تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,123,746 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,231,833 |
قصد و رضا و تاثیر آن دو در تحقق عقد | ||
مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود) | ||
مقاله 8، دوره 71، شماره 0 - شماره پیاپی 847، تیر 1381 اصل مقاله (445.48 K) | ||
نویسنده | ||
علی علی آبادی* | ||
چکیده | ||
بر خلاف آنچه از ظاهر عبارت بند 1 مادة 190 قانون مدنی بر می آید قصد و رضا دو ماهیت مستقل اند و وجود و عدم هر کدام در عقد تأثیری متفاوت با دیگری دارد. رضا که شوق به ایجاد وضع جدید است شرط نفوذ عقد، و قصد که عبارت است از ایجاد وضع جدید در عالم تصور، شرط صحت آن است. بر خلاف قصد که وجود آن حین انعقاد عقد ضروری است و فقدان آن مانع تحقق عقد و الحاق بعدی آن ممتنع می باشد. رضا بعد از انعقاد عقد هم ممکن است به عقد ملحق شود و موجب نفوذ آن گردد. رضای لاحق به اعتقاد اکثر فقها و حقوقدانان کاشف از جریان عقد از زمان انعقاد است. فقدان رضا گاه به علت عدم توجه است و زمانی ناشی از نقص اهلیت یا اکراه موارد فقدان قصد همة حالاتی است که در آنها وجود ذهنی وضع جدید تحقق پیدا نکرده است؛ حالاتی چون خواب، بی هوشی، مستی و موارد عدم انطباق قصد طرفین عقد بر یکدیگر که در حکم فقدان قصد است. | ||
کلیدواژهها | ||
اجبار؛ اضطرار؛ اکراه؛ انشاء؛ بطلان؛ رضا؛ شرط؛ صحت؛ عقد؛ قصد؛ نفوذ | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,463 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,656 |