in Bond University. [14] Steinberg, L., Lamborn, S. D., Darling, N., Mounts, N. S., & Dornbusch, S. M. (1994). Over-time changes in adjustment and competence among adolescents from authoritative, authoritarian, indulgent, and neglectful families. Child Development, 65, pp 754-770. [15] Almond, G. A. and S. Verba. 1963. The Civic Culture: Political Attitudes in Five Western Democracies. Princeton: Princeton University Press. [16] Yturbe C, (1997) On Norberto Bobbio's Theory of Democracy, Political Theory, 25, pp 377-400. [17] Nijsten, C., and Pels, T. (2000). Opvoedingsdoelen. In T. Pels (red.), Opvoeding en integratie. Een vergelijkende studie van recente onderzoeken naar gezinsopvoeding en pedagogische afstemming tussen gezin en school. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,759 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,035 |