پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,502 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,117,841 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,223,564 |
مبالغه و اغراق در مدایح متنّبی | ||
| مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 18، 159-158، شماره 0 - شماره پیاپی 994، شهریور 1380 اصل مقاله (525.57 K) | ||
| نویسنده | ||
| دکتر علی محمد جمالی بهنام* | ||
| چکیده | ||
| در اصطلاح اهل ادب مدح یعنی وصف و ستودن شاعر ممدوحش را به صفات و فضایل پسندیده ‘ مدح و ستایشگری یکی از صفات فطری و ذاتی انسان بوده و انگیزه او را از پرداختن به ستایشگری از گذشته تاکنون در چهار عامل (اعجاب‘تشکر‘رهبت‘تکسب)خلاصه کرده اند. متنبی یکی از شاعران مدیحه سرا و نامدار عصر عباسی است که دراین فن گوی سبقت را از دیگر حریفان ربوده است . البته مدایح او بیشتر به خاطر کسب مقام و ثروت بود ه است . از بارزترین ویژگیهای مدایح متنّبی مبالغه و اغراق می باشد ‘ او در مدایح خود به وصف و مدح فضایل معنوی نظیر(شجاعت‘جود‘قدرت ‘علم و تدبیر و...)بیشتر توجه داشته تا فضایل مادی و ظاهری مانند (جمال و زیبایی ظاهری ‘بسیاری ثروت ‘ فامیل ‘ فرزندان و...) مانند این بیت که در وصف جود و شجاعت محمد بن زریق طوسی با مبالغه و اغراق گفته است: (دیوان متنبی ‘ ج 2 ص 193 ) و لحظت انمله فسلن مواهبا و لمست منصله فسال نفوسا از سرانگشتان ممدوح من جود و بخشش جاری است و از دم تیغش خون دشمنان . | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اغراق؛ شجاعت؛ مبالغه؛ متنّبی؛ مدح | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,409 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,116 |
||