سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات163
تعداد شماره‌ها6,839
تعداد مقالات73,817
تعداد مشاهده مقاله136,178,562
تعداد دریافت فایل اصل مقاله106,081,501
نوروزی, علیرضا, رضائی نژاد, ایرج, روحانی, کارن. (1405). معیار دولت ناخواهان یا ناتوان در پرتو حقوق بین الملل عرفی. , (), 1-23. doi: 10.22059/jplsq.2024.373553.3531
علیرضا نوروزی; ایرج رضائی نژاد; کارن روحانی. "معیار دولت ناخواهان یا ناتوان در پرتو حقوق بین الملل عرفی". , , , 1405, 1-23. doi: 10.22059/jplsq.2024.373553.3531
نوروزی, علیرضا, رضائی نژاد, ایرج, روحانی, کارن. (1405). 'معیار دولت ناخواهان یا ناتوان در پرتو حقوق بین الملل عرفی', , (), pp. 1-23. doi: 10.22059/jplsq.2024.373553.3531
نوروزی, علیرضا, رضائی نژاد, ایرج, روحانی, کارن. معیار دولت ناخواهان یا ناتوان در پرتو حقوق بین الملل عرفی. , 1405; (): 1-23. doi: 10.22059/jplsq.2024.373553.3531

معیار دولت ناخواهان یا ناتوان در پرتو حقوق بین الملل عرفی

فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 مهر 1405    اصل مقاله (846.39 K)
نوع مقاله: علمی-پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jplsq.2024.373553.3531
نویسندگان
علیرضا نوروزی1؛ ایرج رضائی نژاد* 2؛ کارن روحانی3
1دانشجوی دکتری رشتۀ حقوق بین‌الملل عمومی، گروه حقوق عمومی و بین الملل ، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، واحد قائم‌شهر، ‏دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران‏
2استادیار گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران. ‏
3استادیار گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، واحد قائم‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم‌شهر، ایران
چکیده
از دیرباز تاکنون بازیگران غیردولتی، مانند گروه‌های تروریستی، سبب ایجاد درد و رنج‌های فراوان در جهان شده‌اند که در نتیجۀ حملات آنها، دولت‌هایی قربانی شدند و در این خصوص که چگونه با این بازیگران غیردولتی در قلمرو یک دولت خارجی مواجه و مقابله کنند، در یک مخمصۀ بی‌سابقۀ حقوقی قرار گرفتند. وقتی دولت میزبان از نظر قانونی مسئول حمله‌ها نیست، توسل به زور دولت قربانی علیه بازیگر غیردولتی در قلمرو دولت میزبان ممکن است به نقض حاکمیت و تمامیت ارضی آن دولت منجر شود. با توجه به معیار دولت ناخواهان یا ناتوان، اگر دولت سرزمینی، بی‌میل یا ناتوان به کنترل تهدیدات ایجادشده توسط بازیگران غیردولتی باشد، در این صورت دولت قربانی می‌تواند بدون کسب رضایت از دولت میزبان در قلمرو آن دولت متوسل به زور شود. بنابراین این معیار از الزامات قانونی موجود منحرف می‌شود و آستانۀ ممنوعیت توسل به زور را به‌طور چشمگیری کم می‌کند. این مقاله مبتنی بر یک روش توصیفی-تحلیلی به این پرسش پاسخ می‌دهد که معیار دولت ناخواهان یا ناتوان می‌تواند به‌عنوان هنجار تأسیسی از حقوق بین‌الملل عرفی در نظر گرفته شود؟ در نوشتار حاضر نتیجه گرفته می‌شود که این معیار و به‌تبع آن دفاع مشروع در برابر بازیگران غیردولتی، اگرچه در میان نظریه‌پردازان حقوقی از حمایت‌هایی برخوردار است، اما به دلایلی مانند فقدان عملکرد دولت و عنصر ذهنی، انتقادهای گسترده و عدم پذیرش توسط جامعۀ جهانی، اغلب به‌عنوان یک حقوق عرفی پذیرفته نشده است.
کلیدواژه‌ها
بازیگران غیردولتی؛ توسل به زور؛ ‏حقوق بین‌الملل عرفی؛ رویۀ ‏دولت‌ها؛ معیار دولت ناخواهان ‏‏(بی‌میل) یا ناتوان.‏
مراجع
  1. انگلیسی
  2. Books
  3. Corten, O. (2010). The Law against War: The Prohibition on the Use of Force in Contemporary International Law. Bruxelles:Université Libre de Bruxelles (ULB).
  4. Ponbje, E., & van Steenberghe, R. (2018). Israeli Raid against Plo Headquarters in Tunis in The Use of Force in International Law. ed. Tom Ruys, Olivier Corten, and Alexandra Hofer: Oxford.
  5. Kretzmer, D. (2018). Us Extra-Territorial Actions against Individuals in The Use of Force in International Law: Oxford.
  6. Schmitt, M. (2002). Counter-Terrorism and the Use of Force in International Law. George C. Marshall European Center for Security Studies.
 

