پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,162,877 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,918,040 |
بررسی اپی دمیولوژی فیلرهای خونی شگهای روستایی و شهری تبریز | ||
| مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
| مقاله 13، دوره 57، شماره 4 - شماره پیاپی 604، بهمن 1381 اصل مقاله (343 K) | ||
| نویسندگان | ||
| دکتر بهنام مشگی؛ دکتر علی اسلامی؛ دکتر جواد اشرفی هلان* | ||
| چکیده | ||
| هدف: بررسی اپی دمیولوژی فیلاریوز فیلرهایی که میکروفیلر آنها در خون سگهای شهری و روستایی شهرستان تبریز دیده میشود. طرح: مطالعه مشاهده ای مقطعی حیوانات: سیصد و پنجاه و هفت قلاده شامل 198 قلاده سگ صاحبدار شهری و 159 قلاده سگ روستایی (گله) روش: درهر قلاده سگ با رعایت شرایط لازم یک سانتیمتر معکب خون از وریدهای سافن و یا سفالیک اخذ گردید. و با 9 سانتیمتر مکعب فرمالین 2 درصد مخلوط شد تا پس از همرلیز برای دیدن ، شمارش و تشخیص تفریقی میکروفیلرها توسط روش تکمیل شده نات آمایش گردد. تجزیه و تحلیل آماری : آزمون مربع کاری و آزمون دقیق فیشر. نتایج: با استفاده از کلیدهای تشخیص در 48 قلاده (44/13 درصد) یکی از دو میکروفیلر دیروفیلاریا ایمیتیس و دیپتالونما رکوندییتوم یا هر دو آنها وجود داشت. مجموعا30قلاده (4/8 درصد) فقط مبتلا به دیروفیلاریا ایمیتیس و 17 قلاده (76/4 درصد) فقط مبتلا به دیپتالونما رکوندیتوم و یک قلاده (28/0درصد) مبتلا به هر دو فیلر بودند . در سگهای شهری آلودگی به دیروفیلاریا ایمیتیس چهار برابر سگهای شهری بود. (1/8 درصد برابر 2 درصد) و هر دو یافته از نظر آماری معنا دار بود. (001/0 و 05/0 >P) در سگهای شهری ازمایش شده میزان ابتلا به دیروفیلاریا ایمیتیس در سگهای نگهبان دو برابر سگهای خانگی بود. (05/0 >P) بررسی رابطه بین سن و آلودگی به فیلرها نشان داد آلودگی سگهای شهری به کرم قلب با بالارفتن سن افزایش می یابد به نحوی که در مسنترین سگها (بالاتر از 9 سال ) حداکثر آلودگی (7/66 درصد) مشاهده می شود. که در مقایسه با سن یکسالگی بسیار چشمگیر است . (001/0> P) . در سگهای شهری آلودگی جنس نر به دیروفیلاریا ایمیتیس بیش از دیپتالونما رکوندیتوم بود. (001/0> P) ولی چون اکثریت مطلق سگهای گله نر بودند امکان تأثیر جنس بر آلودگی در این گروه میسر نگردید. اثر اکوسیستم بر آلودگی معنادار بود. در یکی از چهار منطقه مورد مطالعه یعنی شرق تبریز که به دلیل وجود آب و رطوبت نسبی بالاتر شرایط مناسبتری برای رشد پشه های میزبان واسط وجود داشت آلودگی به فیلرها به طور معنا دار (001/0> P) بیش از سایر مناطق بود. نژاد سگهای گله تحت بررسی عمدتا بومی بود ولی در سگهای شهری که از تنوع نژادی بیشتر برخوردار بودند. حداکثر میزان ابتلا به کرم قلب در سگهای بومی دیده شد. (01/0> P) ولی به نظر می رسد در رابطه با تاثیر نژاد بر آلودگی مواردی نظیر شرایط نگهداری و مدیریت بهداشتی عوامل اصلی می باشد. در کالبد گشایی 6 قلاده شغال ، 9 قلاده روباه و 2 قلاده گرگ به کرم قلب به ترتیب از 2 قلاده یک قلاده و یک قلاده کرم قلب بالغ جدا گردید و از تعداد 21192پشه صید شده در هیچ کدام مرحله نوزادی کرم قلب مشاهده نگردید. نتیجه گیری : یافته های این بررسی تبریز را به عنوان کانون بومی آلودگی با دریروفیلاریا ایمیتیس معرفی می کند . و بر کنترل آلودگی در این منطقه تاکید می نماید | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اپی دمیولوژی؛ تبریز؛ دیروفیلاریا ایمیتیس؛ سگ | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Objective: Investigation on the epidemiology of filariosis due to different filariae that their microfilaria can be found in blood circulation of rural and urban dog ofTabriz. Design: Cross sectional study. Animals: Three hundred and fifty five dogs including 198 rural dogs and 159 shep dogs. Procedure: One mililiter of blood sample was taken and mixed with 9 ml of 2% formaldehyde. After centrifugation in 3000 rpm the sediment was examined microscopicaIly for microfilriae. Statistical analysis: Ch2 and ficsher exact test were used. Results: Using differential keys for diagniosis of microfilariae, it was found that 48 dogs (13. 44%) harbored either D. immitis or D. reconditum or both of them in their blood. Out of 48 dogs 30 (8.4%) were infected with D.immitis 17 (4.76%) with D.reconditum and 1 with both microfilariae. The ratio between the infection with D. immitis in urban and rural dogs was 4: I (12.6% vs. 3.14%) in contrast to D. reconditllm infection (1.8% vs. 2%) Both were statistically significant (P< O. 0 I and P< 0.05). The rate of infection increased with age and dogs older than 9 year of age were among the highly infected dogs (P< O. 001) with D. immitis (66.7%). There was also a relation between sex and D. immitis infection in urban dog. D.immitis was more prevalent among the male dogs (P< 0.00 I). It was also found that there is a relation between environmental conditions and the infection. The rate of infection with D. immitis was higher than the 3 other regions (P< O. OOI).Although there was a significant relation between race and infection with D. immitis (P< 0.0 I) and native dogs were among the highly infected dogs, but it seems that this factor may be affected by different factors, thus cannot be the regarded as a valid parameter. D. immitis was coIlected from foxes, wolves and jackals from suburban area of Tabriz. No microfilariae was detected in 2192 mosquitoes. Clinical implications: Our finding revealed that dogs of Tabriz either urban or rural, harboured microfilariae of D. immitis and D. reconditllm in their circulating blood. Ecological factors such a humidity, more movemet of sheep dog, the suitable conditions of urban areas for breeding of mosquitoes and that of rural region for tick, caused the more prevalence of D. immitis in urban dogs and D. reconditllln in rural dogs. Again the coIlecton of D. immitis from wild carnivores around Tabriz revealed that this region in one of the endemic areas of Iran was infected with filarial infections, especiaIly D. immitis thus a control program must be carried out for controling mosquitoes intermediate host as well as heartworm disease. J. Fac. Vet. Med. Univ. Tehran. 57,4: 59-63, 2002. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Dirofilaria, Dog, Epidemiology, Tabriz | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,476 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 931 |
||