پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,507,251 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,771,047 |
تحلیل بازنمایی دریا در نقاشی واقع‌گرا مبتنی بر مفهوم امر والا در فلسفۀ کانت (مورد مطالعاتی: آثار برگزیدۀ قرن نوزدهم اروپا و امریکا) | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 1، دوره 28، شماره 3، مهر 1402، صفحه 5-15 اصل مقاله (1.16 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2023.355110.667055 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه نورشهرکی1؛ جواد امین خندقی* 2؛ جمال عرب زاده3 | ||
| 1کارشناس ارشد نقاشی، گروه نقاشی، مؤسسه آموزش عالی فرد وس، مشهد، ایران. | ||
| 2استاد یار گروه هنر اسلامی و پژوهش هنر، مؤسسه آموزش عالی فرد وس، مشهد، ایران. | ||
| 3استادیار گروه نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| بازنمایی طبیعت یکی از موضوعات مهم در نقاشی به شمار می‌رود. یکی از مواردی که معنای وسیعی از بازنمایی طبیعت را بر ما عیان می‌کند، فلسفه است. از ارزنده‌ترین مباحث فلسفی، مفهومی به نام امر والا می باشد. در این اثنا، دریا به مثابه ابژه‌ای که می‌تواند نشانی از امر والا باشد، در جنبش های هنری قرن نوزدهم مجالی برای بروز یافت. پژوهش حاضر در جست‌وجوی شاخصه‌های امر والا از دیدگاه کانت، در نقاشی‌های رئال بازنمایی امواج دریا در قرن نوزدهم اروپا می باشد. در این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی، و بهرهگیری از روش گردآوری کتابخانه ای در جمع آوری اطلاعات، و با نمونه‌گیری گزینشی از میان آثار نقاشی دریا در سدۀ نوزدهم اروپا و امریکا، پنج اثر انتخاب شده و به شیوه تجزیه‌وتحلیل کیفی، مورد بررسی قرار گرفته اند. الگوی بازنمایی دریا در نقاشی رئال قرن نوزدهم، بنا بر نوع امر والا متفاوت است. امر والای پویا در آثار مورد بررسی، از طریق نمایش قدرت و قهر دریا تصویر شده است. برای نمایش والای ریاضی نیز هنرمند عظمت و وسعت و گستردگی دریا را ترسیم کرده است. با نگاهی دقیقتر به آثار تحلیلی درمییابیم که سبک رئالیسم، بستری برای نمایش مسائل سیاسی، و بعضاً نمایش طبیعت بدون اغراق و به دور از احساسیگری رمانتیسم بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بازنمایی؛ دریا؛ نقاشی؛ امر والا؛ کانت؛ رئالیسم | ||
| مراجع | ||
|
امین خندقی، جواد و سلمانی، علی (1394)، «نسبت ایده‌آل زیبایی و زیبایی وابسته در فلسفة کانت»، پژوهشهای فلسفی، 9(16)، 43-60.
برنهام، داگلاس (1398)، درآمدی بر نقد قوه حکم، ترجمه محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: نی.
بریری، هدیه (1398)، مطالعۀ امر شکوهمند در منظره‌سازی دورۀ رمانتیک (مطالعۀ موردی آثار گاسپر دیوید فریدریش)، مونس بسکابادی، تهران: دانشگاه هنر.
بکولا، ساندرو (1399)، هنر مدرنیسم، ترجمه رویین پاکباز، تهران: فرهنگ معاصر.
پاکباز، رویین (1400)، در جست‌وجوی زبان نو، تهران: نگاه.
حاجیلو، سولماز (1398)، بررسی نشانه‌شناسانۀ دریا در آثار هنرمندان معاصر، بهنام کامرانی، تهران: دانشگاه هنر.
سالمن، رابرت سی. و هیگینز، کتلین ام (1395)، «پیش‌گفتار»، تاریخ فلسفه غرب 6: عصر ایدئالیسم آلمانی، ترجمه سید مسعود حسینی، تهران: حکمت، 33-37.
عزیزیان، حامد (1391)، «بررسی تحلیل پیشانقادانه و نقادانۀ کانت دربارۀ امر والا»، زیباشناخت، 13(25)، 17-32.
کانت، امانوئل (1399)، نقد قوه حکم، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نی.
کرافورد، دانلد (1400)، «کانت»، دانشنامۀ زیبایی‌شناسی، ویرایش بریس گات و دومینینک مک‌آیور لویس، ترجمه منوچهر صانعی دره-بیدی، تهران: فرهنگستان هنر، 41-49.
کلباسی اشتری، حسین (1386)، «مبادی و مقولات امر والا در نظریۀ زیبایی‌شناسی کانت»، نامه مفید، 13(59)، 67-86.
گاردینر، پاتریک (1395)، «کانت: نقد قوه حکم»، تاریخ فلسفه غرب 6: عصر ایدئالیسم آلمانی، ترجمه سید مسعود حسینی، تهران: حکمت، 165-211.
گلدمن، الن (1393)، «بازنمایی در هنر»، مسائل کلی زیبایی‌شناسی، ویرایش جرولد لوینسون، ترجمه فریبرز مجیدی، تهران: فرهنگستان هنر، 75-108.
مک آیور لوپس، دومینینک (1400)، «نقاشی»، دانشنامۀ زیبایی‌شناسی، ویرایش بریس گات و دومینینک مک‌آیور لویس، ترجمه فرهاد ساسانی، تهران: فرهنگستان هنر، 367-375.
مولر، آ؛ تنلی، گ و همان، ر (1389)، «والا، امر والا»، فرهنگ‌نامۀ تاریخی مفاهیم فلسفه (جلد اول: فلسفه هنر)، ویرایش یوآخیم ریتر و همکاران، ترجمه سید محمدرضا حسینی بهشتی، تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران؛ نوارغنون، 193-204.
Bowie, Andrew (2003), “Modern philosophy and the emergence of aesthetic theory: Kant”, Aesthetics and Subjectivity, Manchester: Manchester University Press, 16-48. Brady, Emily (2012), “Reassessing aesthetic appreciation of nature in the Kantian sublime”, The Journal of Aesthetic Education, 46(1), 91-109. https://doi.org/10.5406/jaesteduc.46.1.0091 Clewis, Robert R (2015), “The place of the sublime in Kant's project”, Studi Kantiani, 28, 149-68. Coleman, Hugh W (1901), “Passing of a famous artist, Edward Moran”, Brush and Pencil, 8(4), 188-192. Deligiorgi, Katerina (2014), ‘The pleasures of contra-purposiveness: Kant, the sublime, and being human”, The Journal of Aesthetics and Art Criticism, 72(1), 25-35. https://doi.org/10.1111/jaac.12060 Hume, David (2019), “Of the Standard of Taste”, Reading David Humeʼs “Of the Standard of Taste”, ed. Babette Babich, Berlin: De Gruyter, 25-40. Kant, Immanuel (1981), Observations on the Feeling of the Beautiful and Sublime, trans. & ed. John T. Goldthwait, Berkeley: University of California Press. Keble Chatterton, Edward (1928), Old Sea Paintings, London: The Bodley Head. Makkreel, Rudolf (1984), “Imagination and temporality in Kant’s theory of the sublime”, The Journal of Aesthetics and Art Criticism, 42(3), 303-315. https://doi.org/10.2307/429711 Mitchell, Mark (2015), “The magic of marine art”, Mark Mitchell, avaliable at: https://www.markmitchellpaintings.com/blog/the-magic-of-marine-art, 2022/8/8. Peggy, Roalf (1994), Seascapes, London: Belitha. Prown, David (2022), “Winslow Homer”, Encyclopedia Britannica. avaliable at: https://www.britannica.com/biography/Winslow-Homer, 2022/8/8. Swinglehurst, Edmund (1995). The Art of Seascapes, New York: Shooting Star Press. URL1: http://www.artnet.com/artists/david-james-3/biography, 2022/8/8. URL2: https://artsandculture.google.com/asset/twHBE2VvVhiyNQ?hl=pt-br, 2022/8/8. URL3: https://www.metmuseum.org/art/collection/search/11130, 2022/8/8. URL4: https://artsandculture.google.com/asset/the-fog-warning/GAEcgEvHorgctQ?hl=en-GB, 2022/8/8. URL5: https://americanart.si.edu/artwork/sea-17762, 2022/8/8. URL6: https://artuk.org/discover/artworks/blown-on-the-wind-174850, 2022/8/8. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 846 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 661 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب