تحلیل و بررسی زمینه‌گرایی بر اساس گونه‌بندی‌ مجتمع‌های مسکونی (نمونه مورد مطالعه: شهر تبریز)

بذرافکن، کاوه؛ تهرانی، فرهاد؛ سلطان‌زاده، حسین و اکبری، علی‌اکبر. (1395). تبیین روش‌های طراحی زمینه گرایی و منطقه‌گرایی در معماری ایران نمونه مطالعاتی: اثرهایی شاخص با دوره‌های زمانی متفاوت از معماری شهر تهران. مدیریت شهری، 3 (16-48)، 327-342.

بیگ‌زاده شهرکی، حمیدرضا و مسعود، محمد. (1392). بناهای میان‌افزا در بافت‌های تاریخی مبانی طراحی و معیارهای ارزیابی. انتشارات آذرخش: تهران.

پوردیهیمی، شهرام. (1394). فرهنگ و مسکن. مسکن و محیط روستا، 134 (30)، 3-18.

جی. برنز، کارول و کان، آندریا. (1397). موضوعات سایت، مفاهیم طراحی، سوابق تاریخی و راهبردها، انتشارات دانشگاه تهران: تهران، 1-372.

دربندی، مریم؛ احمدی، محمد؛ علیدوست ماسوله، ساناز و رحیمی آتانی، سمیرا. (1394). بهبود عملکرد عناصر معماری زمینه‌گرا در معماری گیلان و بازآفرینی آن در ساختارهای امروزی با استفاده از تکنولوژی نانو. انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 10 (6)، 5-18.

شاهی‌زارع، ساحل؛ کرمی، اسلام و مجتبی رفیعیان. (1399). تجزیه‌وتحلیل سکونت در مجتمع‌های مسکونی شهری از طریق مؤلفه‌های زمینه‌گرایی (نمونه موردی: شهر اردبیل). محیط‌شناسی، 3 (45)، 431-451.

شریفیان، محمدامین و پدرام جهانیان. (1392). بررسی ضرورت توجه به مؤلفه فرهنگی در طراحی معماری زمینه‌گرا بر مبنای رویکرد انسان‌شناسی آموس راپاپورت. کنفرانس ملی معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین.

شولتز، کریستیان نوربرگ. (1392). روح مکان: به‌سوی پدیدارشناسی معماری، انتشارات رخداد نو: تهران.

عینی‌فر، علیرضا. (1384). محدوده مجتمع‌های مسکونی و تداوم کالبدی شهر مطالعه موردی تهران. انبوه‌سازان مسکن سازمان ملی زمین و مسکن، 15 (11)، 28-35.

قنبری، ناصر و یگانه، منصور. (1395). اصول طراحی بناهای فرهنگی با رویکرد زمینه گرایی در معماری معاصر ایران. مطالعات جغرافیا عمران و مدیریت شهری، 3 (1/1)، 39-57.

کشفی، محمدعلی؛ حسینی، باقر و نوروزیان ملکی، سعید. (1391). نقش فضاهای عمومی ساختمان‌های مسکونی بلندمرتبه در افزایش تعاملات اجتماعی ساکنین مورد پژوهی: برج بین‌المللی تهران. مدیریت شهری، 30 (10)، 18-7.

مرکز آمار ایران (1395). نتایج سرشماری نفوس و مسکن، تهران.

موهبتی، نیما و طابعی، مهدیه. (1393). بررسی نقش طراحی معماری در انبوه‌سازی مسکن نمونه موردی: مقایسه مجموعه مسکونی در ملبورن استرالیا با مجموعه مسکن مهرشهر پردیس در تهران. مدیریت شهری، 36 (13)، 105-124.

مهندسین مشاور نقش محیط. (1390). طرح و توسعه عمران (جامع) شهر تبریز (مطالعات محیطی)، وزارت راه و شهرسازی.

نقوی، پویان و مظاهریان، حامد. (1398). تحلیل نظریات معاصر در مواجهه با زمینه در طراحی معماری. باغ نظر، 74 (16)، 69-80.

References

‌Altman, M., Crabtree, J., Donakowski, D., & Maynard, M. (2007). Data Preservation Alliance for the Social Sciences: A Model for Collaboration. Ann Arbor, 1001, 48106-1248.

Bazrafkan, K., Tehrani, F., Soltanzadeh, H., & Akbari, A. A. (2013). Explaining contextualism and regionalism design methods in Iranian architecture Case Study: Significant works with different time periods of Tehran architecture. Journal of Urban Management, 3 (16-48), 327-342. [in Persian]

Beikzadeh Shahraki, H. R., & Masoud, M. (2012). Infill buildings in the historical context, the principles of design and evaluation criteria. Azarakhsh publication:Tehran. [in Persian]

Biddulph, M. (2007). Introduction to Residential Layout. Architectural Press, Amsterdam, 65-73. Doi: 10.13140/2.1.5096.5444

Bonta, J. P. (1979). Architecture and its Interpretation: a study of expressive systems in architecture. Lund Humphries: London.

