پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,504 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,122,531 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,515 |
مطالعه تأثیر استفاده طولانی مدت کتوکونازول براسپرماتوژنز و بافت بیضه در موش سوری | ||
| مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
| مقاله 7، دوره 68، شماره 4، دی 1392، صفحه 359-365 اصل مقاله (3.69 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jvr.2013.35959 | ||
| نویسندگان | ||
| فرهاد عظیمی دباغ* 1؛ فرزاد میررضوی2؛ علیرضا باباپور3 | ||
| 1گروه بهداشت و بیماریهای طیور، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران،تهران–ایران | ||
| 2فارغ التحصیل دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز–ایران | ||
| 3گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، تهران–ایران | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعه: کتوکنازول داروی ضد قارچ وسیع الطیف با کاربرد وسیع در درمان بیماریهای قارچی می‌باشد. مطالعات نشان داده‌اند که این دارو روی تولید هورمونهای استروئیدی از جمله گلوکوکورتیکوئیدها و هورمونهای جنسی اثر مهاری دارد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثر تجویز مزمن کتوکنازول بر روی شاخص‌های اسپرماتوژنز در بافت بیضه موش سوری نر می باشد. روش کار: در این تحقیق 50 سر موش سوری نر نژاد NMRI با وزن g30-25 که شرایط نگهداری و تغذیه ای یکسانی داشته‌اند در 5 گروه 10تایی تقسیم شدند. موش‌های سوری دوز کتوکنازول mg/kg( 50) را روزانه به مدت 15 روز، 1، 2 و3 ماه از راه خوراکی دریافت کردند. به طوری که یک گروه کنترل (نرمال سالین) و 4 گروه دریافت کننده کتوکنازول بودند. بعد از گذشت زمان‌های ذکر شده نمونه بافت بیضه اخذ گردید و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین، از لحاظ شاخص‌های اسپرماتوژنز(ضریب تمایز لوله‌ای TDI، ضریب اسپرمیوژنز SI و ضریب بازسازی RI ) مطالعه شد .جهت آنالیز داده‌ها از آنالیز واریانس یک طرفه و به دنبال آن تست‌های مقایسه چندگانه توکی استفاده شد، مقدار (05/0p< )برای تعیین سطح معنی دار بودن بین گروه‌ها در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج نشان داد که SI و RI در روز پانزدهم و TDI، SI و RI درماه‌های اول دوم و سوم بعد از تجویز دارو در مقایسه با گروه نرمال کاهش معنی دار (05/0)p< داشت. نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تجویز مزمن کتوکنازول باعث کاهش اسپرماتوژنز و شاخص‌های آن در بافت بیضه موش سوری می شود. این کاهش در مقدار TDI، SI و RI احتمالاً از طریق کاهش غلظت سرمی تستسترون می باشد. اثر این دارو در روند اسپرماتوژنز و ناباروری انسان نیاز به مطالعات بیشتر دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کتوکونازول؛ موش سوری؛ ضرایب اسپرماتوژنز | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,035 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,484 |
||