تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,433 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,230,305 |
نقش سیاسی - مذهبی مسیحیان نسطوری در زمان خسروپرویز؛ مطالعۀ موردی: نقش پاتریارخ سبریشوع | ||
مجله ادیان و عرفان | ||
دوره 53، شماره 2، اسفند 1399، صفحه 400-381 اصل مقاله (291.69 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrm.2021.317345.630151 | ||
نویسنده | ||
جمشید قهرمانی* | ||
دانش آموخته مقطع دکتری تخصصی تاریخ ایران باستان. دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
با توجه به اهمیت مسیحیان در روزگار ساسانیان، بررسی وضعیت آنها در آن دوران، به درک بهتر تاریخ مسیحیت و حکومت ساسانی کمک میکند. روزگار خسروپرویز را باید بهعنوانِ یکی از مقاطع مهم تاریخ ساسانی و مسیحیان ایران در نظر داشت. یکی از شخصیتهای مهم مسیحی در زمان خسروپرویز، سبریشوع بود که به مقام پاتریارخی کلیسای نسطوری رسید و نقش سیاسی - مذهبی مهمی را ایفا کرد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که سبریشوع با فرمان مستقیم خسروپرویز و بدون رضایت رهبران کلیسای نسطوری در سال 596 م. به مقام پاتریارخی رسید و خسروپرویز در جلب نظر مساعد مسیحیان نسطوری نسبت به خود، تسلط بیشتر بر آنها و مراودات سیاسی خود با امپراتور ماوریکیوس از وی استفاده کرد. همچنین، سبریشوع با حمایت خسروپرویز سعی کرد اختلافات داخلی کلیسا را حل کند و در هنگام آغاز جنگهای خسروپرویز و بیزانس، بهعنوانِ نمایندۀ مسیحیان نسطوری، خسروپرویز و سپاهیان ساسانی را همراهی کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
خسروپرویز؛ ساسانیان؛ سبریشوع؛ مذهب نسطوری | ||
مراجع | ||
[1]. امیری باوندپور، سجاد )2017 م.). «مروری بر منابع عربی - مسیحی برای تاریخ دورۀ ساسانی»، ساسانیکا، شمارۀ 19، صص 1-14. [2]. بلعمی، ابوعلی محمد (1380). تاریخ بلعمی، به کوشش: محمدتقی بهار، تهران: زوار. [3]. ثعالبی، ابومنصور عبدالملک (1900 م.)، غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم، به کوشش: زوتنبرگ، پاریس. [4]. دینوری، احمدبنداوود (1373). اخبار الطوال، به کوشش: عبدالمنعم عامر، قم. [5]. رضا، عنایتالله (1381). «سیاست دینی خسرو دوم (پرویز - ابرویز)»، ایرانشناسی، تهران، شمارۀ 56، صص 761-778. [6]. زرینکوب، روزبه (1383). «بهرام چوبین»، تهران، دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، صص 144-147. [7]. شاپور شهبازی، علیرضا (1389). تاریخ ساسانیان، ترجمۀ بخش ساسانیان از کتاب تاریخ طبری و مقایسۀ آن با تاریخ بلعمی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی. [8]. طبری، محمدابنجریر (1967م). تاریخ الامم و الملوک، جلد دوم، به کوشش: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث. [9]. فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه، دفترهای هفتم و هشتم، به کوشش: جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی. [10]. کریستن سن، آرتور (1378). ایران در زمان ساسانیان، مترجم: رشید یاسمی، تهران: امیرکبیر. [11]. مسعودی، علیابنحسین (1367). مروج الذهب و معادن الجوهر، به کوشش: یوسف اسعد داغر، قم. [12]. مسکویه، ابوعلی (1379). تجارب الامم، به کوشش: ابوالقاسم امامی، تهران: سروش. [13]. یعقوبی، احمدبنابی یعقوب (1339). تاریخ الیعقوبی، بیروت. [14]. هوشنگی، لیلا (1397). تاریخ و عقاید نسطوریان، چاپ سوم، تهران: سینا. [15]. A Short Chronicle on the End of the Sasanian Empire and Early Islam (2016). ed. and tr.: Nasir al-Ka'bi, Gorgias Press. [16]. Amr ibn Matta (1899). Akhbār Fātdrikat Kursī al-Mashriq min Kitāb al-Majdal, Rome, C. de Luigi. [17]. Anderson, G. H. (1999). Biographical Dictionary of Christian Missions, Wm. B. Eerdmans Publishing. [18]. Asmussen, J. P. (1983). “Christians in Iranˮ, The Cambridge History of Iran, vol. 3 (2), ed.: E. Yarshater, Cambridge University Press, pp. 924-948. [19]. Bar Hebraeus (1877). Gregorii Barhebræi chronicon ecclesiasticum, ed. and tr.: J. B. Abbeloos and T. J. Lamy, vol. III, Paris/Louvain: Maisonneuve/Peeters. [20]. Barsoum, I. A. (2003). The Scattered Pearls: A History of Syriac Literature and Sciences, tr. and ed.: Matti Moosa, Gorgias Press. [21]. Baum, W., and D. W. Winkler (2003). The Church of the East, A Concise History, Routledge Curzon. [22]. Baumer, C. (2006). The church of the East, An Illustrated History of Assyrian Christianity, I. B. Tauris. [23]. Becker, A. H. (2006). Fear of God and the Beginning of Wisdom: The School of Nisibis and the Development of Scholastic Culture in Late Antique Mesopotamia, University of Pennsylvania Press. [24]. Bosworth, C. (1986). “Ispahbadˮ, second edition, eds: Th. Bianquis et al, Encyclopaedia of Islam. [25]. Cairns, E. E. (1996). Christianity through the Centuries: A History of the Christian Church, Zondervan. [26]. Czeglédy, K. (1958). “Bahrām Čōbin and the Persian Apocalyptic Literature”, AAASH 8, pp. 21-43. [27]. Chesnut, G. F., and R. C. Bondi (1976). Three Monophysite Christologies: Severus of Antioch, Philoxenus of Mabbug and Jacob of Sarug, Oxford University Press. [28]. Chronicle of Seert, (1909-1919), Histoire Nestorienne Inédite: Chronique de Séert (vols. 4, 5, 7, 13 in IV parts), ed. and tr: A. Scher, Paris, Patrologia Orientalis. [29]. Das Buch der Synhados: oder Synodicon Orientale (1900). Ed and tr.: O. Braun, Philo Press. [30]. Ehrman, B. D., and A. S. Jacobs (2004). Christianity in Late Antiquity, 300-450 CE, Oxford University Press. [31]. Eutychius (1906-1909). Eutychi Patriarchae Alexandrini Annales, Two volums, ed. L. Cheikho, Paris. [32]. Fiey, J. M. (1965). “L'apport de Mgr Addaï Scher (1915) à l'hagiographie Orientaleˮ, Analecta Bollandiana, 83 (1-2), pp. 121-142. [33]. Frend, W. H. C. (1972). The Rise of Monophysite Movement, Cambridge: Cambridge University Press. [34]. Frendo, J. D. (1989). “Theophylact Simocatta on the revolt of Bahram Chobin and the Early Career of Khusrau IIˮ, Bulletin of the Asia Institute, 3, pp.77-88. [35]. Greatrex, G. (2003). “Khusro II and the Christians of his Empireˮ, Journal of the Canadian Society for Syriac Studies, vol. 3, pp. 78-88. [36]. __________, and S. N. C. Lieu (2002). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars, Part II, Routledge. [37]. Holmberg, B. (1993). “A Reconsideration of the Kitab al-Magdalˮ, Parole de l'Orient, vol. 18, pp. 256-273. [38]. Howard-Johnston, J. D. (2010). Witnesses to a World Crisis: Historians and Histories of the Middle East in the Seventh Century, Oxford University Press. [39]. Hoyland, R. (1997). Seeing Islam as Others Saw It: A Survey and Evaluation of Christian, Jewish and Zoroastrian Writings on Early Islam, Princeton: Darwin Press. [40]. Hutter, M., (1998). “Shirin, Nestorianer und Monophysiten: Königliche Kirchenpolitik im Späten Sasanidenreich”, ed: René Lavenant, Symposium Syriacum VII, Rome, Pontificium Institutum Orientalium Studiorum, pp. 373–386. [41]. Irvin, D. T., and S. W. Sunquist (2001). History of the World Christian Movement: Earliest Christianity to 1453, Orbis Books. [42]. Julien, F. (2009). “la Chronique du Hūzistān. Une page d'historie Sassanideˮ, Trésors