تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,098,960 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,522 |
تأثیر باکتریهای افزاینده رشد گیاه (PGPR) بر تسهیم ماده خشک بوته دورگهای دیررس ذرت | ||
علوم گیاهان زراعی ایران | ||
مقاله 3، دوره 41، شماره 4 - شماره پیاپی 388369، اسفند 1389، صفحه 665-675 اصل مقاله (204.85 K) | ||
نویسندگان | ||
آیدین حمیدی؛ رجب چوکان؛ احمد اصغرزاده؛ مجید دهقان شعار؛ امیر قلاوند؛ محمد جعفر ملکوتی | ||
چکیده | ||
به منظور بررسی اثر کاربرد مایه تلقیح چهار سویه باکتریهای افزاینده رشد گیاه شامل ازوتوباکتر کروئوکوکوم، آزوسپیریلوم لیپوفروم، آزوسپیریلوم برازیلنس و پسودوموناس فلورسنس بر میزان تجمع و بررسی الگوی تسهیم ماده خشک اجزای بوته و شاخص برداشت دورگهای دیررس ذرت 700، 704 و دورگ امیدبخش B73×K18آزمایشی در سالهای 1383 و 1384 در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به صورت فاکتوریل اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل تلقیح بذر دورگها با مایه تلقیح هریک از باکتریها، به تنهایی و یا تلقیح توأم با تلفیق دو و جنس سه باکتری و عدم تلقیح باکتریایی بعنوان تیمار شاهد بودند. با رسیدگی فیزیولوژیک دانه، وزن خشک کل بوته، ساقه، برگها، گل تاجی، دانه، پوششهای بلال و چوب بلال و شاخص برداشت تعیین شدند. نتایج نشان داد که به جز وزن خشک گل تاجی و پوشش بلال، سایر ویژگیهای مورد بررسی تحت تأثیر اثر متقابل سال، دورگها و PGPR قرار گرفتند و بالاترین وزن خشک بوته، برگ، ساقه، و چوب بلال و بیشترین وزن خشک بلال، دانه و شاخص برداشت در سال دوم به ترتیب به دورگ SC704 و دورگ SC700تلقیح شده با باکتریهای سه جنس مربوط بوده است. همچنین در هر سه دورگ در دو سال آزمایش تیمار تلقیح بذر با باکتریهای سه جنس بیشترین تأثیر بر تسهیم ماده خشک داشت. این تیمار سبب افزایش 48، 15 ،4 و 30 درصدی به ترتیب در تسهیم ماده خشک به بوته، برگها، ساقه و دانه و افزایش 34 درصدی شاخص برداشت نسبت به شاهد (عدم تلقیح) شد و پس از آن، تیمار تلفیق باکتریهای ازوتوباکتر و پسودوموناس و تلقیح با هر یک از باکتریهای ازوتوباکتر و پسودوموناس به ترتیب در مرتبههای بعدی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش، مشخص نمود که الگوی تسهیم ماده خشک در دورگهای مورد مطالعه بر اساس نوع دورگها، دانهای یا دو منظوره (دانهای و علوفهای)، تحت تأثیر PGPR قرار گرفت. همچنین کاربرد PGPR موجب تغییر روند تسهیم ماده خشک به اندامهای بوته گردیده به نحوی که ماده خشک مبداء (اندامهای فتوسنتزکننده مانند برگها) و مقصد (اندام ذخیرهای مانند ساقه و اندام زایشی مانند بلال) و چوب بلال که معیاری از رشد و نمو میباشد، افزایش یافت. همچنین میزان این افزایش برای برگها که اندام اصلی فتوسنتزکننده بوته میباشند و بلال بیشتر بوده که میتواند به طور مستقیم و غیرمستقیم منجر به افزایش شاخص برداشت و در نتیجه افزایش عملکرد دانه و علوفه این دورگها گردد. | ||
کلیدواژهها | ||
باکتریهای افزاینده رشد؛ تسهیم ماده خشک؛ ذرت؛ شاخص برداشت | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,989 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,909 |