تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,105,697 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,211,190 |
ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفههای تابآوری کلانشهر تبریز | ||
نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی | ||
مقاله 4، دوره 18، شماره 3، مهر 1392، صفحه 33-42 اصل مقاله (752.05 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfaup.2013.51316 | ||
نویسندگان | ||
محمدرضا فرزاد بهتاش1؛ محمدعلی کی نژاد2؛ محمدتقی پیربابایی3؛ علی عسگری* 4 | ||
11دکترای شهرسازی اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران. | ||
2استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران | ||
3دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران | ||
4دانشیار دانشکده هنرهای لیبرال و مطالعات حرفهای، دانشگاه یورک، تورنتو، کانادا. | ||
چکیده | ||
چکیده امروزه عمدتاً شهرها و جوامع سکونتگاهی در مکانهایی ایجاد یا بنا شدهاند که بهلحاظ مخاطرات طبیعی درمعرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا بهدلیل پیشرفتهای تکنولوژی در معرض انواع سوانح انسانساخت هستند. نگاهیکه تاکنون در مدیریت سوانح و مدیریت شهری وجود داشته، بیشتر نگاه مقابلهای و کاهش مخاطرات بوده است. دراین میان، مفهوم تابآوری، مفهوم جدیدی است که بیشتر در مواجهه با ناشناختهها و عدم قطعیتها بهکار برده میشود. هدف از این مطالعه، ارزیابی و سنجش میزان تابآوری کلانشهر تبریز بدون در نظر گرفتن تهدید مخاطره خاصی میباشد. بنابراین، ابتدا مؤلفهها و ابعاد مطرح در تابآوری شهری تدقیق گردید. سپس با استفاده از دیدگاه خبرگان حوزههای مختلف که کاملاً مشرف بر وضعموجود کلانشهر تبریز در حوزه تخصصی خود بودهاند و نیز مطالعات تطبیقی، ابعاد و مؤلفههای نهایی نگارندگان ارایه شد و با تحلیل پرسشنامهها و انجام مطالعات و محاسبات لازم میزان تابآوری کلانشهر تبریز در ابعاد و مؤلفههای مختلف مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل شده، میزان میانگین تابآوری شهر تبریز برابر 23/2 است (پایینتر از 3) که نشان میدهد درمجموع خبرگان براین نظر اعتقاد دارند که تبریز از لحاظ تابآوری در وضعیت کاملاً مطلوبی نیست. بااینحال بعد اجتماعی-فرهنگی بالاترین رتبه را در تابآوری کلانشهر تبریز دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
واژه های کلیدی تابآوری؛ شرایط اضطراری؛ آسیبپذیری؛ مدیریت سوانح و مخاطرات؛ کلانشهر تبریز | ||
مراجع | ||
فرزادبهتاش، محمدرضا(1387)، مدیریت سوانح، دانشنامه مدیریت شهری و روستایی، وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری، سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، صص704-707.
فرزادبهتاش، محمدرضا و همکاران(1390)، بررسی میزان تابآوری محیطی با استفاده از مدل شبکه علیت، مجله علمی پژوهشی محیطشناسی، سال سیوهفتم، شمارة 59، صص99-112.
فرزادبهتاش، محمدرضا و همکاران(1391)، تبیین ابعاد و مؤلفههای تابآوری شهرهای اسلامی، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهرهای ایرانی اسلامی، شماره 9، صص113-121.
ADPC(2004), CBDRM Field Practitioners’ Handbook, Asian Disaster Preparedness Center, Thailand.
Ainuddin, S., Routray, Jayant Kumar(2012), Community resilience framework for an earthquake prone area in Baluchistan, International Journal of Disaster Risk Reduction 2, 25-36.
Birkmann,J(2006), Indicators and Criteria, In Measuring Vulnerability to Natural Hazards: Towards Disaster Resilient Societies, edited by J. Birkmann,United Nations University Press, Tokyo.
Bruneau, M., S. E. Chang, R. T. Eguchi, G. C. Lee, T. D. O'Rourke, A. M. Reinhorn, M. Shinozuka, K. T.
