پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,984,076 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,655,955 |
تحلیل دیدگاه‌های رجالیان دربارۀ زمینه‌های تضعیف «أحمد بن محمد سیّاری» | ||
| پژوهش های قرآن و حدیث | ||
| دوره 53، شماره 2، اسفند 1399، صفحه 375-353 اصل مقاله (541.22 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jqst.2021.315782.669658 | ||
| نویسندگان | ||
| مرضیه شم آبادی1؛ بی بی زینب حسیتی* 2؛ علیه رضاداد3 | ||
| 1دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان، ایران | ||
| 2استادیار گروه الهیات دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران | ||
| 3استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| شناخت راویان مشترک در أسناد مشکله، همواره یکی مهمترین دغدغههای رجالیان است. یکی از پربسامدترین راویان مشترک «أحمد بن محمد» است، این نام در مقطع زمانی صحابۀ امام جواد(ع) تا امام حسن عسکری(ع) در بین سه راوی مشترک است که عبارتند از: أحمد بن محمد بن خالد برقی، أحمد بن محمد بن عیسی أشعری قمی و أحمد بن محمد بن سیّار. دو راوی نخست از بزگان راویان ثقۀ شیعه به شمار می‌روند، اما «أحمد بن محمد بن سیّار»، از راویان غلات و فاسد المذهب است. در این پژوهش با استفاده از روش مطالعۀ تاریخی و رجالی دربارۀ شخصیت سیّاری و مقایسۀ تطبیقی مشایخ و راویان او با أحمدبن‌محمدبن‌خالد برقی و أحمد بن محمد بن عیسی أشعری قمی، احتمال سیّاری بودن أحمد بن محمد در ارزیابی سندی روایات، مورد بررسی قرار میگیرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| أحمد بن محمد بن سیّار؛ راوی مشترک؛ ضعیف؛ غلو؛ کاتب | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of Rijalīs’ Views on the Reasons of Weakening of Ahmad bin Muhammad Sayyārī | ||
| نویسندگان [English] | ||
| marziyeh sham ababdi1؛ BiBi Zeinab Hosseini2؛ aleeyeh Rezadad3 | ||
| 1PhD Candidate of Qur’an and Hadith Sciences, Semnan Islamic Azad University, Iran. | ||
| 2Assistant Professor of Theology, Farhangian University,Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Department of Islamic Education, Farhangian University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the most important concerns of Rijāl scholars is how to identify common narrators in problematic sanads. Among the most frequent common narrators may be mentioned of “Ahmad bin Muhammad”, the name that is common by three narrators who lived at the age of Imam Jawad (AS) to Imam Hassan Askarī (AS), including Ahmad bin Muhammad bin Khālid Barqī, Ahmad bin Muhammad bin ‘Isā al-Ash'arī Qomī and Ahmad bin Muhammad bin Sayyārī. The first two narrators are the great authentic Shiite narrators, but the last is an exaggerator and heretic narrator. Using the method of historical and Rijāl study on the personality of Sayyārī and comparing his professors and narrators with Ahmad bin Muhammad bin Khālid Barqī’s and Ahmad bin Muhammad bin ‘Isā al-Ash'arī Qomī’s, the possibility of Ahmad bin Muhammad bin Sayyari is studied here through the Rijāl evaluating criteria. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Ahmad bin Muhammad bin Sayyārī, Scribe, Common Narrator, Exaggeration, Weak | ||
