تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,493 |
تعداد مقالات | 70,185 |
تعداد مشاهده مقاله | 123,322,354 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 96,530,197 |
ارتقاء تعامل کودک با مکان در فضای باز مجتمعهای مسکونی* موردپژوهی سه گونۀ فضای باز مسکونی در شهر تبریز | ||
نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی | ||
مقاله 6، دوره 18، شماره 2، تیر 1392، صفحه 69-82 اصل مقاله (1.13 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfaup.2013.50535 | ||
نویسندگان | ||
مینو قره بگلو1؛ علیرضا عینی فر2؛ عباسعلی ایزدی* 3 | ||
1استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران | ||
2استاد دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
3استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
چکیده با توجه به غلبۀ استفاده از فضاهای باز جمعی، بجای فضاهای باز خصوصی خانههای تکخانواری در شهرهای بزرگ ایران، هدف این پژوهش جستوجوی چارچوبی منعطف برای تبیین چگونگی تعامل کودک با مکان در محیطهای مسکونی است. پرسش اساسی این است که برای «ارتقای تعامل کودک با مکان» در فضای باز مجتمعهای مسکونی، با چه چارچوبی مولفههای محیط کالبدی(عینی) و محیط روانشناختی(ذهنی) در تعادل قرار میگیرند؟ برای پاسخ به این پرسش، با مرور سابقۀ موضوع رفتار تعاملی کودکان و پژوهشهای مکان، مفاهیم و نظریههای مرتبط تحلیل شد. برای تدقیق چارچوب تحلیلی پیشنهادی، معیارها و شاخصهای استخراج شده، با استفاده از روش تحقیق ترکیبی، در پنج مجتمع مسکونی منتخب شهر تبریز، در قالب سه گونۀ خطی، پراکنده و محیطی بر مبنای نمونهگیری هدفمند تحلیل شدند. نتایج آزمون نشان داد که، همبستگی میان مولفههای محیطی و مولفههای تعاملی در مکانهای مطلوب دو گونه خطی و پراکنده، الگویی نسبتاً یکسان و در گونه محیطی الگویی متفاوت دارند. این همبستگی در مکانهای نامطلوب همه گونهها، تابع الگویی یکسان بود. درنتیجه، در فضای باز مجتمعهای مسکونی، با برقراری تعادل میان مولفههای کالبدی و روانشناختی، تعامل کودکان با محیط زندگی روزمره بهبود یافته و به تبع آن بستر تعامل کودک با مکان در فضای باز مجتمعهای مسکونی ارتقای مییابد. | ||
کلیدواژهها | ||
واژه های کلیدی مکان؛ کودک؛ تعامل؛ فضای باز؛ مجتمعهای مسکونی | ||
مراجع | ||
عینیفر، علیرضا (1379)، عوامل انسانی– محیطی موثر در طراحی مجموعههای مسکونی، نشریه علمی ـ پژوهشی هنرهای زیبا، شماره 8، صص 109-118.
عینیفر، علیرضا، ایزدی، عباسعلی، قرهبگلو، مینو (1391)، گونهشناسی روشهای تحقیق در مطالعات محیطی کودکان، نامۀ معماری و شهرسازی، پاییز و زمستان، سال پنجم، شمارۀ 9، صص 87-101.
گروت، لیندا ، وانگ، دیوید (1384)، روشهای تحقیق در معماری، ترجمه: علیرضاعینیفر، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
Abu-Ghazzeh,Tawfiq(1998),Children’s use of the street as playground in ABU-NASEIR,JORDAN, Journal of Environment and behavior, 30, pp799-831.
Alexander, C. (1967), The city as a mechanism for sustaining human contact, InW.R. Eward (Ed.), Environment and man (pp. 406-434), Indiana University Press, Bloomington.
Björklid, P. (1982), A Study of Children's Outdoor Activities on Two Housing Estates from the Perspective of Environmental and Developmental Psychology, Stockholm.
Blinkert,Baldo(2004), Quality of the city for children: chaos and order, Journal of Children Youth and Environment, No14, pp99-112.
Canter, David (1977), The psychology of place, The Architecture press LTD, Linden.
Chawla, Louise(2002) ,Growing Up in an Urbanizing World, UNESCO Publishing.
Chawla,L. & Heft, H. (2002), Children’s competence and the ecology of communities: functional approach to the evaluation of participation, Journal of Environmental Psychology,Vol22,201-216.
Creswell , John W., (2009), Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods Approaches, SAGE publication. Doll, B. (1996), Children without Friends: implication for practice and policy, The school psychology Review, Vol 25, pp 165 – 183.
Driskell, D. (2002), Creating Better Cities with Children and Youth, UNESCO Publishing, management of Social Transformations, Earthscan, London.
Francis, M. (1987), Urban Open Spaces. In E. H. Zube & G. T. Moore (Eds.), Advances in Environment, Behavior and Design (Vol. 1), Plenum Press, New York.
Gehl, J. (2006), Life between Buildings: Using Public Space (6th ed.), Danish Architectural Press, Copenhagen. Hart, R. (1979), Children's Experience of Place, Irvington Publishers Inc, New York.
Hartrup, W. W. (1991), Having friends, making friends, and keeping friends: Relationships as educational contexts, Early Report, 19, pp 1-4.
Hinde, J.s (1976), Interaction, Relationships and social structure, Man, Vol 11, pp 1-17.
Jones,Owain(2002), Naturally Not: Childhood ,the urban and Romanticism, Journal of Human Ecology Review, Vol9 No2; pp17-30.
Moore, R. C. (1986), Childhood’s Domain, Play and Place in Child Development, MIG Communications, Berkeley. Muscovitch, A. (1980), Study if children's perception of the neighborhood, Canada Mortgage and Housing Corporation, Ottava.
Patton, M. Q. (2001), Qualitative Evaluation and Research Methods, 3rd edition, Sage, Newbury Park, CA.
Pressman, Norman(1987), The European Experience, In Vernez Moudon,Anne, Public street for public use, Van Nostrand Reinhold company, New York.
Prezza,Miretta&Francesca Romana Alparone&Carmela Cristallo&Secchiano Luigi (2005), Parental perception of social risk and positive potentiality of outdoor autonomy for children, Journal of Environmental Psychology; No25, pp437-453. Stake,R(1980), The case Method Inquiry in social Inquiry, In H.Simon(ed), Toward a science of singular, CARE, Norwich. Woolley, Helen, Dunn, Jessica, Spencer, Christopher, Short, Tania, & Rowley,Gwyn. (1999), Children describe their experiences of the city center: A qualitative study of the fears and concerns which may limit their full participation, Landscape Research, Vol 24(3), pp 287 - 301.
Zerner, C.J. (1977), The street hearth of play: Children in the city, Landscape, Vol 22(1), pp 19-30. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,174 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 11,374 |