تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,514 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,130,784 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,237,032 |
مفهوم و ماهیت وقف و وضعیت مالکیت مال موقوفه در فقه امامیه و حقوق مدنی ایران | ||
مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود) | ||
مقاله 1، دوره 40، شماره 2 - شماره پیاپی 1000251، مرداد 1387 اصل مقاله (163.02 K) | ||
نویسندگان | ||
حمید ابهری علی آباد1؛ عبدالله رضیان* 2 | ||
1استادیار دانشگاه مازندران | ||
2کارشناس ارشد دانشگاه مازندران | ||
چکیده | ||
وقف, یکی از اعمال حقوقی است که به انشای اراده نیاز دارد و به معنای حبس عین مال و تسبیل منافع آن است. اعمال حقوقی به دو دستة عقد و ایقاع تقسیم میشود، فقها درباره ماهیت حقوقی وقف از حیث عقد یا ایقاع بودن, اختلاف نظر دارند: 1. وقف (عام ـ خاص) با اعلام اراده واقف و بدون نیاز به قبول واقع میشود؛ 2. وقف خاص به قبول نیاز دارد, ولی در وقف عام, قبول لازم نیست؛ 3. در وقف عام و خاص, قبول شرط است. قانون مدنی ایران مبتنی بر نظر سوم است. درباره مالکیت مال موقوفه, برخی فقها واقف را مالک, برخی عین موقوفه را متعلق به موقوفعلیه/علیهم و بعضی هم خدا را مالک مال موقوفه میدانند. با بررسی ماهیت حقوقی وقف و وضعیت مالکیت مال موقوفه, ملاحظه میشود که: 1. وقف, عقد است نه ایقاع؛ 2. با تحقق وقف, شخصیت حقوقی جدیدی شکل میگیرد که مالک مال موقوفه است. به این ترتیب, حقوق مدنی ایران و فقه امامیه به هم نزدیکتر میشوند. | ||
کلیدواژهها | ||
ایقاع؛ حال؛ عقد؛ موقوفعلیه/علیهم.؛ واقف؛ وقف | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,952 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,625 |