d'Orient: Mélanges Offerts á Rika Gyselen, Studia Iranica 42, pp. 159-186. [43]. Kelly, J. N. D. (1977). Early Christian Doctrines, A&C Black. [44]. Labourt, J. (1904). Le christianisme dans l'empire Perse: sous la dynastie Sassanide (224-632), Lecoffre. [45]. Livingstone, E. A. (2006). “Jacob Baradaeusˮ, The Concise Oxford Dictionary of the Christian Church (2 rev. ed.), Oxford University Press. [46]. Meyendorff, J. (1989). Imperial Unity and Christian Divisions: The Church, 450-680 AD (Vol. 2), St Vladimir's Seminary Press. [47]. Morony, M. G. (1974). “Religious Communities in Late Sasanian and Early Muslim Iraqˮ, Journal of the Economic and Social History of the Orient/Journal de l'histoire economique et sociale de l'Orient, pp. 113-135. [48]. ____________, 2005, Iraq After the Muslim Conquest, Gorgias Press. [49]. Payne, R. E. (2015). A State of Mixture, Christians, Zoroastrians, and Iranian Political Culture in Late Antiquity, University of California Press. [50]. Pourshariati, P. (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire, The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. I. B. Tauris. [51]. Reinink, G., (1999). “Babai the Great’s Life of George and the Propagation of Doctrine in the Late Sasanian Empireˮ, Portraits of Spiritual Authority: Religious Power in Early Christianity, Byzantium and the Christian Orient, pp. 171-193. [52]. Saliba ibn Yohanna (1896). Akhbār Fātdrikat Kursī al-Mashriq, Rome, C. De Luigi. [53]. Sebeos (1999). The Armenian History Attributed to Sebeos, translation and Commentary: R. W. Thomson et al, Liverpool: Liverpool University press. [54]. Shapour Shahbazi, A. (1982). “Bahrām Chūbīnˮ, Encyclopedia Iranica, ed.: E. Yarshater, London, etc. [55]. __________________ (1989). “Bestām and Bendoyˮ, Encyclopedia Iranica, vol. IV, F. 2, pp. 180-182. [56]. Swanson, M. N. (2012). “Ṣalībā ibn Yūḥannā”, Christian-Muslim Relations, A [57]. Synodicon orientale ou recueil de synods nestoriens (1902), ed. and tr.: J. B. Chabot, Paris, Imprimerie Nationale. [58]. Tamcke, M. (1988). Der Katholikos-Patriarch Sabrišo’ I. (596–604) und das Mönchtum. Europäische Hochschulschriften, Reihe XXIII, Theologie 302, Frankfurt am Main / Bern / New York: P. Lang. [59]._____________(1988). “Die Ekklesiologie des Katholikos-Patriarchen Sabrišo‘ I.”, Ostkirchliche Studien 37, pp. 31-37. [60]. Thomas of Marga (1893). The Book of Governors, ed. and tr.: E. A. W. Budge, K. Paul, Trench, Trübner & Company. [61]. Treadgold, W. T. (1997). A History of the Byzantine State and Society, Stanford University Press. [62]. Whitby, M. (1988). The Emperor Maurice and his Historian: Theophylact Simocatta on Persian and Balkan Warfare, Oxford University Press. [63]. Whittow, M. (1996). The Making of Orthodox Byzantium, 600–1025, London. [64]. Wiesehöfer, J. (1996). Ancient Persia from 550 BC to 650 AD, tr.: Azizeh Azodi, I. B. Tauris. [65]. Wigram, W. A., 1910, An Introduction to the History of the Assyrian Church: Or, the Church of the Sassanid Persian Empire, 100-640 AD, Society for promoting Christian knowledge. [66]. Wood, Ph., (2013). The Chronicle of Seert: Christian Historical Imagination in Late Antique Iraq, Oxford University Press.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 682 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 626 |