تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,117,475 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,223,047 |
عاملهای ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی پساشوروی | ||
مطالعات اوراسیای مرکزی | ||
دوره 14، شماره 1، شهریور 1400، صفحه 99-125 اصل مقاله (429.74 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcep.2021.303852.449934 | ||
نویسندگان | ||
ابوالفضل جعفری* 1؛ حمیدرضا عزیزی2 | ||
1دانشآموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقهای، دانشگاه تهران | ||
2استادیار مطالعات منطقهای، دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
ظهور رفتار سیاسی اقتدارگرایی در قالب سیاستهای طایفهای در آسیای مرکزی پساشوروی که نزدیک بر یک سده کمونیسم بر آن حاکم بوده است، رفتاری نبود که سیاستمداران و دانشپژوهان این حوزه و منطقه آن را پیشبینی کرده باشند. اقتدارگرایی همواره رشد فزایندهای داشته است و در برخی از کشورهای آسیای مرکزی با شدت بیشتری نیز نهادینه شده و ماهیت رفتار سیاسی این واحدها را شکل داده است. در این نوشتار با روش توصیفی و با بهرهگیری از مفهوم اقتدارگرایی، تمرکز خود را بر واحدهای سیاسی آسیای مرکزی قرار دادهایم و میخواهیم ریشههای اقتدارگرایی فزاینده و تقویتشونده در کشورهای این حوزه را تحلیل کنیم. در اینجا این پرسش مطرح است که عاملهای ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی پساشوروی چیست؟ در پاسخ، نشان میدهیم که عاملهای ظهور و تقویت اقتدارگرایی در آسیای مرکزی از دو دسته عاملهای داخلی و خارجی سرچشمه گرفتهاند. عاملهای داخلی خود به سه زیرمجموعۀ عاملهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تقسیم میشوند و بر جامعهپذیری سیاسی حاکمان و شهروندان منطقه بهواسطۀ سلطۀ حکومت اقتدارگرای اتحاد شوروی تأکید میکند. عاملهای خارجی نیز به دو زیرمجموعۀ سطح ارتباطات خارجی و ماهیت ارتباطات خارجی تقسیم میشوند. برایند این عاملها نشان میدهند که رژیم اقتدارگرا با شدتهای متغیر، ماهیت سیاسی واحدهای آسیای مرکزی است و با وجود شباهتهای بسیار زیاد واحدهای این منطقه در زمینۀ عاملهای داخلی که سبب شده است آنها را اقتدارگرا بنامیم، عاملهای خارجی بهویژه ماهیت ارتباطات خارجی سبب ایجاد تفاوتهایی از نظر شدت اقتدارگرایی در میان آنها شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
آسیای مرکزی؛ اتحادیۀ اروپا؛ اقتدارگرایی؛ چین؛ دموکراسی؛ روابط خارجی؛ شوروی | ||
مراجع | ||
Anceschi, Luca (2008), “Analyzing Turkmen Foreign Policy in the Berdymuhammedov Era”, China and Eurasia Forum Quarterly, Vol. 6, No. 4, pp. 35-48.
Azizi, Hamidreza (2012), Turkmenistan and Russia in the Central Asia’s Energy Great Game, Tehran: Ideh Sabz [in Persian].
Bremmer, Ian and Cory Welt (1996), “The Trouble with Democracy in Kazakhstan”, Central Asian Survey, Vol. 15, No. 2, pp. 179-199.
Brooker, Paul (2013), Non-Democratic Regimes, Macmillan International Higher Education.
Brown, Bess A. (1996), Authoritarianism in the New States of Central Asia: an Overview of Post-Independence Politics, Köln: Bundesinstitut Für ostwissenschaftliche und Internationale Studien.
Canfield, Robert L. and Gabriele Rasuly-Paleczek (2010), Ethnicity, Authority and Power in Central Asia: New Games Great and Small, Vol. 24, Routledge.
“Central Asian Republics’s Exports to China” (2021), Trade Map, Available at: https://www.trademap.org/Bilateral_TS.aspx?nvpm= %7c%7c23%7c156%7c%7cTOTAL%7c%7c%7c4%7c1%7c1%7c2%7c2%7c1%7c1%7c1%7c1%7c1, (Accessed on: 26/08/2021).
“Central Asian Republics’s Imports from European Union” (2021), Trade Map, Available at: https://www.trademap.org/Bilateral_TS.aspx?nvpm= 1%7c%7c23%7c%7c14719%7cTOTAL%7c%7c%7c2%7c1%7c1%7c2%7c2%7c1%7c1%7c1%7c1%7c1, (Accessed on: 26/08/2021).
