
تعداد نشریات | 163 |
تعداد شمارهها | 6,762 |
تعداد مقالات | 72,839 |
تعداد مشاهده مقاله | 131,915,788 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 103,550,757 |
پارمنیدس افلاطون: بنیادگذاری منطقی متکسیس در دیالکتیک واحد و کثیر | ||
فلسفه | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 اردیبهشت 1404 | ||
نوع مقاله: علمی -پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jop.2025.389680.1006882 | ||
نویسنده | ||
امیر صمصامی* | ||
دانشجوی دکتری فلسفه، گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
محاورهٔ پارمنیدس اساساً درصدد رد یا حتی بازنگری و تصحیح جزمهای پیشنهادهشده دربارهٔ فرض ایدهها نیست، بلکه برآن است تا آن جزمها را با بنیادگذاریِ منطقی-مفهومی به سطح دانش حقیقی نزدیک سازد. بر همین مبنا، نگارنده در این مقاله میکوشد تا نشان دهد مسئلهٔ بهرهمندی (μέθεξις) که نقطهٔ کانونی انتقادات وارده به آموزه ایدهها در بخش اول محاورهٔ پارمنیدس است، در پرتو بررسی دیالکتیکی فرض واحد در بخش دوم محاوره و لحاظ کردن حیثیت در نسبت با غیر آن (کثیر)، بنیاد منطقی خود را احراز میکند؛ چرا که مسئلهٔ نسبت واحد و کثیر خود به منزلهٔ صورت کلی و منطقی نسبت میان ایده و افراد بهرهمند از ایده است. از این رو بررسی خواهیم کرد که افلاطون چگونه با نشان دادن اندیشهناپذیری و تناقضآمیز بودن فینفسگی و جدایی مطلق واحد از افراد کثیر تحت شمول آن، دیالکتیک واحد و کثیر را به منزلهٔ آشکارکنندهٔ ضرورت نسبتمندی درونی مفهوم واحد در کار میآورد. در نتیجه، بر این مبناست که مسئلهٔ حضور ایده (παρουσία) در افراد و نیز بهرهمندی افراد (μέθεξις) از ایده در سطح مفهومی-منطقی تبیین قابل دفاعی به دست خواهد آورد و میتوان آن را موضع روشن و مشخص افلاطون در برابر انتقادات وارد بر ابهام نسبت بهرهمندی در آموزهٔ ایدهها تلقی کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
پارمنیدس؛ افلاطون؛ ایده؛ دیالکتیک؛ متکسیس؛ نسبتمندی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 77 |