تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,519 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,134,306 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,240,493 |
بررسی رژیم غذایی توتیای دریایی گونة Echinometra mathaei در مناطق بین جزر و مدی سواحل چابهار | ||
شیلات | ||
مقاله 8، دوره 68، شماره 2، تیر 1394، صفحه 255-266 اصل مقاله (563.77 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2015.55118 | ||
نویسندگان | ||
آرش شکوری* 1؛ سینا معنوی شاد2 | ||
1استادیار، گروه زیستشناسی دریا، دانشکدة علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، ایران | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زیستشناسی دریا، دانشکدة علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، ایران | ||
چکیده | ||
این تحقیق با هدف تعیین رژیم غذایی توتیای دریایی گونة Echinometra mathaei در نواحی بین جزر و مدی سواحل چابهار طی دورة زمانی شهریور 1391 تا فروردین 1392 در سه ایستگاه به صورت فصلی انجام گرفت. توتیای دریایی صیدشده به آزمایشگاه منتقل شد و پس از تشریح، محتویات دستگاه گوارش جانور زیر میکروسکوپ شناسایی شد. از نتایج این بررسی شناسایی جلبکها در دستگاه گوارش توتیا و اولویتبندی آنها بر حسب نوع (جلبک قهوهای، قرمز، سبز) بود. نتیجه چنین بود که توتیای دریایی مورد مطالعه دارای تنوع غذایی بالایی است که تغذیة این موجود در رشد و تولید گناد آن نیز مؤثر واقع میشود. در مجموع، توتیای دریایی گونة E.mathaei نخست از جلبکهای قهوهای محل زندگی خود و در اولویت بعدی از جلبکهای قرمز همچنین سبز و در پارهای از اوقات از جانوران دیگر (لارو سختپوستان و مرجانها) تغذیه میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
توتیای دریایی؛ رژیم غذایی؛ سواحل چابهار؛ جلبک قهوهای؛ جلبک قرمز؛ جلبک سبز؛ بین جزر و مدی؛ E.mathaei | ||
مراجع | ||
[1]. Kroh, A. (2010). Echinometra mathaei (Blainville, 1825)". In A. Kroh & R. Mooi. World Echinoidea Database. World Register of Marine Species. 9-19
[2]. Boyer, M). 2012. ( "Burrowing urchin (Echinometra mathaei). World Register of Marine Species. 9-19
[3]. Dorit, R. L., Walker, W. F., & Barnes, R. D. (1991) Zoology. Newyork: Saunders College.
]4 [.خالقی, م., و عوفی, ف. (1389). شناسایی گونه های خارپوستان دریایی در نواحی بین جزر و مدی خلیج چابهار. فصلنامه علمی– پژوهشی محیط زیست جانوری-سال دوم، شماره 4, شماره4, 31-36. ] 5[ .عوفی, م. خ. (1389). بررسی تراکم و الگوی پراکنش و پایداری توتیای دریایی (Stomopneustes variolaris: Echinoidea) در نواحی بین جزر و مدی خلیج چابهار. اقیانوس شناسی.سال سوم.شماره 9, 9-15. [6]. Ásbjörnsson, H. P(2011) Management and Utilization of Green sea Urchin (Strongylocentrotus droebachiensis) in Eyjafjörður, Northern Iceland. University of Akureyri School of Business and Science Faculty of Natural Resource Science,1-115.
[7]. Cook, E. K..(1998), Somatic and gonadal growth in the sea urchin,Psammechinus miliaris fed on an artificial diet compared to a natural macroalgal diet. J. Shellfish Research, . 1549-1555
[8]. Andrew, N. L. (2002). Status and management of world sea urchin fisheries. Oceanography and Marin Bioloby: an Annual Review, 343-425.
[9]. V.jaccarini. (2005). Effects of seasonality and population density on the reproduction of the Indo-pacific echinoid Echinometra mathaei Kenyan coral reef lagoons. Marine Biology, 445-5-453.
[10]. Uehara, Y. H. (2007). Feedin g Ecology of Four Species of Sea Urchins (Genus Echinometra) in Okinawa. Bulttin Of Marine Science. 81, 85-100.
[11]. Yuji Hiratsuka,T.U.(2007). Feeding rates and absorption efficiencies of four species of sea urchin (genus Echinometra) fed a prepared diet. Comparative Biochemistry and Physiology, 223-229.
[12]. Kaneko,Y.N. (1975). Culture Experiments on the Sea Urchin Strongylocentrouts pulcherrimus Fed an Artificial Diet. Marine Biology, 105-108.
[13]. Elizabeth J. Cook, M. S. (2007).. Effect of variation in the protein value of the red macroalga Palmaria palmata on the feeding, growth and gonad composition of the sea urchins Psammechinus miliaris and Paracentrotus lividus (Echinodermata ). Aquaculture,207-217.
[14]. Elizabeth J. Cook, M. V. (2000). Fatty acid compositions if gonadal material and diets of the sea urchin, Psammechinus miliaris: trophic and nutritional implication. Marine bioogy and Ecology, 261-274.
[15]. U.Jacob,S.T. (2003). High-Antarctic regular sea urchins- the role of depth and feeding in nich separation. Polar Biol, 99-104.
[16]. Devin A. Lyons, R. E.(2007). Effect of dietary history and algal traits on feeding rate and food preference in the green sea urchin Strongylocentrotus droebachiensis. Experimental Marine Biology and Ecology, 349, 194-204.
[17]. Fiona Tomas, A.B. (2011). Effect of invasive seaweeds on feeding preference and performance of keystone Mediterranean herbivore. Biol Invasions, 1559-1570.
[18]. Suzanne C. Mills, M. P. C. (2000). Ingestion and transformation of algal turf by Echinometra mathaei on Tiahura fringing reef (French Polynesia). Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 254, 71-84.
[19]. D. Vatilington, R. R. (2003). Feeding preferences, seasonal gut repletion indices, and diel feeding patterns of the sea urchin Trioneustes gratilla ( Echinodermata: Echinoidea) on a coastal habitat off Toliara ( Madagascar). Marine Biology. 451-458.
[20]. Borton, R. L. (2003). A study of feeding preferences of Stongylocentrotus droebachiensis. Zoology ,1-10.
[21]. Thomas J. Lyimo, F. M..(2011), Food preference of the sea urchin Tripneustes gratilla (Linnaeus, 1785) in tropical seagrass habitats at Dar es Salaam, Tanzania. Ecology and the Natural Environment 3, 415-423.
]22[. قادیکلایی ،ب، م. (1389). اطلس جلبکهای دریایی سواحل خلیج فارس و دریای عمان. تهران: انتشارات علمی آبزیان. [23]. Khamala, C. P. (1971). Ecology of Echinometra mathaei (Echinoidea: Echinodermata) at Diani Beach, Kenya. Marine Biology,11. 167-172.
[24]. Malcolm Telford, A. S. (1987). Feeding stuctures, behavior, and microhabitat of Echinocyamus pusillus (Echinoidea: Clypeasteroida). Reference: BioL Bull ,747-757.
[25]. S. Contreras, J. C. (1987). Feeding behavior and morphological adaptations in two sympatric sea urchin species in central chile. Marine Ecology, 217-224.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,541 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,118 |