تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,523,775 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,783,865 |
روششناسی تفسیری هایدگر | ||
مطالعات جامعه شناختی (نامه علوم اجتماعی سابق) | ||
مقاله 2، دوره 19، شماره 2، اسفند 1391، صفحه 23-47 اصل مقاله (764.37 K) | ||
نوع مقاله: علمی وپزوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsr.2013.56193 | ||
نویسنده | ||
یحیی بوذری نژاد* | ||
استادیار گروه جامعهشناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
یکی از جریانها و مکاتب روششناسی که دربرابر مکتب اثباتگرایی قرار دارد و دانشمندان علوم اجتماعی از رویکرد و روش آن مکتب درمقابل روش اثباتگرایی استفاده میکنند، روش هرمنوتیک است. در طول اعصار، دربارۀ قواعد و روشهای درستفهمیدن، مطالب متفاوتی نگاشته شده است.بهعبارتی، قدمت فهم و تفسیر، از هنگام پیدایش انسان، در وجود او سرشته شده است؛ لیکن تأمل بر نحوۀ فهم و پرسش از فهم و تفسیر، دارای تاریخ خاصی است.در گذشته، تا زمان هایدگر، اذهان متفکران بیشتر معطوفبه نشاندادن قواعد فهم و نحوۀ تفسیر بوده است؛ بهعبارتی، درست درکنمودن آنچه درواقع، است.اما هایدگر براساس مبانی اندیشۀ خود و تفسیری که از حقیقت ارائه داده، مسئلۀ فهم و هرمنوتیک را در مسیر دیگری سوق داده است که تحولات بنیادینی را در هرمنوتیک بهوجود آورده است.در اینجا نشان خواهیم داد که هایدگر چه تحولی در تفسیر و فهم ایجاد نموده و اثرات آن را تبیین خواهیم نمود. | ||
کلیدواژهها | ||
تأویل؛ دازاین؛ دور هرمنوتیک؛ نامستوری؛ واقعبودگی | ||
مراجع | ||
کتابنامه فارسی ۱. بیمل، والتر. 1381. بررسی روشنگرانۀ اندیشههای هایدگر. ترجمۀ بیژن عبدالملکی. تهران: سروش. ۲. پالمر، ریچارد. ۱۳۷۷. علم هرمنوتیک. ترجمۀ محمدسعید حنایی کاشانی. تهران: هرمس. ۳. خاتمی، محمود. ۱۳۸۷. جهان در اندیشۀ هیدگر. چ۳، تهران: مؤسسۀ فرهنگی دانش و اندیشۀ معاصر. ۴. دارتیگ، آندره. ۱۳۷۳. پدیدارشناسی چیست. چ۱. ترجمۀ محمود نوالی. تهران: سمت. ۵. ریختهگران، محمدرضا. ۱۳۷۸. چ۱. منطقومبحثعلمهرمنوتیک. تهران: کنگره. ۶. زعفرانچی، ناصر. ۱۳۸۷. دربارۀ هرمنوتیک معاصر. مجموعه رهیافتهای فکریفلسفی معاصر در غرب. ج۴. تهران: پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی. ۷. ستیس، و.ت. ۱۳۷۰. فلسفۀ هگل. ترجمۀ حمید عنایت. چ۶. تهران: امیرکبیر. ۸. شرت، ایون. ۱۳۹۰. فلسفۀ علوم اجتماعی قارهای. ترجمۀ هادی جلیلی. تهران: نی. ۹. عبداللهی، عبدالله. ۱۳۸۹. درآمدی بر فلسفۀ علم و پژوهش در علومانسانی؛ کتاب دوم: روش و روششناسی. چ۱، تهران: چاپار. ۱۰. کوروز، موریس. ۱۳۷۹. فلسفۀ هیدگر. ترجمۀ محمود نوالی. چ۲. تهران: حکمت. ۱۱. کوزنز هوی، دیوید. ۱۳۷۹. «هیدگر و چرخش هرمنوتیکی». در هرمنوتیک مدرن. ترجمۀ بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی. چ۸. تهران: مرکز. ۱۲. کوکلمانس، یوزف. ی. ۱۳۸۲. هیدگر و هنر، ترجمۀ محمدجواد صافیان. چ۱. اصفهان: پرسش. ۱۳. مسعودی، جهانگیر. ۱۳۸۶. هرمنوتیک و نواندیشی دینی، چ۱. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی. ۱۴. واعظی، احمد. ۱۳۸۹. درآمدی بر هرمنوتیک. چ۶. تهران: سازمان انتشارات فرهنگ و اندیشه اسلامی. کتابنامه لاتین 15.Couzens Hoy, David .2006. Heidegger and the Hermeneutic Turn، pp. in The Cambridge Companion to Heidegger . 2nd edition. edited by Charles B. Guignon. PP 173-190. Cambridge: Cambridge University Press.
16. Gadamer, Hans, Georg. 1977. Philosophical Hermeneutics، translated By David E. Linge. Berkley and Los Angeles: University of California Press.
17. Heidegger, Martin. 1973.Being and Time. translated by John Macquarrie and Edward Robinson. Oxford: Basil BlackWell.
18. Mueller-Vollmer, Kurt. 1985. The Hermeneutics Reader: Texts of the German Tradition from the Enlightenment to the Present. New York: Continuum. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,186 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 757 |