ساخت‌های کنایی نشاندار در هورامی: تقابل دو رویکرد کمینه‌گرا

 انوشه، مزدک (1389).رویکردی مشخصه بنیاد به فرایندهای تأکید و مبتداسازی در زبان فارسی، مجله‌ی پژوهش‌های زبانی، دوره‌ی اول، شمارۀ اول،  1-28.

دبیرمقدم، محمد (1392). رده‌شناسی زبان‌های ایرانی، تهران، سمت.

درزی، علی و راضیه مهدی بیرقدار (1389). بررسی جایگاه مبتدا در زبان فارسی بر پایه‌ برنامه کمینه‌گرا، مجله‌ی پژوهش‌های زبان‌شناسی، سال دوم شمارۀ اول،  1 تا 18.

کریمی، یادگار (1388). ساخت کنایی:منشأ و ماهیت آن. پایان‌نامه‌ی دکتری، گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.

کریمی، یادگار. (1391). تحلیل نحوی ساخت کنایی بر پایه‌ی شواهدی از زبان کردی، مجله زبان‌پژوهی، سال چهارم، شمارۀ 7، 177-209.

کریمی دوستان، غلامحسین و زانیار نقشبندی (1390). ساخت کنایی در گویش هورامی، مجله پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، دوره دوم، شمارۀ 6، 19-44.

منشی‌زاده، مجتبی و یادگار کریمی (1390). پیرامون خاستگاه ساخت کنایی، مجله زبان‌شناسی، سال بیست و سوم، شمارۀ 2، 9-39.

نقشبندی، زانیار (1390). ساخت‌های ارگتیو در گویش هورامی. پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، گروه زبانشناسی دانشگاه کردستان، سنندج.

نقشبندی، شهرام (1375). نظام آوایی گویش هورامی (گونه‌ی شهر پاوه) از دیدگاه واج‌شناسی زایشی و واج‌شناسی جزمستقل، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد. گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.

Beneveniste, E. 1966. La Construction Passive du Parfait Transitif, In Emile Benevenist (ed.),   Problemes de Linguistique Generale ( 176-186) , Paris: Gallimard.

Bynon, Th. 2005. Evidential, Raised Possessor, and the Historical Source of the Ergative Construction in Indo-Iranian, Transactions of the philological society,103:1-72.

Collins, C. 2001.  Economy Conditions in Syntax, In M. Baltin and Ch. Collins (eds.), The Handbook of Contemporary Syntactic Theory ( 45–61) , Oxford: Blackwell.

Chomsky, N.2000. Minimalist Inquiries: The Framework, In R. E. A. Martin (ed.), Step By Step Essays on Minimalist Syntax in Honor of Howard Lasnik (89–155) , Cambridge:MIT Press.

Chomsky, N.2001. Derivation by Phase, In M. Kenstowicz (ed.), Ken Hale: A Life in Language ( 1–52) , Cambridge: MIT Press.

Chomsky, N.2004. Beyond Explanatory Adequacy, In A. Belletti (ed.),  Structures and Beyond: The Cartography of Syntactic Structures, vol. 3 (104–31) , Oxford University Press.

Chomsky, N.2006. On phases, In Freidin, R., Otero, C. Zubizaretta, M. (eds.), Foundational Issues in Linguistic Theory, Cambridge MA: MIT Press.

Citko, B. 2014. Phase Theory, New York: Cambridge University Press.

Dixon, R.M.W. 1994. Ergativity, Cambridge: Cambridge University Press.

Haegeman L, and J, Gueron. 1999. English Grammar, Oxford: Blackwell Publishers.

Haig,G.2008. Alignment Change in Iranian Languages: A Construction Grammar Approach, New Yok: Mouton de Gruyter.

Holmberg, A and David Odden. 2004.Ergativity and Role-Marking in Hawrami, In Syntax of the World’s Languages, Leipzig, Germany.

Hornstein, N. J. Nunes, and        K.Grohmann.2005.UnderstandingMinimalism,Cambridge:Cambridge University Press.

Karimi, S. 2005. A Minimalist Approach to Scrambling: Evidence from Persian, New York: Mouton de Gruyter.

Karimi, Y. 2010. Unaccusative transitives and the person-case constraint effects in Kurdish,Lingua,120: 693-716.

Legate, J. 2012.  Under-Inheritance, Handout of a paper presented at NELS 42, University of Toronto.

Mackenzie,D.N. 1966. The Dialect of Awraman, Kobenhavn.

Pesetsky, D, Torrego, E. 2004. Tense, case and the nature of syntactic categories, In Gue´ron, J., Lecarme, J. (eds.),The Syntax of Time (495–537). Cambridge, MA: MIT Press.

Radford,  A. 2009. An Introduction to English Sentence Structure, Cambridge: Cambridge University Press.

Woolford, E. 2006.Lexical case, inherent case and argument structure, Linguistic Inquiry, 37:111-130.