پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,162,950 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,918,085 |
ارزیابی حل‌شدن انتخابی رنیم در جریان حل‌کردن میکروبی کنسانتره مولیبدنیت | ||
| نشریه دانشکده فنی | ||
| مقاله 7، دوره 41، شماره 1 - شماره پیاپی 1428، فروردین 1386 اصل مقاله (345.88 K) | ||
| نویسندگان | ||
| محمدعلی عسکری زمانی؛ رامز وقار؛ منوچهر اولیازاده؛ محسن صارمی؛ احمدرضا شاهوردی؛ سیدعلی سیدباقری* | ||
| 61114068 | ||
| چکیده | ||
| در این پژوهش حل‌کردن میکروبی1 کنسانتره مولیبدنیت مجتمع مس سرچشمه با گونه‌ای بومی از باکتری اسیدی تیوباسیلوس فرواکسیدان2 جهت استخراج انتخابی رنیم مورد ارزیابی قرار گرفته است. پژوهش نشان داد که حل‌کردن رنیم بدون حل‌کردن کامل مولیبدن میسر نمی‌باشد. با توجه به نزدیک بودن شعاع اتمی این دو عنصر به یکدیگر، این امر می‌تواند ناشی از جانشین شدن اتم‌های رنیم بجای مولیبدن در شبکه مولیبدنیت باشد. در یک سری از آزمایش‌های دیگر دیده شد که در شرایط مطلوب و حضور باکتری، مولیبدن بصورت محلول مجدداً اکسیده شده و بصورت اکسید رسوب می‌کند. در حالی که یک چنین پدیده‌ای در مورد رنیم اتفاق نمی‌افتد. لذا از این خاصیت برای جدایش انتخابی این دو عنصر از یکدیگر استفاده شد. شرایط مطلوب برای اکسیده و رسوب مجدد مولیبدن با آزمایش انواع منابع انرژی خارجی در محیط فعالیت باکتری، دانسیته پالپ، محیط کشت3 باکتری، غلظت ترکیبات مختلف انجام و اثر مثبت یا منفی هر یک از پارامترها بررسی شد. نتیجه نهایی مشخص کرد که با کاربرد سولفات آهن (Fe2+) بعنوان منبع انرژی خارجی برای باکتری، دانسیته پالپ کوچک (1%) و محیط کشت 9K می‌توان 3/7% رنیم موجود در کنسانتره مولیبدنیت را بصورت محلول درآورد، در حالی که مقدار مولیبدن محلول 54/0% بود. در این پژوهش با استفاده از پیریت بعنوان منبع انرژی خارجی در محیط کشت باکتری بومی اسیدی تیوباسیلوس فرواکسیدان، باکتری تکثیر یافته قادر به تحمل یون مولیبدن تا 250 میلی‌گرم در لیتر شد. این مقدار تقریباً سه برابر مقداری است که تاکنون برای تحمل این باکتری‌ها در منابع مختلف خارجی گزارش شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اسیدی تیوباسیلوس فرواکسیدان؛ اکسایش میکروبی – مولیبدنیت؛ حل‌کردن میکروبی؛ رنیم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| In this research bioleaching of Sarcheshmeh molybdenite concentrate was evaluated using a native strain of Acidithiobacillus ferrooxidans for extraction of rhenium. The research showed that dissolution of rhenium is mainly dependent to the complete dissolution of molybdenum. This may occur due to the substitutional replacement of molybdenum by rhenium in the molybdenite lattice, (because the atomic radius of rhenium is very close to that of molybdenum). The experiments showed that precipitation of molybdenum as molybdenum oxide in the solution was possible, but it was not possible for the rhenium. Hence, this was used to separate selectively rhenium and molybdenum in the solution. Experiments were expanded to determine optimum conditions for the dissolution of molybdenum from molybdenite and precipitation of molybdenum in the solution. The effect of applying other energy sources, different pulp densities and culture media in the experiments were investigated. Applying 1% pulp density, 9K culture medium and addition of ferrous sulfate bioleaching tests showed that maximum rhenium extraction was 7.3 % while molybdenum extraction was 0.54 %. The native strain of the Acidithiobacillus ferrooxidans was able to grow on the media that contain up to 250 mg/L molybdenum while pyrite was an additional source of energy. This caused approximately three times more molybdenum uptake than those reported in the literatures for Acidithiobacillus ferrooxidans. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,566 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,195 |
||