Collins, Kathleen (2006), Clan Politics and Regime Transition in Central Asia, Cambridge University Press.
“Contacts of Kazakhstan Foreign Missions” (2019), Kazakhstan Foreign Ministry, Available at: http://www.mfa.kz/en/content-view/kontakty-zagranucrezdenij-2, (Accessed on: 8/12/2019).
“Corruption Perceptions Index 2018” (2019), CPI, Available at: https://www.transparency.org/cpi2019, (Accessed on: 30/3/2020).
“CQ Researcher” (2012), Global Issues 2012, USA: SAGE.
“Crisis Watch” (2010), Available at: https://reliefweb.int/sites/ eliefweb.int/files/ resources/4D9375C50A55D65885257753006D43A6-Full_Report.pdf, (Accessed on: 9/2/2020).
“Diplomatic and Consular Missions of Uzbekistan Abroad” (2019), Uzbekistan Foreign Ministry, Available at: https://mfa.uz/en/ bout/missions, (Accessed on: 8/12/2019).
“Freedom in the World Countries” (2021), Freedom House, Available at: https://freedomhouse.org/report/countries-world-freedom-2021, (Accessed on: 26/8/2021).
Gleason, Gregory (2001), “Asian Values and the Democratic Transition in Central Asia”, Harvard Asia Quarterly, Vol. 5, No. 1, pp. 1-15.
Grote, Rainer and Tilmann Röder (2012), Constitutionalism in Islamic Countries: Between Upheaval and Continuity, Oxford University Press.
Hafeez, Malik (1994), Central Asia: its Strategic Importance and Future Prospects, New York: St. Martin’s Press.
Horák, Slavomír and Jan Šír (2009), Dismantling Totalitarianism? Turkmenistan under Berdimuhamedow, Institute for Security and Development Policy Stockholm.
Khalid, Adeeb (2014), Islam after Communism Religion and Politics in Central Asia, University of California Press.
Kubicek, Paul (1998), “Authoritarianism in Central Asia: Curse or Cure?”, Third World Quarterly, Vol. 19, No. 1, pp. 29-43.
Lankina, Tomila, Alexander Libman and Anastassia Obydenkova (2016), “Authoritarian and Democratic Diffusion in Post-Communist Regions”, Comparative Political Studies, Vol. 49, No. 12, pp. 1599-1629.
Mann, Michael (1988), States, War and Capitalism: Studies in Political Sociology, Basil Blackwell.
McChesney, R. D. (1996), Central Asia-Foundations of Change, Darwin Press.
McGlinchey, Eric (2011), Chaos, Violence, Dynasty: Politics and Islam in Central Asia, University of Pittsburgh Pre.
Morse, Yonatan L. (2012), “The Era of Electoral Authoritarianism”, World Politics, Vol. 64, No. 1, pp. 161-198.
O’neil, Patrick H. (2010), Essentials of Comparative Politics, New York: WW Norton and Co.
Ostrowski, Wojciech (2012), Sovereignty after Empire: Comparing the Middle East and Central Asia, Edinburgh University Press.
Patnaik, Ajay (2016), Central Asia: Geopolitics, Security and Stability, Routledge.
Przeworski, Adam (1995), Sustainable Democracy, Cambridge University Press.
Schatz, Edward (2006), “Access by Accident: Legitimacy Claims and Democracy Promotion in Authoritarian Central Asia”, International Political Science Review, Vol. 27, No. 3, pp. 263-284.
Schedler, Andreas (2009), “Electoral Authoritarianism”, The SAGE Handbook of Comparative Politics, pp. 381-394.
Standish, Reid (2016), “How Tajikistan’s President Extended his Term-for Life”, Available at: https://foreignpolicy.com/2016/05/25/how-tajikistans-president-extended-his-term-for-life-rahmon-isis-migrant-imf/, (Accessed on: 5/1/2020).
Starr, S. Frederick (2006), Clans, Authoritarian Rulers, and Parliaments in Central Asia, Washington, D.C.: Johns Hopkins University, Central Asia-Caucasus Institute and Silk Road Studies Program.
Türker, A. Tolga (2014), “Explaining Authoritarian Regime Variations in Post-Communist Central Asia”, Revista de Științe Politice. Revue des Sciences Politiques, No. 44, pp. 28-38.
“World Economic Outlook” (2021), IMF, Available at: https://www.imf.org/external/datamapper/NGDPD@WEO/TJK/KGZ/TKM/UZB/KAZ, (Accessed on: 26/8/2021). | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 697 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 453 |