Çizgen, Gü. (2012). Rethinking the Role of Context and Contextualism in Architecture and Design. Thesis (M.S.), Eastern Mediterranean University, Institute of Graduate Studies and Research, Dept of Architecture, Famagusta, North Cyprus.

Consulting Engineers the Role of the Environment. (2011). Motaleat Mohiti, Ministry of Roads and City Planning.

Darbandi, M., Ahmadi, M., Alidoost Masuleh, S., & Rahimi Etahani, S. (2015). Improving the performance of contextualism architectural elements in Guilan architecture and its recreation in contemporary structures using nanotechnology. Iranian Architecture and Urbanism, 10 (6), 5-18. [in Persian] https://doi.org/10.30475/isau.2016.62004

Ergonul, S., Kocabas, A., Erbas, A.E., Gundes, S., Karaosman, S., & Eren, I. Ö. (2016). The dimensions of sustainability In Green Age: Approaches and Perspectives Towards Sustainability. Mimar Sinan Fine: Arts University, Istanbul: Turkey, 23–47.

Eynifar, A. R. (2005). The area of residential complexes and the physical continuity of the city Case Study: Tehran. Housing mass builders National Land and Housing Organization, 15 (11), 28-35. [in Persian]

372. Burns, C., & Kahn, A. (2018). Site topics, design concepts, historical records and strategies, Tehran University Press: Tehran, 1-372. [in Persian]

Ganbari, N., & Yeganeh, M. (2015). Principles of designing cultural buildings with a contextualize approach in contemporary Iranian architecture. Journal of Studies in Civil Geography and Urban Management, 3 (1/1), 39-57. [in Persian]

Husfford, M. (1995). Context. J. Am, Folk, 5 (11), 28-549.

Johanson, E.A.J. (2000). The Orgnaization of Spase in Development Press. Countries, Cambridge, Harvard University, 1-170.

Kashfi, M. A., Hoseini, B., & Norozian Maleki, S. (2012). The role of public spaces of high-rise residential buildings in increasing the social interactions of residents Case Study: Tehran International Tower. Journal of Urban Management, 30 (10), 7-18. [in Persian]

Lawrence, R. J. (2000). Housing, Dwellings and Homes: Design theory. research and practice. John Wiley, Chichester: UK.

Lynch, K. A. (1976). Managing the Sense of a Region MIT Press. Cambridge, 2-20.

Mohebati, N., & Tabeei, M. (2014). Investigating the role of architectural design in housing mass construction Case Study: Comparison of a residential complex in Melbourne Australia with the Mehr city of Tehran. Journal of Urban Management, 36 (13), 105-124. [in Persian]

Naghavi, P., & Mazaherian, H. (2019). Analysis of contemporary theories in the face of context in architectural design. Journal of Bagh Nazar, 74 (16), 69-80. [in Persian] https://doi.org/10.22034/bagh.2019.174193.4023

Pordihimi, Sh. (2015). Culture and housing. Journal of Housing and rural environment, 134 (30), 3-18. [in Persian]

Rapoport, A. (1977). Human Aspects of Urban Form. Pergamon Press: New York.

Schultz, Ch. Nu. (2013). The soul of the place to the phenomenology of architecture (Tran: M.R. Shirazi). Rokhdad No publication: Tehran. [in Persian]

Shahbazi, S. (2016). Contextualism: A Strategy for Achieving Sustainable Architecture. Journal of Natural and Social Sciences, 3 (5), 78-85.

Shahi­ Zare, S., Karami, I., & Rafieian, M. (2020). Analysis of housing in urban residential complexes through contextual components (Case study: Ardabil city). Journal of Environmental Studies, 3 (45), 431-451. [in Persian] https://doi.org/10.22059/jes.2019.279531.1007845

Sharifian, M. A., & Jahanian, P. (2013). Investigating the need to pay attention to the cultural component in contextual architecture design based on the anthropological approach of Amos Rapoport. National Conference on Architecture and Urban Planning, Islamic Azad University, Gazvin. [in Persian]

Soosani, L. (2013). Questioning the compatibility of the infill architecture in historic environment, case study: walled city of Nicosia. Doctoral dissertation, Eastern Mediterranean University (EMU)-Doğu Akdeniz Üniversitesi (DAÜ)).

Statistical Center of Iran. (2016). Results of the population and housing census, Tehran. [in Persian]

Tabarsa, M. A., & Naseri, Y. (2017). The Role of Contextualism in Architectural Design of Museums. Journal of History Culture and Art Research, 6 (1), 354-365. http://dx.doi.org/10.7596/taksad.v6i1.747