| مراجع | ||
|
[1]. قرآن‌کریم. [2]. ابطحی، سید محمد علی )1417). تهذیب المقال. قم، سید محمد علی ابطحی. [3]. ابن ابی حاتم، ابن ابی حاتم رازی ( 1952). الجرح و التعدیل. بیروت، دار إحیاء التراث. [4]. ابن اثیر، عزالدین (1364). الکامل. بیروت، دار صادر. [5]. ابن بایویه، محمد بن بابویه (1376). الامالی. تهران، کتابچی. [6]. ---------- (1406). ثواب الاعمال. قم، دار شریف رضی. [7]. ---------- (1378). عیون اخبار الرضا. تهران، نشر جهان. [8]. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری (1392). النجوم الزاهرة. قاهرة، وزارة الثقافة. [9]. ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم (1416). مجموعة الفتاوی. منصوری، دارالوفاء. [10]. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (1412). المنتظم فی تاریخ الملوک. بیروت، دارالکتب العلمیة. [11]. ابن حبان، محمد بن حبان (1973). الثقات. هند، دائرة المعارف العثمانیة. [12]. ابن حجر، ابن حجر عسقلانی (1326). تهذیب التهذیب. هند، مطبعة دائرة المعارف. [13]. ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد (1408). تاریخ ابن خلدون. بیروت، دار الفکر. [14]. ابن شهید ثانی، حسن بن زین الدین (1363). منتقی الجمان فی الاحادیث الصحاح و الحسان. تصحیح: علی اکبر غفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی. [15]. ابن عساکر، علی بن حسن (1415). تاریخ دمشق. بیروت، دار الفکر. [16]. ابن غضائری، احمد بن حسین (1422). الرجال. قم، دار الحدیث. [17]. ابن قیسرانی، محمد بن طاهر(1411). المؤتلف و المختلف. بیروت، دار الکتب العلمیة. [18]. ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر (1408). البدایة و النهایة. بیروت، دار إحیاء التراث العربی. [19]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر (1419). المزار الکبیر. قم، دفتر انتشارات اسلامی. [20]. ابن منظور، محمدبن مکرم (1402). مختصر تاریخ دمشق لابن عساکر. ریاض،دارالفکر. [21]. ابنماکولا، سعد المل (1411 ). الاکمال فی رفع الارتیاب عن المؤتلف و المختلف. بیروت، دارالکتب العلمیة. [22]. استرآبادی، محمد بن علی (1422). منهج المقال. قم، مؤسسة آلالبیت (ع). [23]. اعرجی کاظمی، محسن بن حسن (1415). عدة الرجال. قم، اسماعیلیان. [24]. امین، حسن (1409). اعیان الشیعة. بیروت، دار التعارف. [25]. آبی، منصور بن حسین (1424). نثر الدرر فی المحاضرات. بیروت، دارالکتب العلمیة. [26]. بارتولد، واسیلی ولادیمیروویچ (1366). ترکستاننامه. مترجم: کشاورز، تهران، انتشارات آگاه. [27]. بحرالعلوم، محمد مهدی بن مرتضی (1363). الفوائد الرجالیة. تهران، انتشارات دانشگاه امام‌صادق(ع). [28]. بحرانی، هاشم بن سلیمان (1374). البرهان فی تفسیر القرآن. قم، مؤسسۀ بعثت. [29]. برقی، احمد بن محمد بن خالد (1371). المحاسن. قم، دارالکتب الاسلامیة. [30]. بریری، خالد محمد احمد (بیتا). الحیاة السیاسیة و الاجتماعیة فی عصر الخلیفة المأمون. قاهرة، جامعه عین شمس. [31]. بروجردی، حسین (1409). جامع احادیث شیعه. قم، چاپخانة مهر. [32]. بسام، مرتضی (1426). زبدة المقال من معجم الرجال. بیروت، دار المحجة البیضاء. [33]. بغدادی، احمدبن علی (1417). تاریخ بغداد. بیروت، دارالکتب