تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,114,499 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,218,241 |
نگاه رازی طبیب و مولوی عارف به مرگهراسی | ||
ادب فارسی | ||
مقاله 5، دوره 1، 3-5، اردیبهشت 1390، صفحه 79-100 اصل مقاله (198.93 K) | ||
نویسندگان | ||
دکتر احد فرامرز قراملکی1؛ زهرا حسینی2 | ||
1دانشگاه تهران | ||
2دانش آموخته رشته فلسفه اسلامی از دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
رازی و مولوی هر دو به بررسی مرگهراسی پرداختهاند؛ رازی آن را در هرحال و نسبت به هرکسی بیماری و برخاسته از وهم و هوی میانگارد و طبیبانه گاه از راه عقل و گاه با ابزار نقل میکوشد آن را بزداید و به زعم خویش درمان کند. راهکار عمده او برای رفع آن، غفلت و رها کردن مرگاندیشی است. زیرا اندیشیدن به مرگ همواره هراسی در پی دارد. برخورد مولوی بهگونهای دیگر است؛ او مرگهراسی هر فردی را در نظام باورهای او تحلیل میکند و به منشأیی که عامل ایجاد آن شده، توجه دارد؛ نتیجهای هم که میگیرد و راهکاری که ارائه میدهد، نسبت به افراد گوناگون، متفاوت است. در نگاه او نه مرگاندیشی مستلزم مرگهراسی است و نه ترس از مرگ همواره غیر عاقلانه و بیفایده. به نظر مولوی بهجای غفلت از مرگ باید به-طور جدی به آن توجه کرد؛ این کار به یافتن ارزشهای اصیل، تعدیل زندگی، بازگشت به اصالت و رهایی از مسخ کمک میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
زکریای رازی؛ مرگاندیشی؛ مرگهراسی؛ مواجهه با مرگ هراسی؛ مولوی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,824 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,737 |