پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,994,160 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,663,547 |
بررسی خودهمبستگی فضایی انتشار گاز دیاکسیدکربن از طریق سرریز فضایی حکمرانی خوب در کشورهای منطقة منا | ||
| محیط شناسی | ||
| مقاله 9، دوره 38، شماره 1، خرداد 1391، صفحه 83-92 اصل مقاله (239.75 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jes.2012.29014 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین میرشجاعیان حسینی1؛ فرهاد رهبر2؛ ناهید پوررستمی3 | ||
| 1دکترای اقتصاد و پژوهشگر در دانشگاه هیروشیما | ||
| 2دانشیار دانشکدة اقتصاد دانشگاه تهران | ||
| 3استادیار دانشکدة مطالعات جهان دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| خودهمبستگی فضایی پدیده‌ای شناخته شده در مطالعات زیست محیطی است که مفهوم آن بر اساس ارتباط فضایی ویژگی‌های زیست محیطی واحد‌های مختلف جغرافیایی شکل می‌گیرد. برای توجیه و تفسیر پدیده خودهمبستگی فضایی پدیده‌های زیست محیطی، سازوکار‌های متعددی پیشنهاد شده است. مقاله حاضر تلاش می‌کند تا سازوکاری جدید به سازوکار‌های فوق اضافه کند که در آن خودهمبستگی فضایی پدیده‌های زیست محیطی از طریق سرریز فضایی حکمرانی خوب میان کشورها محقق می‌‌شود. در سازوکار پیشنهادی، تغییر کیفیت نهادی یک کشور نه فقط بر کیفیت زیست محیطی آن کشور اثرگذار است، بلکه همزمان کیفیت نهادی کشورهای همسایه و از طریق آن، کیفیت زیست محیطی آنها را نیز متأثر می‌سازد. از این رو، سرریز حکمرانی خوب کشورهای همجوار عامل خودهمبستگی فضایی پدیده‌های زیست محیطی آنها خواهد شد. به منظور بررسی سازوکار پیشنهادی فوق، اثر سرریز فضایی حکمرانی خوب بر انتشار گاز دیاکسیدکربن در قالب مدل‌های اقتصادسنجی با داده‌های تلفیقی و ساختار فضایی در حوزة جغرافیایی کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا (منا) و در بازه زمانی1990 تا 2007 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که افزایش و تعمیق حکمرانی خوب در کشورهای منطقة منا نه تنها به کاهش گاز دیاکسیدکربن می‌انجامد، بلکه با تأثیر‌گذاری مثبت بر کیفیت نهادی کشورهای همسایه موجبات کاهش آلاینده‌های زیست محیطی و افزایش کیفیت زیست محیطی آنها را نیز فراهم می‌آورد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توسعة نهادی؛ خودهمبستگی زیست محیطی؛ مدل داده‌های تلفیقی طبقه بندی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Spatial Autocorrelation of CO2 Pollution through the Spatial Spillover of Goods Governance in Middle Eastern and North African Countries | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hossein Mirshojaeian Hosseini1؛ Farhad Rahbar2؛ Nahid Pourrostami3 | ||
| چکیده [English] | ||
| Spatial environmental autocorrelation is a known phenomenon in the environmental studies explaining spatial relationship of environmental characteristics of different geographical units. Different mechanisms have been proposed to clarify how the environments of especially neighboring countries response to changes of each other. This paper attempts to propose a new mechanism, namely spatial institutional spillover effect. In this mechanism, institutional quality of a country not only affects its own environment, but also affects the institutions of neighboring countries and then, their environments. Therefore, the institutional spillover effect is the mechanism that links the environmental features of neighboring countries. The paper tests the spatial autocorrelation of CO2 pollution in Middle Eastern and North African (MENA) countries over the period 1990-2007. The results show that improving and deepening of good governance in MENA countries could reduce the CO2 pollution in their own countries and in their neighboring countries. In this paper, another mechanism to explain the environmental autocorrelation of countries was examined through the spatial institutional spillover effect. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| classification: C33- H11- O53- Q56, Institutional development, MENA Region, spatial Autocorrelation, spatial spillover of good governance | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,908 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,573 |
||