Tierney, W. A. Wallace, and D. von Winterfeldt(2003), A framework to quantitatively assess and enhance the seismic resilience of communities, Earthquake Spectra Vol. 19, No. 4: 733–752.
CED(2000), The Community Resilience Manual: A Resource for Rural Recovery and Renewal, ISBN: 1-895818-40-0, The Center for Community Enterprise, British Columbia, Canada.
CSIRO Australia, Arizona State University, Stockholm University(2007), A Resilience Alliance Initiative for Transitioning Urban Systems towards Sustainable Futures, ???????????.
Cutter, Susan L., Lindsey Barnes, Melissa Berry, Christopher Burton, Elijah Evans, Eric Tate, and Jennifer Webb(2008a), Community and Regional Resilience: Perspectives from Hazards, Disasters, and Emergency Management, CARRI Research Report1.
Cutter, S. L., Barnes, L., Berry, M., Burton, C., Evans, E., Tate, E., Webb, J.(2008b), A place-based model for understanding community resilience to natural disasters, Global Environmental Change 18, 598-606.
Emergency Management Australia (EMA)(2001), Assessing resiliency and vulnerability: principles, strategies and actions, Philip Buckle, Graham Marsh and Sydney Smale.
Farzad Behtash (2010), Conceptual Models for Disaster Resilient Communities, International Disaster and Risk Conference, IDRC, Davos Swiss.
Farzad Behtash (2012), Considering Social and Cultural Dimension of Resilient Cities, International Disaster and Risk Conference, IDRC, Davos Swiss.
Foster, H.D(1997), The Ozymandias principles: Thirty-one strategies for surviving change, UBC Press, Victoria, Canada. Godschalk, David R(2003), Urban Hazard Mitigation: Creating Resilient Cities, Natural Hazards Review Vol. 4, No. 3: 136-143.
Harrison, P. and F . Pearce(2000), AAAS Atlas of Population and Environment, Los Angeles: University of California Press. Henestra, D., Kovacs, P., McBean, G. and Sweeting, R(2004), Background Paper on Disaster Resilient Cities, Institute for Catastrophic Loss Reduction, Toronto.
Klein, R.G.N & Thomalla, F(2003), Resilience to Natural Hazard: How Useful is this Concept, Environmental Hazards. Longstaff, P. H., Armstrong, N. J., Perrin, K., Parker, W. M., Hidek, M. A.(2010), Building resilient communities: a preliminary framework for assessment, Homeland security affairs, Volume VI, NO. 3.
Mayunga, Joseph S(2007), Understanding and applying the concept of community disaster resilience: a capital-base approach, ???????????
McEntire, D. A., Fuller, C. & Weber, R(2002), A Comparison of Disaster Paradigm: the Search for a Holistic Policy, Public Administration Review, ???????, ??????????.
Mitchell, T., Harris, K.(2012), Resilience: a risk management approach, background note, ODI.
National Academy(2012), Disaster Resilience: a National Imperative, Committee on Increasing National Resilience to Hazards and Disasters, Washington D.C.
NOAA, Coastal Services Center(2007), Summary of the NOAA Three community Resilience Salons. Washington D.C.: NOAA, Coastal Services Center.
Normandin J.-M, Therrien M.-C, Tanguay G.A(2011), City strength in times of turbulence: strategic resilience indicators, Urban Affairs Association 41st Conference, New Orleans.
Norris, F. H., Stevens, S. P., Pfefferbaum, B., Wyche, K. F., Pfefferbaum, R. L.(2008), Community Resilience as a Metaphor, Theory, Set of Capacities, and Strategy for Disaster Readiness, Am J Community Psychol, 41: 127-150.
Olshansky, R. B., and J. D. Kartez(1998), Managing land use to build resilience, In Cooperating with nature: confronting natural hazards with land use planning for sustainable communities, edited by R. J. Burby. Washington, D.C.: Joseph Henry Press.
Wildavsky, A(1988), Searching for Safety, New Brunswick: Transaction Books.
www.unescap.org | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,660 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 15,794 |