تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,084,547 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,188,778 |
بازیابی کارناوالیته در نمایشگری عروسکهای زنده | ||
زن در فرهنگ و هنر | ||
مقاله 2، دوره 14، شماره 3 - شماره پیاپی 53، مهر 1401، صفحه 333-354 اصل مقاله (367.45 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwica.2022.333394.1712 | ||
نویسندگان | ||
شیوا مسعودی* 1؛ نفیسه سعادت2 | ||
1استادیار دانشکدة هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران | ||
2دانش آموختۀ کارشناسی ارشد تئاتر عروسکی، دانشکدة هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران | ||
چکیده | ||
عروسکهای زنده اصطلاحی برای دختران جوانی است که با عملهای جراحی و آرایشهای سنگین خود را به شکل عروسکهای بازی همچون باربی در میآورند و با گذاشتن عکس یا فیلم از ژستهای حرکتی و رفتارهای خود در شبکه-های اجتماعی نمایشگری میکنند. در این نوشتار با بازخوانی کارناوال و کارناوالیته از منظر باختین، مرگ، نقاب، دیوانگی (نمود یافته در سه تیپ ابله، دلقک و ولگرد) و بازی به عنوان چهار مضمون اصلی آن معرفی و شناسایی میشوند. پیشینهی تحقیق نشان میدهد، تجسم این مضامین در آثار ادبی یا پدیدههای اجتماعی و سیاسی میتواند موجب تکوین امر کارناوالیته شود. در جستجوی عناصر کارناوالیته در عروسکهای زنده به فصای مجازی به عنوان میدان کارناوال میرسیم. نمایشگری در فضای مجازی دو بخش دارد، یکی بازنمایی خود است که از نگاه گافمن وجه اجرایی دارد و دومی مکان اجرای آن در فضای مجازی و به طور مشخص شبکههای اجتماعی است؛ جایی که امکان ساخت هویتهای متفاوت، ساختگی و ایدهآل مورد نظر هر فرد را به او میدهد. عروسک زنده که پیشینهای در منابع ادبی و نیز در تمایل دختران به شبیهانگاری با عروسکهای بازی یا شخصیتهای فیلمهای انیمیشن دارد، انتخاب یک هویت غریب عروسکگون در فضای مجازی است. عروسکهای زنده با بیجانانگاری و مرگگونگی، نقاب چهره و بدن، ابلهنمایی، سرکشی، فریبکاری و پرسهزنی و بازی در نقش عروسکبازی، چهار مضمون کارناوالیته را تجسم میبخشند و به این ترتیب نمایشگری خود در فضای مجازی را به کارناوالی از منظر باختین تبدیل میکنند. | ||
کلیدواژهها | ||
عروسکهای زنده؛ کارناوال؛ باختین؛ نمایشگری؛ فضای مجازی | ||
مراجع | ||
آیتو، جان (1386). فرهنگ ریشهشناسی انگلیسی، ترجمة حمید کاشانیان، تهران: فرهنگ نشر نو/ معین.
انصاری، منصور (۱۳۸۴). دموکراسی گفتوگویی، تهران: مرکز.
باختین، میخائیل (۱۳۸۷). تخیل مکالمهای، ترجمة رؤیا پورآذر، تهران: نی.
تامپسون، فلیپ (۱۳۶۹). گروتسک در ادبیات، ترجمة غلامرضا امامی، شیراز: نشر شیوا.
شکنر، ریچارد (۱۳۸۶). نظریة اجرا، ترجمة مهدی نصراللهزاده، تهران: سمت.
فریزر، جیمز جویز (1383). شاخة زرین، ترجمة کاظم فیروزمند، تهران: نشر آگه.
کلهیر، آلن (۱۳۹۷). تاریخ اجتماعی مردن، ترجمة قاسم دلیری، تهران: ققنوس.
گافمن، اروینگ (۱۳۹۲). نمود خود در زندگی روزمره، ترجمة مسعود کیانپور، تهران: مرکز.
مسعودی، شیوا (۱۳۹۵).کارنامة تلخکان، تهران: نی.
ــــــــــ (۱۳۹۷). مبانی نظری تئاتر عروسکی، تهران: کارنامة کتاب.
مکاریک، ایرنا ریما (۱۳۹۰). دانشنامة نظریههای ادبی معاصر، ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
رونلد، نولز (۱۳۹۱). شکسپیر و کارناوال پس از باختین، ترجمة رؤیا پورآذر، تهران: هرمس.
ویلشر، توبی (۱۳۹۲). راهنمای عملی تئاتر ماسک، ترجمة غلامرضا شهبازی، تهران: سمت.
Brand, Kara, (2020). 16 Dec, The Eerie Story Behind Victorian Mourning Dolls, (16 Dec), Retrived from website: https://the-line -up.com
Ehrmann, J. (1968). Homo Ludens revisited, Yale French Studies, XLI, 31.
Goffman, Erving (1959). The PresentaHon of Self in Everyday fife. London: Penguin.
Griffiths, M.D., Kuss, D.J. and Demetrovics, Z. (2014). Social networking addiction: an overview of preliminary findings’, in Rosenberg, K. and Feder, L. (Eds.): Behavioral Addictions: Criteria, Evidence and Treatment, pp.119–141, New York: Elsevier.
Huizinga, J. (1970). Homo Ludens. A Study of the Play Element in Culture, Boston and Henley: ROUTLEDGE & KEGAN PAUL London.
Kalaman, S. Batu, M. (2020). Carnivalesque Theory and Social Networks: A Qualitative Reseach on Twitter Accounts in Turkey, USA: In kir, serpil, New Media and Visual Communication in Social Networks,IGI Globl, Hershey PA.
Lachmann,R. Eshelman,R.,Davis,M. (1988- 1989). Bakhtin and Carnival. Culture as Counter-Culture Critique, University of Minnesota Press. No 11: 115- 152.
Lella A. & Lipsman A. (2016). U.S. Cross-Platform Future in Focus, comScore.
Lexio, Living Doll, Retrieved from Lexio, Oxford English and Spanish dictionary, synonyms, and Spanish to English translator: https://www.lexico.com/definition/living_doll
Marwic, E. Alice. (2013). Online Identity, In Hartley, John, Burgess Jean, Bruns, Axel, A Companion to Media Dynamics, Block well Publishing Ltd.
Marzi, Andrea. (2016). PSYCHOANALYSIS, IDENTITY, AND THE INTERNET Explorations into Cyberspace, Karnac Books Ltd.
Otto, K. Beatrice. (2008). Fools Are Everywhere, Chicago And London: The University of Chicago Press.
Personalities Who Underwent Cosmetic Enhancement Surgery to Look Like Living Dolls (2013, 8, October) Retrieved from DOC Ray enhancementscosmericsurgery: http:// www.enhancementscosmericsurgery.com/personalities-who-underwent-cosmetic-enhancement-surgery-to-look-like-living-dolos-2
Ran, Faye. (2007). Tragicomedy and Fool, In Robb, David, Clowns, Fools and Picaros Popular Forms In Theatre, Fiction And Film, Amesterdam- New York.: Rodapi.
Rozik, Eli. (1997). Mask and Disguise in Ritual, Carnival and Theatre, South African Theatre Journal, 11:1, 183-198.
Scribner, Bob. (1978) Reformation, carnival and the world turned upside‐down, Social History, 3:3, 303-329.
Uncu, Gonca, (2019). The “ BARBIE” Dolls As Popular Culture Icon A new Image Of Woman Created Within , The context Of Gender, In Aslan, Cahit, Aydogmus Ordem, Ozlem, Social Science I, Akademisyen. Ankara: Kitabevi A.S.
Valentine, Ben, (2012). 27 September, Our Living Dolls, Hyperallegric. Retrived from website: http://hyperallegric.com/57313/ living-dolls.
Walter, Natasha. (2010). London: Published by Hachette Digital.
Williams, E.A. (2015). Bakhtin And Boart: The Rogue, The Clown and The Fool in Carnival Film, Sydney: Philment Journal, No 20.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 315 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 393 |