پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,692 |
| تعداد مقالات | 72,232 |
| تعداد مشاهده مقاله | 129,190,112 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 102,021,140 |
خویـشاپـیوندی در متـون پهـلوی و بازتـاب آن در شاهنامه | ||
| زن در فرهنگ و هنر | ||
| مقاله 6، دوره 4، شماره 4 - شماره پیاپی 1213760، آذر 1391، صفحه 107-124 اصل مقاله (255.6 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwica.2012.29142 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین حیدری1؛ محدثه قاسم پور2 | ||
| 1استادیار گروه ادیان دانشگاه کاشان | ||
| 2کارشناسی ارشد ادیان، دانشگاه کاشان | ||
| چکیده | ||
| خویشاپیوندی یا ازدواج با محارم، ترجمة مصطلح واژة پهلوی خودوده (xw?d?dah) است؛ موضوعی که اغلب آن را به ایرانیان باستان منسوب می‌دارند. اما این موضوع هرگز خاص ایرانیان نبوده است و نمونه-هایی از آن را در فرهنگ‌های دیگر نیز می‌توان یافت. این مقاله پس از بیان نمونه‌هایی از فرهنگ‌های دیگر و ایرانیان باستان، به شاهنامه و نمونه‌های موجود در آن می‌پردازد. در این نامة کهن در مقام بازگویی داستان‌های ایرانیان باستان، ازدواج با محارم طرح می‌گردد و در توجیه آن دو نظر بیان شده است: که نخستین از‌آنِ دقیقی زرتشتی است که این ازدواج‌ها را بر اساس متون مزدایی توجیه کرده و آیین عجم می‌خواند و دیگری از‌آنِ فردوسی است که از آن با عنوان «دین پهلوی» یا روشی شاهانه نام برده است. این جستار این دو نظریه را گزارش و تحلیل می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ازدواج با محارم؛ ایران باستان؛ خودوده؛ دین پهلوی؛ شاهنامه. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,151 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,560 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب