پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 152 |
| تعداد شماره‌ها | 5,771 |
| تعداد مقالات | 63,252 |
| تعداد مشاهده مقاله | 104,853,789 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 81,963,451 |
نقش روشنفکران در تحولات اجتماعی ایران بین سالهای 1342 تا 1357 | ||
| مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 بهمن 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jisr.2022.348901.1342 | ||
| نویسندگان | ||
میثم ماهیدشتی   1؛ محمدجواد زاهدی مازندرانی 2؛ عبداله ساجدی3
| ||
| 1دانشجوی دکتری جامعه شناسی، دانشگاه پیام نور | ||
| 2استاد گروه جامعه شناسی دانشکده علوم اجتماعی اقتصادی دانشگاه پیام نور | ||
| 3استادیار گروه تاریخ، دانشگاه پیام نور | ||
| چکیده | ||
| نقش روشنفکران به عنوان محرک وجه ذهنی جامعه قابل انکار نیست. با توجه به تحولات سالهای 1342 تا 1357 و نقشی که نیروهای اجتماعی در آن فضا داشتند این پژوهش در پی واکاوی نقش روشنفکران به عنوان بخشی از عاملان اجتماعی این دوره است. در این پژوهش از رویکرد جامعه‌شناختی-تاریخی و روش تحلیل مفهومی استفاده شده است. ابزار پژوهش در قالب مطالعه اسنادی و جامعة هدف این تحقیق شامل روشنفکران ایرانی سالهای 1342 تا 1357 است. روش نمونهگیری، نمونهگیری نظری است. بدین ترتیب که با استفاده از روش نمونهگیری نظری، جمعی از روشنفکران ایرانی که نمایندگان اصلی جریانهای مختلف روشنفکری بودند به عنوان اعضای جامعه نمونه انتخاب شدند. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که در فاصله سالهای 1342 تا 1357نسل سوم روشنفکران را میتوان ذیل سه دسته روشنفکران چپ، لیبرال و مذهبی قرار داد. از مطالعه نقش روشنفکران میتوان نتیجه گرفت در شرایطی که سیطره حاکمیت بر منابع درآمدی، سبب شده بود تا با ترکیب سرمایههای سیاسی و اقتصادی موقعیتی خاص در جامعه داشته باشند؛ روشنفکران در تلاش بودند تا با با استفاده از سرمایه فرهنگی خود ضمن آگاهی بخشی به جامعه بر مسیر تحولات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه تأثیر گذارده و آن را در جهت تغییر فضای اجتماعی از شرایط موجود به شرایط مطلوب هدایت کنند. در سالهای منتهی به دهه 50 و 60 خورشیدی با افزایش تحصیلات دانشگاهی و اقبال بیشتر نسبت به محافل روشنفکری و با فراگیر شدن وضعیت انقلابی بر سرمایه فرهنگی واجتماعی روشنفکران افزوده شد و همین سرمایه ها دستمایه اصلی روشنفکران و تحول خواهان در میدان سیاست قرار گرفت تا با واسطه آن شرایط لازم برای سقوط نظام سیاسی حاکم بر جامعه را فراهم سازند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روشنفکران؛ تحولات اجتماعی؛ گفتمان روشنفکری؛ هویت؛ بازگشت به خویشتن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The role of intellectuals in the social evolutions of Iran between 1963 and 1979 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Meisam Mahidashti1؛ Mohammad javad Zahedi Mazandarani2؛ Abdollah Sajedi3 | ||
| 1Doctoral student of sociology at Payam Noor University | ||
| 2Professor of Sociology, Payame Noor University | ||
| 3Assistant Professor | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction: The intellectual movement in Iran started with the approach of trying to lag behind society, but gradually thought of changing the traditional patterns of society and trying to modernize society. If we divide society into two objective parts consisting of relations of production and power structure and the subjective part consisting of thought and culture, the intellectual acts as the driving force of the subjective aspect of society. The Evolutions of years between 1342 to 1357 are so much that it requires a very wide opportunity to address them, but events such as the focus on the oil-dependent economy and land reform and rural migration to the city and its consequences, the spread of marginalization in cities, the expansion of militaristic policies and government rely on three pillars The army, the court and the security network are all part of the developments against which the intellectual current has taken a stand. Method: In this study, social Evolutions have been studied with a sociological-historical approach. Due to the importance of the subject in this research, we will use the of conceptual analysis method. The research tool will be in the form of documentary study. The unit of observation in the conceptual analysis method is the text or oral or written speech that is studied. Conceptual analysis is one of the non-reactive and non-intrusive methods, meaning that the producers of texts and concepts are analyzed and interpreted post-event. Findings: With the end of the first Pahlavi monarchy, a new generation of Iranian intellectuals gradually entered the scene. The third generation of intellectuals can be divided into three categories: left intellectuals, liberal intellectuals, and religious intellectuals. With the closure of public space and political obstruction in society after 1963, each of the intellectual sects adopted their own procedure in a different way. The prevailing public space of the intellectual current in this period was radicalized and led to a change in the sovereignty of the country. Conclusion: The most important characteristics of the third generation of intellectuals are: - Having a critical view of the West. These Western intellectuals saw and fought against imperialism and colonialism. - Criticism of the government: This generation of intellectuals not only protested against the ruling tyranny, but also considered the Shah to be dependent on the West. - And finally, the issue of identity was raised among the intellectuals of this generation. The issue of returning to oneself and the Iranian-Islamic identity had a great impact on society. The complete domination of the government over sources of income, including oil, caused it to have a special position in society by combining political and economic capital. The clergy tried to increase their social capital by using the economic capital of the market and the cultural capital they had. In the years leading up to the 1950s and 1960s, with the increase in university education, there was more success than in intellectual circles. According to the Habitus of intellectuals, these discourses were mainly aimed at gaining more cultural capital and consequently higher social capital in society. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Intellectuals, social evolution, intellectual discourse, identity, return to self | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 28 |
||