العلمیه. [34]. بغدادی، عزالدین بن محمد (2014). النجاه من اجل الغلاه. بغداد، مکتبه الرسولالامین. [35]. بوعجیله، ناجیه (2015). الاختلاف و سیاسة التسامح ... البرامکة و المأمون. بیروت، المرکز الثقافی العربی. [36]. تبریزی، جواد (1429). الموسوعة الرجالیة. قم، دارالصدیقة الشهیدة. [37]. تقی‌الدین حلی، حسن بن علی (1342). الرجال. تهران، دانشگاه تهران. [38]. جاحظ، عمرو بن عمر(بیتا). الرسائل السیاسیة. بیروت، دارالهلال. [39]. جلو، خضر الیاس (2017). الیهود فی الشرق الاسلامی. سوریه، صفحات للدراسات و النشر. [40]. حاج جاسم، سامی حمود (2017). المنهج التاریخی فی کتابی العلامة الحلی و ابن داود فی علم الرجال. بغداد، دار الکفیل. [41]. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله (بیتا). کشف الظنون. بیروت، دار إحیاءالتراث العربی. [42]. حبیبی، عبدالحی (1380). تاریخ افغانستان بعد اسلام. تهران، انتشارات افسون. [43]. حسینی، بیبی زینب (1396). «نگرش تاریخی به روایات قرائت اهلبیت (ع)»، حدیث پژوهی، شمارۀ 18، صص7-38. [44]. حلی، حسن بن یوس (1411). ایضاح الاشتباه. قم، جامعۀ مدرسین. [45]. حمیری، عبدالله بن جعفر (1413). قرب الاسناد. قم، مؤسسۀ آلالبیت (ع). [46]. خزاز رازی، علی بن محمد (1401). کفایة الأثر. قم، بیدار. [47]. خطاب، محمود شیث (1418). قادة الفتح الاسلامی فی بلاد ماوراءالنهر. بیروت، ابنحزم. [48]. خطیب بغدادی، ابوبکر (1417). تاریخ بغداد. بیروت، دارالکتب العلمیة. [49]. خواجویی، اسماعیل بن محمد حسین (1413). الفوائد الرجالیة. مشهد، آستانۀ رضویه. [50]. خوئی، ابوالقاسم (1413). معجم رجال الحدیث. بیجا، بینا. [51]. ذهبی، شمس الدین محمد بن احمد (1413). تاریخ الاسلام. التدمیری، دارالکتب العربی، بیروت. [52]. ---------- (2003). تاریخ الاسلام. البشار،بیروت، دار الغرب السلامی. [53]. ---------- (1405). سیر اعلام النبلاء. بیروت، الرساله. [54]. رحیمیان، سعید (1381). «نگاهی به پژوهشی در نسبت دین وعرفان». قبسات، شمارۀ 24، صص132-147. [55]. رفاعی، احمد فرید (2012). عصر المأمون. مصر، هنداوی. [56]. ساعدی، حسین (1426). الضعفاء. قم، دار الحدیث. [57]. سالم، عبدالرحمناحمد (بیتا). «الاتصال ثقافی بین الخلافة العباسیة و الامبراطور البیزنطیة فی عصر المأمون». کلیة دار العلوم، شمارة 18، صص163-190. [58]. سبط الشهید، محمد بن حسن (1377). استقصاء الإعتبار. مشهد، مؤسسۀ آلالبیت (ع) لاحیاء التراث. [59]. سلمی، محمد بن صامل (1406). منهج کتابۀ التاریخ الاسلامی. مکه، دارالرسالة. [60]. سیاری، احمد بن محمد (بیتا). القراءات. تحقیق: اتان کلبرگ، بیتا، دارسفیر. [61]. شبیری زنجانی، محمد جواد (1429). توضیح الاسناد المشکلة فی الکتب الاربعة. قم، دارالحدیث. [62]. شرف، أ.د. محمد یاسر (2009). تدوین الثقافة العربیة. دمشق، وزارة الثقافة. [63]. شوشتری، محمد تقی (1410). قاموس الرجال. قم، جامعة مدرسین. [64]. شیخ بهائی، محمد بن حسین (1390). الحبل المتین فی احکام الدین. قم، بصیرتی. [65]. صفار، محمد بن حسن (1404). بصائر الدرجات. قم، مکتبة المرعشی. [66]. طریحی، فخرالدین بن محمد (1432). جامع المقال. تهران، کتابفروشی جمهوری. [67]. طوسی، محمد بن حسن (1407). تهذیب الحکام. تهران، دار الکتب الاسلامیة. [68]. ---------- (1420). فهرست کتب الشیعه. قم، مکتبة المحقق الطباطبایی. [69]. طهرانی، آقا بزرگ (بیتا). الذریعة