  1. Articles
  2. Dawood I, A. (2017). Defending Weak States against the Unwilling or Unable Doctrine of Self-Defense. journal of international law and international relations, University of Chicago, 1-46.
  3. Deeks, A. (2012). Unwilling or Unable, Towards a normative framework for Extraterritorial Self-Defense. Virginia Journal of International Law, (52), 483-550.
  4. Hakimi, M. (2015). Defensive Force Against Non-state actors: The State of Play, International Law Studies. Stockton Center for the Study of International Law, (91), 138-159.
  5. Murphy, S. (2002). Terrorism and the Concept of Armed Attack in Article 51 of the Un Charter, Harvard International Law Journal 43(1),112-132.
  6. Murphy, S. (2015). The Identification of Customary International Law and Other Topics. The Sixty-Seventh Session of the International Law Commission, George Washington University Law School, 138-159.
  7. Nielsen, R. (2018). The illegality of Extraterritorial Use of Force against Non-state Actors or New Customary law?. International Security and Law Faculty of Business and Social Sciences, University of Southern Denmark, 1-88.
  8. Tibori-Szabó, Ki. (2016). The ‘Unwilling or Unable’ test and the Law of Self-defence, Fundamental Rights in International and European Law: public and private law perspectives, Amsterdam Center for International Law (ACIL), 73-97.
  9. Wood, M.& Lubell, N. (2014). Use of Force, Report by the Commitee on Aggression and the Use of Force. Washington Conference, International Law Association, 619-641.
 

  1. ICJ Decision-Opinions and resolutions SC
  2. African Union Non-Aggression and Common Defence Pact (2005). Abuja 31.01.2005.
  3. CP/RES.930(2008). Convocation of the Meeting of Consultation of Ministers of Foreign Affairs and Appointment of a Commission, 2008, OEA/Ser.G CP/RES.930,1632/08.
  4. European Parliament(2014). "Use of Armed Drones", 2014/2567.
  5. Prosecutor v. Duško Tadic(1999). Appeals Chamber, Appeals Judgment, ICTY, Case No. IT-94-1-A.
  6. Security Council Resolution 1368(2001). Adopted by the Security Council at its 4370th meeting, on 12 September
  7. Security Council Resolution 1373(2001). Adopted by the Security Council at its 4385th meeting, on 28 September 2001.
  8. Security Council Resolution 2249(2015). Adopted by the Security Council at its 7565th meeting, on 20 November 2015.
  9. The Rome Statute of the International Criminal Court(1998)
  10. UN General Assembly, Convention on the Law of the Sea(1982). 10 December, Art. 111.
  11. UN Security Council, Security Council resolution 1373(2001). S/RES/1373.
  12. Military and Paramilitary Activities in and Against Nicaragua (Nicar. v. U.S.) (1986). Judgment, I.C.J. Reports.
  13. International Law Commission[ILC](2001). Second Report on Identification of Customary International Law, UN Doc.
  14. Statute of International Court of Justice(1946). Article 38.1 (b).
  15. Corfu Channel case (1949). Judgment of April 9th, ICJ Reports.
  16. Colombian-Peruvian Asylum Case(1950). Judgment of November 20th, ICJ Reports.
 

  1. letters & Comments and Report
  2. Letter from the Chargé d’affaires a.i. of the Permanent Mission of the Islamic Republic of Iran to the United Nations addressed to the Secretary-General(1994). UN Doc. S/1994/1273.
  3. Letter from the Permanent Representative of Islamic Republic of Iran to the United Nations addressed to the Secretary-General(1993). UN Doc. S/25843.
  4. Letter from the Permanent Representative of Israel to the United Nations addressed to the President of the Security Council(1993). UN Doc. S/26152.
  5. Letter from the Permanent Representative of the Islamic Republic of Iran to the UnitedNations addressed to the Secretary-General(1996). UN Doc. S/1996/602.
  6. Letter from the Permanent Representative of the Islamic Republic of Iran to the United Nations addressed to the Secretary-General(1999). UN Doc. S/1999/781.
  7. UN Doc. A/52/168 – S/1997/429(1997). Letter from the Permanent Representative of Qatar to the United Nations Addressed to the Secretary-General.
  8. UN Doc. A/52/PV.22(1997). United Nations General Assembly, 52nd 22nd plenary meeting.
  9. UN Doc. A/54/917 and S/2000/580(2000). Letter from the Permanent Representative of South Africa to the United Nations addressed to the Secretary-General.
  10. UN Doc. A/56/664-S/2001/1124(2001). Letter from the Permanent Representative of Georgia to the United Nations Addressed to the Secretary-General.
  11. UN Doc. A/57/341-S/2002/950(2002). Letter from the Permanent Representative of Georgia to the United Nations addressed to the Secretary-General. Annex: Statement by the Ministry of Foreign Affairs of Georgia.
  12. UN Doc. A/57/409-S/2002/1035(2002). Letter from the Permanent Representative of Georgia to the United Nations addressed to the Secretary-General. Annex: Statement by the Ministry of Foreign Affairs of Georgia.
  13. UN Doc. S/1995/540(1995). Letter from the Permanent Representative of Iraq to the United Nations Addressed to the Secretary-General.
  14. UN Doc. S/1995/566(1995). Letter from the Charge d’Affaires A.I. of the Permanent Mission of the Libyan Arab Jamahiriya to the United Nations Addressed to the President of the Security Council.
  15. UN Doc. S/1996/401(1996). Identical Letters from the Permanent Representative of Iraq to the United Nations Addressed to the Secretary-General and the President of the Security Council.
  16. UN Doc. S/1996/796(1996). Letter from the Permanent Observer for the League of Arab States to the United Nations Addressed to the Secretary-General.
  17. UN Doc. S/2002/1012(2002). Letter from the Permanent Representative of the Russian Federation to the United Nations addressed to the Secretary-General.
  18. UN Doc. S/2002/851(2002). Letter from the Permanent Representative of Georgia to the United Nations Addressed to the President of the Security Council.
  19. UN General Assembly(1970).Declaration on Principles of International Law concerning Friendly Relations and Co-Operation among States in accordance with the Charter of the United Nations, A/RES/2625(XXV).
  20. UN Security Council Resolution 425(1978), Israel-Lebanon, UN Doc. S/RES/425, Resolution 425.
  21. UN Security Council Resolution(1978), Israel-Lebanon, UN Doc. S/RES/426, Resolution 426.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 82
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 27





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب