تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,118,406 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,224,443 |
تأثیر شیوههای تمرینی منتخب بر بیان ژنهای ANG1و ANG2 در بافت چربی زیرجلدی رتهای نر ویستار. | ||
نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
مقاله 8، دوره 14، شماره 2، شهریور 1401، صفحه 103-117 اصل مقاله (491.03 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2022.338290.1509 | ||
نویسندگان | ||
علیرضا فتاحیان* 1؛ محمد شریعت زاده جنیدی2؛ مجید قلی پور3؛ سعید نقیبی4 | ||
1گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
2نویسنده مسئول: پژوهشگاه تربیت بدنی، تهران، ایران. | ||
3گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران. | ||
4گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور کرج، البرز، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه: یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در فرایند سازگاریهای فیزیولوژیکی انسان آنژیوژنز است که با ایجاد مداوم رگهای خونی از طریق فعالیت آنژیوپویتینها به ترمیم و رشد بافتهای بدن کمک ویژه میکند. در تحقیق حاضر تأثیر سه شیوة تمرینی تداومی با شدت متوسط، تداومی پرشدت و تناوبی پرشدت بر بیان ژنهای آنژیوپویتین1 و آنژیوپویتین2 در بافت چربی زیرجلدی رتهای نر ویستار بررسی شد. روش پژوهش: بدینمنظور 32 سر رت نر ویستار با میانگین وزن 5/34±3/236 گرم و سن هشت هفته بهصورت تصادفی در چهار گروه تمرین هوازی دویدن تناوبی شدید (شامل چهار وهله تناوب شدید با شدت 90 تا 100 درصد VO2max و چهار وهله تناوب کمشدت در 50 تا 60 درصد VO2max در زمان کل 38 دقیقه)، تمرین هوازی دویدن تداومی با شدت متوسط (شامل دویدن در 65 VO2max در زمان کل 47 دقیقه)، تمرین هوازی دویدن تداومی پرشدت (شامل دویدن در 65 درصد VO2max در زمان کل 40 دقیقه با شیب فزاینده نوار گردان هر دو هفته به میزان 2 درصد) و گروه کنترل قرار گرفتند. 24ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی پس از بیهوشی کامل نمونهبرداری بافت چربی زیرجلدی از ناحیة شکم انجام گرفت. مقادیر بیان ژن آنژیوپویتین1 و آنژیوپویتین2 در بافت چربی زیرجلدی با روش RT-PCR اندازهگیری شد. با توجه به غیرطبیعی بودن توزیع دادهها در برخی گروهها از روش آماری کروسکال والیس استفاده شد. یافتهها : نتایج نشان داد بیان ژن آنژیوپویتین1 در هر سه گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت که این میزان در گروه تداومی با شدت متوسط معنادار بود. بیان فاکتور آنژیوپویتین2 نیز در هر سه گروه نسبت به گروه کنترل افزایش داشته که این میزان در گروه تداومی پرشدت معنادار است. نتیجهگیری: بهطور کلی بهنظر میرسد تمرینات تداومی بر افزایش بیان آنژیوپویتین1 و 2 در بافت چربی زیرجلدی تأثیر مثبتی دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
آنژیوپویتین1؛ آنژیوپویتین2؛ تمرین تناوبی؛ تمرین تداومی؛ تمرین متوسط؛ چربی زیر جلدی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 428 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 335 |