پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,515,288 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,776,451 |
ارزیابی پایداری محله‌های شهری با رویکرد محلۀ کمکربن؛ مورد مطالعه: محلۀ جولانِ شهر همدان | ||
| توسعه محلی (روستائی-شهری) | ||
| مقاله 3، دوره 12، شماره 1، شهریور 1399، صفحه 21-50 اصل مقاله (1.05 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrd.2021.299759.668533 | ||
| نویسندگان | ||
| صابر محمدپور1؛ مهرداد مهرجو* 2 | ||
| 1عضو هیأت علمی گروه مهندسی شهرسازی دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی- برنامه ریزی شهری | ||
| چکیده | ||
| در سالهای اخیر، تغییرات اقلیمی به موضوع جهانی تبدیل شده و بر بقا و توسعه انسانی اثرگذار است. دانشمندان برای دستیابی به جامعۀ «کمکربن» و «توسعۀ پایدار»، تمرکز خود را بر روی نظام‌های طراحی و برنامه‌ریزی به‌منظور ارزیابی «محلۀ کمکربن» معطوف کرده‌اند. هدف از پژوهش، ارزیابی تأثیر شاخص‌های رویکرد «کم کربن» بر میزان پایداری و قیاس تلفیقی آن‌ها، در محلۀ جولان شهر همدان است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی- همبستگی است. و برای جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. برای تعیین حجم نمونه 310 نفری از فرمول کوکران استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها با آلفای کرونباخ 801/0 به‌دست آمد. درنهایت، براز مدل تحلیلی ساختاری متغیرها با نرم‌افزار اسمارت‌پی‌ال‌اس ارائه شد. یافته‌های تمامی ابعاد رویکرد کمکربن و میزان کلی آن با محلۀ پایدار شهری رابطۀ مثبت و معنیداری دارد. همچنین رابطۀ بین فرم و ساختار کمکربن با محلۀ پایدار، (88/=0P) دارای بیشترین همبستگی و رابطۀ بین بُعد تأسیسات و زیرساخت رویکرد کمکربن و محلۀ پایدار دارای کمترین ضریب همبستگی (43/0=P) است. درنتیجه، هرچه میزان ابعاد رویکرد کمکربن (842/0) بیشتر شود، تأثیر تبدیل‌شدن محله‌های شهری، به محله‌های پایدار در بین محله‌های شهر همدان بیشتر میشود؛ که فرضیۀ پژوهش بر این اساس مورد تأیید است. با بررسی‌های صورت‌گرفته، «فرم و ساختار» ازنظر شهروندان و کارشناسان، هم در لایۀ اثرگذاری و هم در لایۀ فعال بودن در روابط مؤثر برای تحقق محلۀ کمکربن، مهم‌ترین مؤلفه به شمار می‌رود. بدیهی است در تحقق فرم و ساختار منسجم، افزایش پهنه‌ها و محورهای سبز، رشد فشرده و مقابله با پراکندهرویی، تنوع مسکن برای قشرهای مختلف همواره تأثیرگذار بوده و هست. در این مؤلفه، طبق یافته‌ها، دو شاخص «توجه به وضعیت طبیعی محله» و «کاهش مصرف انرژی» نیز از مهم‌ترین و اثرگذارترین شاخص‌ها است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| محله پایدار؛ محله جولان؛ رویکرد کمکربن؛ جولان کمکربن؛ همدان | ||
| مراجع | ||
|
امیلیان، افسانه و عباسپورفرد، محمدحسین و آق‌خانی، محمدحسین و عدالت، محمدحسین (1392). ارزیابی پتانسیل منابع زیست توده در استان خراسان رضوی به‌منظور تولید زیست انرژی. محیط‌شناسی، دوره39، شماره2، صص 73-82.
روستا، مریم و جوادپور، مسعود و عبادی، مریم (1399). تدوین مدل محله کمکربن به‌منظور کاربست در برنامه‌ریزی و طراحی شهری. دانش شهرسازی، دوره4، شماره1، صص 33-48.
عبادی نیا، فهیمه؛ اجزاشکوهی ، محمد؛ رهنما ،محمدرحیم؛ خوارزمی ،امیدعلی .(1395). ارزیابی سناریوهای حمل‌ونقل کمکربن شهر مشهد با استفاده از رویکرد جاپای بوم‌شناختی. فصلنامه جغرافیا و مخاطرات محیطی ، دوره 5، شماره19، صص 115-129.
فطرس، محمدحسن و براتی، جواد (1390). تجزیه انتشار دی‌اکسید کربن ناشی از مصرف انرژی به بخش‌های اقتصادی ایران یک تحلیل تجزیه شاخص. مطالعات اقتصاد انرژی، دوره 8، شماره28، صص 49-73.
لطیفی، سهند و شعله، مهسا و فرمند، مریم و فتاحی، کاوه (1395). تدوین معیارهای طراحی شهری برای محله‌های بدون کربن. نقش‌جهان، دوره6، شماره1، صص 80-92.
صیامی، قدیر و باقرزاده، فهیمه و سپاهی، اعظم (1394). محله‌های پایدار شهری؛ الگویی جدید در بازساخت مفهوم «محله» در ایران (مطالعه موردی: محله اردام در منطقه10 شهرداری مشهد). مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، سالدوم، شماره2(پیاپی3)، صص 39-53.
Ahmed, K. G. (2012). Urban social sustainability: A study of the Emirati local communities in Al Ain. Journal of Urbanism: International Research on Placemaking and Urban Sustainability, 5(1): 41–66.
Condon,Patrick M; (2010). Seven Rules for Sustainable Communities: Design Strategies for the Post Carbon World; Island Press.
Fraker, H.(2013). The Hidden Potential of Sustainable Neighborhoods (Lessons from Low-Carbon Communities). Washington , London. Island Press (The Center for Resource Economics).
Geis, D., Kutzmark, T., and Wu, Z.G. (2003). Developing Sustainable Communities: The Future Is Now (in Chinese), Urban Planning Overseas, 18, pp. 43–46.
Liu, L. and Xin, X.R. (2011). A Study on the Sustainable Development of Sweden Stockholm Hammarby Low Carbon Community. E -J China Urban Studies, 6: 89–97.
Liu, Z., Ma, J., & Chai, Y. (2016). Neighborhood-scale urban form, travel behavior, and CO2emissions in Beijing: implications for low-carbon urban planning. Urban Geography, 38(3), 381-400.
Liu, Z., Ma, J., Chai, Y, (2017). Neighborhood-scale urban form, travel behavior, and CO2 emissions in Beijing: implications for low-carbon urban planning. Urban Geography 38 (3), 381–400.
Luo S, Xiao S, Luo Y, (2012). Study on low-carbon community evaluation index system in karst rocky desertification areas under the perspective of ecological civilization. Adv Environ Sci Eng ;518–523(Pts 1–6): 4896–901.
Lv, Y., Bi, J., & Yan, J. (2018). state-of-the-art in low carbon community. International Journal of Energy for a Clean Environment, 19(3-4): 175-200.
Marique, A.-F., & Reiter, S. (2011). Towards more sustainable neighbourhoods: Are good practices reproducible and extensible? A review of a few existing sustainable neighbourhoods. In PLEA 2011–27th Conference on Passive and Low Energy Architecture Louvain-la-Neuve: 13–15.
Middlemiss, L. (2008). Influencing individual sustainability: a review of the evidence on the role of community-based organisations. International Journal of Environment and Sustainable Development, 7(1), 78.
Middlemiss, L., & Parrish, B. D. (2010). Building capacity for low-carbon communities: The role of grassroots initiatives. Energy Policy, 38(12): 7559-7566.
Raven, R.P.J.M., Heiskanen, E., Lovio, R., Hodson, M., and Brohmann, B. (2008). Th e Contribution of Local Experiments and Negotiation Processes to Field-Level Learning in Emerging (Niche) Technologies: Meta-Analysis of 27 New Energy Projects in Europe, Bull. Sci. Tech. Soc., 28: 464–477.
Rudlin, D. And Falk, N. (2009). Sustainable Urban Neighborhood: building the 21st century home, Architectural Press.
Sharifi, A., & Murayama, A. (2013). A critical review of seven selected neighborhood sustainability assessment tools. Environmental Impact Assessment Review, 38: 73–87.
Turcu, C. (2012). Local experiences of urban sustainability: Researching Housing Market Renewal interventions in three English neighbourhoods. Progress in Planning, 78(3): 101–150.
Wang, X.M,, Zhao, G.C., He, C.C., Wang, X., and Peng, W.J. (2016). Low-Carbon Neighborhood Planning Technology and Indicator System, Renew. Sustain. Energy Rev., 57: 1066–1076.
Xie, L., Cheshmehzangi, A., & Tan-Mullins, M. (2018). The role of international actors in low-carbon transitions of Shenzhen's International Low Carbon City in China. Cities, 74: 64-74.
Yang, T., Chen, H., Zhang, Y., Zhang, S., & Feng, F. (2016). Towards Low-Carbon Urban Forms: A Comparative Study on Energy Efficiencies of Residential Neighborhoods in Chongming Eco-Island. Energy Procedia, 88: 321-324.
Zhang XL, Shen GQP, FENG JJ, et al. (2013). Delivering a low-carbon community in China: technology vs. strategy? Habitat Int 37:130–7.
Zhao, G. C., Wang, X. M., & Li, X. K. (2017). Life-Cycle Low-Carbon Neighborhood: A Genetic Perspective in China. Applied Mechanics and Materials, 858, 249-254.
Zhao, G., Yu, X., He, C., & Tu, F. (2018). Low-carbon evaluation of rural neighborhood: A case study of Yanhe Village, Hubei Province, China. Growth and Change, 50(1): 247-265. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 672 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 895 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب