ظهور اقیانوسی چین: از راهبرد دریاسالار چنگ‌هه تا رهنامة رشتة‌ مروارید

ابراهیم‌خانی ح. (۱۳۹۸). «راهبرد «رشته مروارید» چین، واقعیت یا افسانه؟». شورای راهبردی روابط خارجی. https://www.scfr.ir/fa/.

الهی ه. (۱۳۷۸). خلیج‌فارس و مسائل آن. چ 5. تهران: نشر قومس.

آنیه‌واس ا، نیشانجی اوغلو ا. (۱۳۹۹). غرب چگونه حاکم شد؟ خواستگاه‌های ژئوپولتیک سرمایه‌داری. ترجمة خزائی ع. تهران: نشر چرخ.

برزگر ک، رضایی م. (۱۳۹۶). «آینده رقابت‌های راهبردیِ متداخل در اقیانوس هند». فصلنامه سیاست. ۴۷(۱): ۱-۲۱.  https://doi.org/10.22059/jpq.2017.60771.

بیگدلی ع. (۱۳۹۴). تاریخ اروپا در قرون جدید. چ 2. تهران: دانشگاه پیام نور.

تقی‌زاده انصاری م. (۱۳۹۵). «چین از ثروت به توسعه‌طلبی دریایی». فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل. ۱(۲۲): ۱۶۳-۱۸۵.

تویسرکانی م، عسگرخانی ا. (۱۳۹۸). «نسبت میان سیاست خارجی درون‌گرا/برون‌گرا با ظهور و سقوط هژمون‌های جهانی». فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل. ۱۲(۴۶): ۴۱-۸۶.

جعفری ا، رسول‌پور نالکیاشری س. (۱۴۰۱). «امکان‌سنجی انتقال قدرت در دریای چین جنوبی: خیزش چین در تقابل با هژمونی آمریکا». نشریة علمی مطالعات راهبردی آمریکا. ۲(۷).  https://doi.org/10.27834743/ASS.2207.1108.

چگنی‌زاده غ، رضوی ح. (۱۴۰۲). «جایگاه اقیانوس هند در رقابت‌های راهبردی هند-چین (۲۰۱۳-۲۰۲۲)». فصلنامه علمی سیاست جهانی. ۱۲(۱): ۷-۴۱. https://doi.org/10.22124/wp.2023.23344.3109.

دنیای اقتصاد. (۱۴۰۲). «شی‌ء از لاک دفاعی بیرون آمد، چین در یک‌وجبی تسخیر دریاها». شمارة روزنامه: ۵۷۹۱، شمارة خبر: ۳۹۸۹۶۹۴، گروه دنیا. donya-e-eqtesad.com.

زرندی س. (۱۴۰۲). «مروری بر روش تحقیق تطبیقی: نظریه‌ها، رویکردها و افق‌ها». فصلنامه مدیریت دولتی تطبیقی. ۱(۴). https://doi.org/10.22098/CPA.2024.14476.1029.

سلطانی ف، متقی ا، محمدجانی م. (۱۳۹۹). «بررسی راهبرد سیاسی-نظامی فرانسه در اقیانوس هند». فصلنامه مطالعات بین‌المللی. ۱۶(۴): ۸۷-۱۱۰. https://doi.org/10.22034/isj.2020.113655.

شاملو م. (۱۳۴۷). خلیج‌فارس. تهران: چاپخانة صبح امروز.

شفیعی ن. (۱۴۰۱). «دیپلماسی چینی، دام بدهی و کسب موقعیت هژمون». پژوهشنامه ایرانی سیاست بین‌الملل. ۱۱(۱): ۲۱۹-۲۴۵. https://doi.org/10.22067/irlip.2022.21450.0.

شهبازی ع. (۱۳۷۷). زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران. تهران: مؤسسة مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.

عباس‌زاده فتح‌آبادی م، رمضانی ا. (۱۳۹۶). «سیاست چین در دریای جنوبی؛ سیاست قدرت و نفوذ دریایی». فصلنامه علمی پژوهشی سیاست جهانی. ۶(۲).  59- 84. https://doi.org/10.22124/wp.2017.2485.

عسگری س، قادری حاجت م. (۱۴۰۰). «جایگاه ژئوپلیتیکی تنگه هرمز در راهبرد دفاع دریایی ایران». فصلنامه مطالعات بنیادین و کاربردی جهان اسلام. ۳(۷): ۱۱۳-۱۴۶.

فلاحی ا، امیدی ع. (۱۳۹۷). «تحلیل مقایسه‌ای ژئوپلتیک انرژی چین در آسیای مرکزی و خلیج‌فارس با نگاهی به جایگاه ایران». فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژی. ۱۵(۶۱): ۲۹-۶۶.

فلاورز س. (۱۳۸۳). عصر اکتشافات. ترجمة جواهرکلام ف. تهران: ققنوس.

لینکلیتر ا. (۱۳۹۵). جامعه‌شناسی و روابط بین‌الملل. چ3. ترجمة طیب ع. تهران: وزارت امور خارجه.

مظاهری م‌م. (۱۳۹۹). بعد از اقتصاد نوبت به امنیت رسیده است، خیز چین برای تبدیل‌شدن به قدرت دریایی برتر جهانی، دیپلماسی ایرانی. http://irdiplomacy.ir/fa/news/199542.

منعم ر، قربانی‌شیخ‌نشین ا، سیمبر ر. (۱۳۹۷). «نفوذ روسیه و چالش هژمونی غرب در حوزه دریای سیاه». فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل. ۱۱(۴۲): ۱۵۷-۱۸۴.

مؤسسة مطالعات راهبردی شرق. (۱۳۹۶). «رقابت دو قدرت بزرگ آسیایی در اقیانوس هند، تقابل دهلی بانفوذ چین در اقیانوس هند». www.iess.ir.

میلز جی‌وی‌جی. (۱۳۹۳). سفرنامه ماهوان، شگفتی‌های راه ابریشم از چین تا ایران، از روی نسخه فنگ چئنگ-چون. ترجمة کریم‌پور س. تهران: ققنوس.

ناردو د. (۱۳۸۶). عصر استعمارگری. ترجمة حقیقت‌خواه م. تهران: ققنوس.

واعظی م. (۱۳۸۹). «نقش قدرت‌های بزرگ در منطقه خلیج‌فارس و چالش‌های هژمونی آمریکا». فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی. ۲(۶): ۷-۴۷.

وریج‌کاظمی م. (۱۴۰۰). «توسعه ابتکار کمربند و جاده چین از طریق رشته مرواریدهای دریایی». اندیشکده جریان. https://jaraian.com/.

هادیان جزی ن، بازوند م. (۱۴۰۰). «رشد چین و سیاست خارجی آمریکا و هند در قبال یکدیگر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹». فصلنامه علمی مطالعات روابط بین‌الملل. ۱۴(۲): ۱۴۹-۱۷۳.

یزدانی ع، اکبریان ع. (۱۳۹۱). «انرژی و روابط چین با خلیج‌فارس». فصلنامه سیاست. ۴۲(۲): ۳۱۵-۳۳۴. https://doi.org/10.22059/jpq.2012.29982..

References

Abbaszadeh-Fathabadi M, Ramazani A. (2017). “China’s policy in the South China Sea; Realistic approach”. World Politics. 6(2): 59-84. https://doi.org/10.22124/wp.2017.2485. [in Persian]

Anievas A, Nişancıoğlu K. (2020). How Did the West Come to Rule: The Geopolitical Origins of Capitalism. Translated by Khazaei AR. Tehran: Charkh Publication. [in Persian]

Armstrong B. (2007). “China… from the Sea: The Importance of Chinese Naval History”. Strategic Insights. 6(6): 1-9.

Asgari S, Ghaderi-Hojjat M. (2022). “Geopolitical position of the Strait of Hormoz in the Iranian Maritime Defense Strategy”. Quarterly of Fundamental and Applied Studies of the World of Islam. 3(7): 113-146. [in Persian]

Ashraf J. (2017). “String of pearls and China’s emerging strategic culture”. Strategic Studies. 37(4): 166-181. http://dx.doi.org/10.53532/ss.037.04.00204.

Barzegar K, Rezaei M. (2017). “Future of intervening strategic rivalry in the Indian Ocean”. Quarterly of Politics. 47(1): 1-21. https://doi.org/10.22059/jpq.2017.60771. [in Persian]

Becker, J. (2020). China Maritime Report No. 11: Securing China's Lifelines across the Indian Ocean. https://digital-commons.usnwc.edu/cmsi-maritime-reports/11.

Bhatti KA, Kharl SH, Butt KM. (2020). “String of pearls: Politics of ports in Indian Ocean”. South Asian Studies. 35(01): 73-86.

Bigdeli A. (2015). Europe’s History in Modern Centuries. 2^nd Ed. Tehran: Payam-e-Nour University. [in Persian]

Butt KM, Siddiqui SJ. (2021). “Growing Chinese presence in the Indian Ocean”. Strategic Studies. 41(2): 64-81. https://doi.org/10.53532/ss.041.02.0048.

Chegeni-Zadeh GA, Razavi H. (2023). “Position of the Indian Ocean in Sino-Indian strategic rivalry (2013-2022)”. Scientific Quarterly of Global Policy. 12(1): 7-41. https://doi.org/10.22124/wp.2023.23344.3109. [in Persian]

Christopher PJ. (2006). “String of Pearls: Meeting the challenge of China’s rising power across the Asian littoral”. Strategic Studies Institute, Carlisle. 3.

Darmawan B, Erasiah E, Hakim L. (2024). “Malacca and ming dynasty in 15th-16th centuries: A diplomatic relations and regional stability”. JUSPI (Jurnal Sejarah Peradaban Islam). 8(1): 48-60. https://dx.doi.org/10.30829/juspi.v8i1.18491.

Donya-e-eqtesad. (2023). “Coming out of defense, China on the brink of conquering the seas”. Paper No. 5791, News No. 3989694. Department of donya-e-eqtesad.com. [in Persian]

Ebrahim-Khani H. (2019). China’s “‘String of Pearls’ strategy: Fact or Fiction? Strategic Council of Foreign”. https://www.scfr.ir/fa/. [in Persian]

Elahi H. (1999). The Persian Gulf and Relevant Problems. 5^th Ed. Tehran: Ghoumes Publication. [in Persian]

Falavarz S. (2004). Age of Explorations. Translated by Javaher-Kalam F. Tehran: Ghoghnous. [in Persian]

Fallahi E, Omidi A. (2018). “Comparative analysis of China’s energy geopolitics in Central Asia and the Persian Gulf and Iran’s position”. Quarterly of Energy Economy Studies. 15(61): 29-66. [in Persian]

Hadian-Jazi N, Bazvand M. (2021). “China’s development and Indo-U.S. foreign policies against each other from 2001 to 2019”. Scientific Quarterly of International Relations Studies. 14(2): 149-173. [in Persian]

Hompot S. (2023). Mainland China’s Global Historiography in Search of Grand Narratives-A Discourse-Analytical Case Study of Recent Historiography on the Zheng He Maritime Missions (1405-1433 CE). https://www.researchgate.net/publication/372156891_DISSERTATION_DOCTORAL_THESIS_Mainland_China's_Global_Historiography_in_Search_of_Grand_Narratives_A_Discourse-Analytical_Case_Study_of_Recent_Historiography_on_the_Zheng_He_Maritime_Missions_1405-1433.

Institute for East Strategic Studies. (2017). “Rivalry of two great Asian powers in the Indian Ocean, Delhi’s confrontation with China’s influence in the Indian Ocean”. www.iess.ir. [in Persian]

Jafari A, Rasoulpour-Nalkia-Shari S. (2022). “Feasibility of power transition to the South China Sea: China’s rise to confront the U.S. hegemony”. American Scientific Journal of Strategic Studies. 2(7). https://doi.org/10.27834743/ASS.2207.1108. [in Persian]

Khan L, Ali SE. (2024). “Balancing the seas: India’s response to geopolitical shifts in the Indian Ocean region”. Pakistan Research Journal of Social Sciences. 3(3).

Lee CY, Chan YK. (2016). “China, imperial: 7. Ming dynasty period, 1368–1644”. The Encyclopedia of Empire. 1-13. http://dx.doi.org/10.1002/9781118455074.wbeoe326.

Linklater A. (2016). Sociology and International Relations. 3^rd Ed. Translated by Tayyeb A. Ministry of Foreign Affairs. [in Persian]

Mazaheri MM. (2020). “Following the Economy: it’s Now Time for Security: China’s Rise to Become the world's Leading Maritime Power”. Iranian Diplomacy. http://irdiplomacy.ir/fa/news/199542. [in Persian]

Mengal J, Mirza MN. (2022). “String of Pearls and Necklace of Diamonds: Sino-Indian geo-strategic competition in the Indian Ocean”. Asia-Pacific-Annual Research Journal of Far East & South East Asia. 40: 21-41. https://doi.org/10.47781/asia-pacific.vol40.Iss0.5862.

Mills JVG. (2014). Ma Huan Travelogue: Wonders of the Silk Road from China to Iran. From the Chun-Feng Cheng version. Translated by Karimpour S. Tehran: Ghoghnous. [in Persian]

Mon’em R, Ghorbani-Sheikhneshin A, Simber R. (2018). “Russia’s influence and challenges from the West’s hegemony in the Black Sea”. Quarterly of International Relations. 11(4): 157-184. [in Persian]

Nardou D. (2007). Age of Colonialism. Tranlated by Haghighat-Khah M. Tehran: Ghoghnous. [in Persian]

Pratisti SA. Sari DS, Hidayat T. (2020). “Zheng He’s soft power discourse in Indonesia: Identity in power relation”. Economics, Politics and Regional Development. 1(1): 64-71. http://dx.doi.org/10.22158/eprd.v1n1p64.

Saad Arshad M, Shamsuddin S, Akbar N. (2023). “China's Role in the Indo-US Strategic Interest in the Indian Ocean Region”. GSSSR. http://dx.doi.org/10.31703/gsssr.2023(VIII-III).05.

Safdar A, Khan MA. (2021). “History of Indian Ocean-A South Asian perspective”. Journal of Indian Studies. 7(1). 183-200.

Sen T. (2019). “Zheng He’s military interventions in South Asia, 1405–1433”. China and Asia. 1(2): 158-191. http://dx.doi.org/10.1163/2589465X-00102003.

---------------. (2016). “The impact of Zheng He's expeditions on Indian Ocean interactions”. Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 79(3): 609-636. https://doi.org/10.1017/S0041977X16001038.

Shafiei N. (2022). “Chinese diplomacy: Trap of debts and a hegemonic position”. Iranian Research Journal of International Politics. 11(1): 219-245. https://doi.org/10.22067/irlip.2022.21450.0. [in Persian]

Shahbazi A. (1998). Jewish and Persian Plutocrats: British Colonialism and Iran. Tehran: Institute for Political Studies. [in Persian]

Shamlou M. (1968). The Persian Gulf. Tehran: Sobhe-Emrouz Press. [in Persian]

Singer A. (2023). “Middle kingdom maxims revisited: The long, winding, and bumpy road of Chinese history”. The Saber and Scroll Journal. 11(3).

Siu Y. (2022). Maritime exclusion policy in Ming China and Chosŏn Korea, 1368-1450: dynastic authority, national security, and trade. Doctoral Dissertation, University of Oxford.

Soltani F, Mottaghi A. Mohammad-Jani M. (2020). “Investigating France’s Political and Military strategy in the Indian Ocean”. Quarterly of International Studies. 16(4): 87-110. https://doi.org/10.22034/isj.2020.113655. [in Persian]

Strootman R, van den Eijnde F, van Wijk R. (2019). Empires of the Sea: Maritime Power Networks in World History. Brill.

Taghizadeh-Ansari M. (2016). “China: from wealth to maritime expansionism”. Quarterly of International Relations Studies. 1(22): 163-185. [in Persian]

Touyserkani M, Asgar-Khani AM. (2019). “Relationship between introvert/extrovert foreign policy and the rise and fall of global hegemony”. Quarterly of International Relations Studies. 12(46): 41-86. [in Persian]

Vaezi M. (2010). “Role of great powers in the Persian Gulf and challenges arising from the U.S. hegemony”. International Quarterly of Foreign Affairs. 2(6): 7-47. [in Persian]

Varij-Kazemi M. (2021). “Developing the Chinese initiative f belt and roads via the maritime string of pearls”. Jaraian Think-Tank. https://jaraian.com. [in Persian]

Wade G. (2004). “The Zheng He Voyages: A Reassessment”. Asia Research Institute (No. 31). Working Paper Series.

Weisser P. (2018). The Admiral's Carrot and Stick: Zheng He and the Confucius Institute. https://scholarworks.lib.csusb.edu/etd/625.

Yazdani E, Akbarian AR. (2012). “Energy and Chinese ties with the Persian Gulf”. Quarterly of Politics. 42(2): 315-334. https://doi.org/10.22059/jpq.2012.29982. [in Persian]

Yoon S. (2015). “Implications of Xi Jinping’s ‘True Maritime Power’ its context, significance, and impact on the region”. Naval War College Review. 68(3): 40-63.

Zarandi S. (2023). “Review of comparative methodology: Theories, approaches, and horizons”. Quarterly of Comparative Public Administration. 1(1): 4. https://doi.org/10.22098/CPA.2024.14476.1029. [in Persian]

Zurndorfer H. (2023). “Human trafficking and piracy in early modern East Asia: Maritime challenges to the Ming dynasty economy, 1370”. Comparative Studies in Society and History. 65(4): 908-931. https://doi.org/10.1017/S0010417523000270.