الی تصانیف الشیعة. بیروت، دار الاضواء. [70]. عسگری، مرتضی (1416). القرآن الکریم و معالم المدرستین. تهران، مجمع الاسلامی. [71]. علامه حلی، حسن بن یوسف (1402). رجال العلامة الحلی. قم، نشر الشریف الرضی. [72]. علیاری تبریزی، علی بن عبدالله (1412). بهجة الآمال. تهران، بنیاد کوشانپور. [73]. عنصرالمعالی،کیکاووس بن اسکندر (2007). النصیحه المعروفه باسم قابوس نامه. قاهره، دارالشروق. [74]. فحام، علی عبدالزهرة (1440). «السیاری و کتاب القراءات». نشریة قرائت، شمارة 4، ص57. [75]. رایمن، آیرن (1386). «زندگی نامه حسین بن حمدان خصیبی»، هفت آسمان. شمارة 33، صص137-170. [76]. فنتن، پال (1377). «دین یهود و تصوف»، مترجم: منصور معتمدی، نامه فرهنگ، شمارة 29، صص118-128. [77]. قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبة الله (1409). قصص الانبیاء. مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی. [78]. قمی، علی بن ابراهیم (1404). تفسیر علی بن ابراهیم. قم، دار الکتاب. [79]. قهپایی، عنایة الله (1364). مجمع الرجال. قم، مؤسسة اسماعیلیان. [80]. قیروانی، ابراهیم بن علی (1417). زهر الآداب و ثمر اللباب. بیروت، دار الکتب العلمیة. [81]. کاظمی، محمدامین (1405). هدایة المحدثین الی طریقة المحمدین. قم، مکتبة المرعشی. [82]. کحاله، عمر رضا (1376). معجم المؤلفین. دمشق، مکتبة الترقی. [83]. کرمی، محمد بن احمد (بیتا). احسن التقاسیم. بیروت، دار صادر. [84]. کشی، محمد بن عمر(1420). اختیار معرفة الرجال. قم، مؤسسة آلالبیت (ع). [85]. کلباسی، محمد بن محمد ابراهیم(1422). الرسائل الرجالیة. قم، مؤسسة علمی فرهنگی دارالحدیث. [86]. کلینی، محمد بن یعقوب (1407). الکافی. تهران، دار الکتب الاسلامیة. [87]. کوبرسون، مایکل (2005). فن السیرة فی العربیة فی عصر المأمون. مترجم: مکی، قاهرة، دارالثقافة. [88]. مامقانی، عبدالله (1431). تنقیح المقال. قم، مؤسسة آلالبیت (ع). [89]. مجلسی، محمدباق (1403). بحار الانوار. بیروت، دار إحیاء التراث العربی. [90]. مزی، یوسف (1406). تهذیب الکمال. بیروت، مؤسسة الرسالة. [91]. مسعودی، علی بن الحسین (1404). مروج الذهب. قم، منشورات دارالهجره. [92]. مظاهری، حسین (1428). الثقات الاخیار من رواة الاخیار. قم، مؤسسة الزهراء. [93]. ممتحن، حسین بن علی (1357). «نقش ایرنیان در تنظیم دیوان‌ها در سرزمین اسلامی». بررسی تاریخی، شمارۀ 2، صص13-52. [94]. موسی، علی حسن (2009). الستر و التقیة فی تاریخ الاسماعیلیة. دمشق، نشر نینوی. [95]. نجاشی، احمد بن علی (1365). رجال النجاشی. قم، جامعة مدرسین. [96]. نظام الملک،حسن بن علی (1428). سیرالملوک. بیروت، دارالمناهل. [97]. نمازی شاهرودی، علی (1414). مستدرکات علم الرجال. تهران، فرزند مؤلف. [98]. نوری، حسین بن محمد (1429). مستدرک الوسائل. بیروت، مؤسسه آلالبیت (ع). [99]. نووی، یحیی بن شرف (بیتا). تهذیب الاسماء و اللغات. بیروت، دار الکتب العلمیة. [100]. وافی، محمد عبدالکریم (1990). منهج البحث التاریخی فی التدوین. بنغازی، جامعه قاریونس. [101]. هاشمی، احمد (بیتا). جواهر الادب فی ادبیات و انشاءالعرب. بیروت، موسسه المعارف. [102]. هواره، محمد مصطفی (2000). المأمون خلیفة العالم. اسکندریة، دار المصریة.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 397 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 322 |
||