سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,573
تعداد مقالات71,037
تعداد مشاهده مقاله125,523,928
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,783,994
پورآذر, مرتضی, همایون نیا فیروزجاه, مرتضی. (1401). مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان. , 14(4), 41-54. doi: 10.22059/jsmdl.2023.353413.1698
مرتضی پورآذر; مرتضی همایون نیا فیروزجاه. "مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان". , 14, 4, 1401, 41-54. doi: 10.22059/jsmdl.2023.353413.1698
پورآذر, مرتضی, همایون نیا فیروزجاه, مرتضی. (1401). 'مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان', , 14(4), pp. 41-54. doi: 10.22059/jsmdl.2023.353413.1698
پورآذر, مرتضی, همایون نیا فیروزجاه, مرتضی. مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان. , 1401; 14(4): 41-54. doi: 10.22059/jsmdl.2023.353413.1698

مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان

رشد و یادگیری حرکتی ورزشی
مقاله 3، دوره 14، شماره 4 - شماره پیاپی 89، 1401، صفحه 41-54    اصل مقاله (426.82 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsmdl.2023.353413.1698
نویسندگان
مرتضی پورآذر* 1؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه2
1گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران .
2گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه: ورزش بخش مهمی از زندگی دانشجویان محسوب می‌شود. تأثیر جنسیت و نوع ورزش دانشجویان بر رشد اجتماعی آنها می‌تواند متفاوت باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی مقطعی بود. جامعۀ آماری شامل 2000 دانشجوی پسر و دختر در حال تحصیل در دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بودند. 300 نفر از دانشجو معلمان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ رشد اجتماعی وایتزمن (1990) بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس دوطرفه، اثر اصلی جنسیت و اثر اصلی گروه معنادار است. با وجود این، اثر تعاملی گروه و جنسیت معنادار نشد. میزان رشد اجتماعی دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر بالاتر بود. بر اساس نتایج آزمون تعقیبی توکی، گروه ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران به‌طور معناداری بهتر بودند. با وجود این، هرچند ورزشکاران رشته‌های انفرادی نسبت به ورزشکاران تیمی از میانگین رشد اجتماعی بیشتری برخوردار بودند، اما اختلاف آنها معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: با توجه به رشد اجتماعی بالاتر ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران و همچنین نمرات رشد اجتماعی تقریباً یکسان در هر دو گروه ورزشکاران (رشته‌های تیمی و انفرادی)، پیشنهاد می‌شود مربیان از طریق تأکید بر اهمیت یکسان هر یک از ورزشکاران سبب ایجاد جو حمایتی شوند و زمینه‌ساز رشد اجتماعی در بین تمامی افراد را فراهم آورند. 
کلیدواژه‌ها
آزمون وایتزمن؛ جنسیت؛ دانشجویان؛ رشد اجتماعی؛ ورزشکار و غیرورزشکار
مراجع

Barriga, A. Q., Morrison, E. M., Liau, A. K., & Gibbs, J. C. (2001). Moral cognition: Explaining the gender difference in antisocial behavior. Merrill-Palmer Quarterly (1982-), 532-562.

Benson, A. J., Bruner, M. W., & Eys, M. (2017). A social identity approach to understanding the conditions associated with antisocial behaviors among teammates in female teams. Sport, Exercise, and Performance Psychology, 6(2), 129.

Bonfiglio, R. A. (2011). Intercollegiate Athletic Programs Deepening Their Educational Impact. About Campus, 16(3), 29-32. doi: 10.1002/abc.20066

Bruner, M. W., Boardley, I. D., Allan, V., Root, Z., Buckham, S., Forrest, C., & Côté, J. (2017). Examining social identity and intrateam moral behaviours in competitive youth ice hockey using stimulated recall. Journal of Sports Sciences, 35(20), 1963-1974.

Bruner, M. W., Boardley, I. D., & Côté, J. (2014). Social identity and prosocial and antisocial behavior in youth sport. Psychology of sport and exercise, 15(1), 56-64.

Burton, L., & Welty Peachey, J. (2013). The Call for Servant Leadership in Intercollegiate Athletics. Quest, 65(3), 354-371. doi: 10.1080/00336297.2013.791870

Clarke, J. (2018). Effects of Athletics on Character and Moral Development of Collegiate Athletes.

DeSensi, J. T. (2014). Sport: An Ethos Based on Values and Servant Leadership. Journal of Intercollegiate Sport, 7(1), 58-63. doi: 10.1123/jis.2014-0097

Evaldsson, A.-C., & Corsaro, W. A. (1998). Play and games in the peer cultures of preschool and preadolescent children: An interpretative approach. Childhood, 5(4), 377-402.

Farokhi, A., & Sydzadeh, S. (2013). Investigating the relationship between motor development and social development in female athletes and non-athletes in the third middle school of the 6th district of Tehran. Movement Sciences and Sports Journal, 1, 82-96 (In Persian).

Fry, M. D., & Newton, M. (2003). Application of achievement goal theory in an urban youth tennis setting. Journal of Applied Sport Psychology, 15(1), 50-66.

Graupensperger, S. A., Jensen, C. J., & Evans, M. B. (2018). A meta-analytic review of studies using the Prosocial and Antisocial Behavior in Sport Scale: Associations among intergroup moral behaviors. Sport, Exercise, and Performance Psychology, 7(2), 186.

Hanle, L. M. M. (2021). Comparison of Team Sport Athlete's and Individual Sport Athlete's Moral Identity and Antisocial/Prosocial Behavior in Sports. The University of Alabama.   

Hodge, K., & Gucciardi, D. F. (2015). Antisocial and prosocial behavior in sport: The role of motivational climate, basic psychological needs, and moral disengagement. Journal of Sport and Exercise Psychology, 37(3), 257-273.

Kavussanu, M., Ring, C., & Kavanagh, J. (2015). Antisocial behavior, moral disengagement, empathy and negative emotion: A comparison between disabled and able-bodied athletes. Ethics & Behavior, 25(4), 297-306.

Kavussanu, M., Stamp, R., Slade, G., & Ring, C. (2009). Observed prosocial and antisocial behaviors in male and female soccer players. Journal of Applied Sport Psychology, 21(S1), S62-S76.

Kavussanu, M., & Stanger, N. (2017). Moral behavior in sport. Current opinion in psychology, 16, 185-192.

Layman, E. (1974). Contribution of exercise and sport to mental and social adjustment. Science and medicine of exercise and sport. New York, Harper (‌2nd ed), 403-428.

Miller, B. W., Roberts, G. C., & Ommundsen, Y. (2004). Effect of motivational climate on sportspersonship among competitive youth male and female football players. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 14(3), 193-202.

Milovanović, I., Roklicer, R., & Drid, P. (2020). The relation between youth sport and the reduction of peer violence. Facta Universitatis. Series: Physical Education and Sport, 479-490.

Pennington, C. G. (2017). Moral development and sportsmanship in physical education and sport. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 88(9), 36-42.

Shields, D. L., Bredemeier, B. L., LaVoi, N. M., & Power, F. C. (2005). The sport behavior of youth, parents, and coaches: The good, the bad and the ugly. Journal of Research in Character Education, 3, 43-59.

Shields, D. L., Funk, C. D., & Bredemeier, B. L. (2018). Relationships among moral and contesting variables and prosocial and antisocial behavior in sport. Journal of Moral Education, 47(1), 17-33.

Taheri, E., Jamshidian, LS., Torkfar, A., & Moghadasi, M. (2022). The Effect of Participation in Sport-Based Leisure Activities on Social Empowerment and Social Development of School Teachers. Sport Psychology Studies, 11(39), 135-154.

Tajfel, H., Billig, M. G., Bundy, R. P., & Flament, C. (1971). Social categorization and intergroup behaviour. European journal of social psychology, 1(2), 149-178.

Weiss, M. R., & Bredemeier, B. J. L. (1990). Moral development in sport. Exercise and sport sciences reviews, 18(1), 331-378.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 315
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 397





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب