![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,681,579 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,731 |
ما و افغانها! بازنمایی مهاجران افغانستانی در نمایشنامههای معاصر ایرانی با رویکرد پسااستعماری (موردپژوهی: گزیدهای از آثار محمد رحمانیان، حمید امجد و نغمه ثمینی) | ||
جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
دوره 12، شماره 2، اسفند 1399، صفحه 9-43 اصل مقاله (711.11 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2021.81048 | ||
نویسندگان | ||
مجید سرسنگی* 1؛ امین نجفی* 2 | ||
1دانشیار گروه آموزشی هنرهای نمایشی دانشگاه تهران | ||
2دانشآموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته ادبیاتنمایشی دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
انسانها از وطن خود، به وطنی دیگر میروند و در آنجا اقامت میکنند: این تعریفی ساده از یک موضوع پیچیده است. حضور این افراد در کشور دوم، نوعی از ادبیات را خلق میکند که اصطلاحاً «ادبیات مهاجرت»[1] نامیده میشود. این ادبیات را یا خود مهاجران، و یا نویسندگان کشور دوم خلق کرده و چون آیینه، جنبههای مختلف زندگی مهاجران و نوع برخورد جامعة میزبان با آنها را منعکس میکنند. یکی از راههایی که میتوان بهخوبی نوع مواجهة جامعة مقیم با مهاجران و شیوة تحقیر مهاجران توسط آن را دریافت، مراجعه به آثار هنری و ادبی آن جامعه است. حضور مهاجران افغانستانی در ایران، موجب عکسالعمل جامعة ایرانی نسبت به آنها شده و این موضوع در آثار ادبی و هنری ایرانیان نمود پیدا کرده است. بررسی سه نمایشنامة: خروس (محمد رحمانیان)، بیشیر و شکر (حمید امجد) و بدون خداحافظی (نغمة ثمینی) نشان میدهد: اولاً، نویسندگان ایرانی نسبت به حضور افغانها در کشور خود توجه نشان دادهاند و بر اساس این حضور آثاری را خلق کردهاند، و ثانیاً، شکل و محتوای این آثار نشان دهندة نوع نگاه مبتنی بر نظریة پسااستعماری و نیز دید تحقیرآمیز بخشی از جامعة ایرانی نسبت به مهاجران افغانستانی است. [1] Migrant Literature | ||
کلیدواژهها | ||
مهاجرت؛ افغانستان؛ ایران؛ نمایشنامه؛ شرقشناسی؛ پسااستعماری | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 560 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 645 |