«بازشناسی مؤلف کتابی که "المسترشد" خوانده می‌شود»

[1]. ابن‌ابی‌الحدید (1404ق). شرح نهج البلاغة. قم، کتابخانۀ آیت­الله مرعشی.

[2]. ابن‌الندیم، محمدبن اسحاق (1417ق). الفهرست. بیروت، دارالمعرفة.

[3]. ابن‌داوود حلی، حسن (1392ق). رجال ابن داوود. نجف، مطبعة الحیدریة.

[4]. ابن‌شهرآشوب (1379ق). المناقب. قم، نشر علامه.

[5]. ابن‌شهرآشوب (؟). معالم العلماء. نجف، المطبعة الحیدریة‌.

[6]. ابن‌طاووس، علی‌بن موسی (1409ق). الأمان. قم، آل‌البیت(ع).

[7]. ابن‌طاووس، علی‌بن موسی (1413ق)، الیقین، قم: دارالکتاب.

[8]. اربلی، علی‌بن عیسی (1421ق). کشف الغمة. قم، رضی.

[9]. الامین العاملی، محسن (1420ق). اعیان الشیعة. بیروت، دارالتعارف.

[10]. انصاری، حسن (1386ش). نوادر المعجزات؛ کتابی غیر اصیل. سایت بررسی‌های تاریخی، مهر ماه.

[11]. انصاری، حسن (1394ش). ابن رستم طبری، متکلمی امامی با گرایشات معتزلی که نمی‌تواند نویسنده الایضاح باشد. سایت بررسی‌های تاریخی، دی ماه.

[12]. انصاری، محمدرضا (1373ش). «طبری سوم و کتاب دلایل الامامه». کیهان اندیشه، شمارۀ 58.

[13]. البحرانی، هاشم (؟). مدینة معاجز. قم، المعارف الإسلامیة.

[14]. بیاضی، علی (1384ق). الصراط المستقیم. نجف، المکتبة الحیدریة.

[15]. تهرانی، آقابزرگ (1403ق). الذریعة. بیروت، دار الأضواء، بیروت.

[16]. حرعاملی، محمد (؟). أمل الآمل. بغداد، مکتبة الأاندلس.

[17]. حرعاملى‌، محمد (؟). اثبات‌ الهداة. قم، چاپخانۀ علمیه‌؛ نیز: همان (1425ق). بیروت، موسسة اعلمی.

[18]. حلی، حسن ابن‌یوسف (1417ق). خلاصة الأقوال. قم، النشر الفقاهة.

[19]. خصیبی، حسین‌بن حمدان (1419ق). الهدایة الکبری. بیروت، البلاغ.

[20]. الخطیب، عبدالزهراء (1405ق). مصادر نهج البلاغة. بیروت، دارالاضواء.

[21]. الخطیب البغدادی (1417). تاریخ بغداد. دارالکتب العلمیه، بیروت ـ لبنان.

[22]. رازی، منتجب‌الدین (1366ش). الفهرست. قم، کتابخانۀ آیت­الله مرعشی.

[23]. رضی (؟).  نهج البلاغة. تحقیق: الحسون،  (بی‌نا).

[24]. سلطانی‌فر، محی‌الدین (1396ش). «بررسی اصالت اخبار غیر مسند کتاب دلائل الامامه». شیعه­پژوهی، شمارۀ 12، پاییز.

[25]. شوشتری، محمدتقی (1410ق).  قاموس الرجال. قم، النشر الإسلامی.

[26]. شوشتری، محمدتقی (؟). الاخبار الدخیلة. تهران، مکتبة الصدوق.

[27]. صدوق، محمدبن علی (1376ش).  الأمالی. تهران، کتابچی.

[28]. صفری‌فروشانی، نعمت‌اله (1384ش). «محمد بن جریر طبری آملی و دلایل الامامه». علوم حدیث،  پاییز  ش٣٧ .

[29]. الطبری، محمدبن جریر (1383ق). دلائل الامامة. قم، دارالذخائر؛ نیز: (1413ق). قم، چاپ بعثت.

[30]. الطبری، ابن‌جریر (1967م). تاریخ الأمم و الملوک. بیروت، دارالتراث.

[31]. الطبری، (منسوب به) محمدبن جریر (1415ق). المسترشد. تحقیق: محمودی، تهران، الثقافة الاسلامیة.

[32]. طوسی، محمدبن حسن (1382ق). إختیار معرفة الرجال. قم، آل‌البیت(ع).

[33]. طوسی، محمدبن حسن (1415ق). رجال الطوسی. قم، نشر اسلامی.

[34]. طوسی، محمدبن حسن (1417ق). الفهرست. (بی‌نا).

[35]. العسقلانی، ابن‌حجر (؟). لسان المیزان. (بی‌نا).

[36]. کحاله، عمر رضا (؟). معجم المؤلفین. بیروت، دارإحیاء التراث العربی.

[37]. الکعبی، علی موسی (1425ق). الطبریون نظرة فی المتفق و المفترق. علوم الحدیث، رجب و ذوالحجة ، العدد 16؛ نیز: (1426ق)، محرم، العدد 17.

[38]. کلبرگ، اتان (1371ش). کتابخانۀ ابن طاووس. قم، کتابخانۀ آیت‌الله مرعشی.

[39]. مامقانی، محی‌الدین (1431ق). تنقیح المقال. قم، آل‌البیت؛ نیز: چاپ سنگی، نجف.

[40]. مجلسی، محمدباقر (؟). بحار الأنوار. بیروت، مؤسسةالوفاء.

[41]. مغربی، نعمان‌بن محمد (1414ق). شرح الأخبار . قم، نشر اسلامی.

[42]. النجاشی، أبوالعبّاس (؟). رجال النجاشی. (بی‌نا).