پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,504,730 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,768,770 |
پهنه‌بندی گردشگری متکی به طبیعت مبتنی بر معیارهای محیط‌زیستی: مطالعۀ موردی شهرستان خاتم، استان یزد | ||
| نشریه محیط زیست طبیعی | ||
| مقاله 6، دوره 66، شماره 3، آبان 1392، صفحه 285-300 اصل مقاله (309.85 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jne.2013.36326 | ||
| نویسندگان | ||
| سمیه حدادی نیا1؛ افشین دانه کار* 2؛ کورش عشقی3؛ علی اصغر درویش صفت4؛ محمد کابلی5 | ||
| 1کارشناس ارشد محیط‌زیست، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران | ||
| 2دانشیار گروه محیط‌زیست، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران | ||
| 3استاد دانشکدۀ صنایع، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران | ||
| 4استاد دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 5دانشیار دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| گردشگری به‌مثابۀ صنعتی روبه‌رشد، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، به توجه خاص نیاز دارد. طی چند دهۀ اخیر، گردشگری متکی به طبیعت بیشترین رشد را در بین شاخه‌های گوناگون این صنعت داشته است و پیش‌بینی می‌شود این رشد با سرعت بیشتری ادامه یابد. تقاضا برای گردشگری در طبیعت برنامه‌ریزی همه‌جانبه و توجه به محیط‌زیست و جلوگیری از تخریب آن را ضروری ساخته است. هدف تحقیق حاضر برنامه‌ریزی گردشگری متکی به طبیعت در مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی کشور است و شهرستان خاتم در جنوب استان یزد برای این تحقیق انتخاب شد. در گام نخست این تحقیق، از تجربیات جهانی و مطالعات داخلی برای دستیابی به مجموعه‌ای از معیارهای گزینش عرصه‌های طبیعت‌گردی استفاده شد. جمع‌بندی مطالعات فوق و تعیین معیارهای گزینش عرصه‌های طبیعت‌گردی در مناطق خشک و بیابانی با استفاده از روش دلفی انجام شد. این تلاش به معرفی 11 معیار و 29 زیرمعیار انجامید که هر معیار با تعیین درجۀ اهمیت و درصد اهمیت وزن‌دهی و اولویت‌بندی شد. هر معیار می‌توانست با یک تا چهار زیرمعیار و هر زیرمعیار با یک شاخص اندازه‌گیری و نقشه‌سازی شود. برای تعیین اقلیم آسایش گردشگری و محدودیت زمانی از زیرمعیارهای مربوط به اقلیم استفاده شد. برای زیرمعیارهای مکانی در محیط GIS نقشه‌های موضوعی تهیه شد و، با استفاده از روش ارزیابی چندمعیارۀ مکانی (SMCE) برای گزینش مکان‌های مناسب گردشگری طبیعی، چهار پهنۀ مناسب در منطقۀ مورد مطالعه شناسایی شدند. در مجموع، چهار پهنه با مساحتی برابر با 17 هزار و 278 هکتار، حدود 5 درصد منطقۀ مورد مطالعه، برای توسعۀ گردشگری طبیعی تعیین شدند. پهنه‌های فوق با روش TOPSIS و با تعیین فاصله با گزینۀ ایده‌آل فرضی و با استفاده از زیرمعیارهای مؤثر بر کیفیت گردشگری طبیعی اولویت‌بندی شدند. به این ترتیب، کوچک‌ترین پهنه بالاترین اولویت را به‌خود اختصاص داد. در این تحقیق، محدودیت حاکم بر فعالیت‌های گردشگری با پرسش از گردشگران متقاضی تفرج بیابانی تعیین و برای پهنه‌های منطقه در چارچوب گردشگری پایدار بیابانی توصیه شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی؛ ارزیابی چندمعیاره مکانی(SMCE)؛ TOPSIS؛ روش دلفی؛ معیارهای محیط زیستی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,060 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,860 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب