تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,118,240 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,224,125 |
آغاز و انجام شعر در دیدگاه پدیدارشناسانۀ هایدگر | ||
ادب فارسی | ||
مقاله 6، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 25، شهریور 1399، صفحه 101-120 اصل مقاله (567.99 K) | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2020.295913.1623 | ||
نویسندگان | ||
عنایت الله شریف پور* 1؛ فرح ابوطالبی2؛ مسعود باقری3 | ||
1دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
2دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
3دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
چکیده | ||
شعر کدام است؟ سؤال بنیادینی که بارها در علوم مختلفی چون فلسفه، ادبیّات و زبانشناسی مطرح شده و پاسخهایی یافته است. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از پدیدارشناسی هایدگری به این سؤال اساسی پاسخ داده و بر همین مبنا، حوزه و موضوع علم ادبیّات شناسایی شود. بررسیها نشان میدهد آنچه هایدگر از آن با تعبیر «خانۀ وجود» یاد میکند، زبانی است که از هستی به گوش انسان میرسد و این همان فهمها و شناختهای انسان است. آنچه از فهمها و گشایش هستی به گفتِ انسانی درآید، «سخن» و زبان انسان را میسازد. شعر، بیان و بروز فهمهای جدیدی است که پیش از این، در سخن انسان نبودهاند. شعر، سخنی است که هستنده را متفاوت از پیش مکشوف میکند و فهم جدیدی برای انسان به همراه دارد. چون شعر مکرّر شود و کاربرد عام یابد، فهم و دریافت شخصی، همگانی و عمومی میشود. سخن انسان همیشه در طیفی از پیشداشتگی و جدیدبودن، خلّاقیّت و ناخلّاقیّت، شعر و سخن روزمره قرار دارد. فهمها در سخن انسانی به اشتراک گذاشته میشوند و شعر امکان به اشتراکگذاشتن فهمهای جدید است. شعر، زباندارکردنِ فهمهای بیزبان و موجب افزایش و گسترش فهمها و زبان عمومی است. لازم است علم ادبیّات به وجه خلّاقانه و زبانساز شعر بیشتر توجّه کند و جهت پیشرفت و گسترش زبان برای سخنهای خلّاقانه و جدیدی که بنیادهای ادبی را ترک میکنند، بیشتر ارزش قائل شود. | ||
کلیدواژهها | ||
پدیدارشناسی؛ زبان؛ سخن؛ شعر؛ هایدگر | ||
مراجع | ||
احمدی، بابک (1381)، هایدگر و تاریخ هستی، تهران، مرکز. اربابی، بهین (1389)، ضرب فهمها، تهران، مؤلّف. حقشناس، علیمحمّد (1373)، «نظم، نثر، شعر؛ سهگونۀ ادب»، مجموعهمقالاتدانشگاهعلامهطباطبائی، ش80، ص101-114. راجرز، کارل رنسام (1390)، راه بودن، ترجمۀ قاسم قاضی، رودهن، دانشگاه آزاد رودهن. راجرز، کارل رنسام (1397)، هنر انسانشدن، ترجمۀ مهین میلانی، چ6، تهران، فرهنگ نشر نو. کوکلمانس، یوزف. ی (1382)، هایدگر و هنر، ترجمۀ محمّدجواد صافیان، تهران، پرسش. ویس، ژانماری، (1397)، واژهنامۀ هایدگر، ترجمۀ شروین اولیایی، تهران، ققنوس. هایدگر، مارتین (1389)، شعر، زبان و اندیشۀ رهایی، ترجمۀ عبّاس منوچهری، چ2، تهران، مولی. هایدگر، مارتین (1392)، زبان؛ خانۀ وجود، ترجمۀ ناصر جهانبخش، چ2، تهران، هرمس. هایدگر، مارتین (1393)، هستی و زمان، ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان، چ3، تهران، نی. هیدگر، مارتین (1394)، سرآغاز کار هنری، شرح فریدریش ویلهلم فن هرمن، ترجمۀ پرویز شهابی، تهران، هرمس. هایدگر، مارتین (1356)، «طریق من در تفکّر و پدیدارشناسی»، ترجمۀ پورحسینی، ضمیمۀ مجله دانشکده ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران، بهار، ش3، ص67-80.
Geertsema, M. J. (2015), “Heidegger’s onto-poetology: Poetic Projection of Being”. Ekstasis: revista de hermeneutica e fenomenologia. V.4. N.1. pp 89-113.
Rogers. Ben. (2006), “Poetic Uncovering in Heidegger”. http://aporia.byu.edu. pp 1-7.
Rorty, Richard. (2005), “Heidegger, Contingency, and Pragmatism”. A Companion to Heidegger, Edited by Hubert L. Dreyfus. Mark A. Blackwell Publishing Ltd. pp 511- 532.
Taylor. Charles. (2005), “Heidegger on Language”. A Companion to Heidegger. Edited by Hubert L. Dreyfus. Mark A. Blackwell Publishing Ltd. pp 433-455. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 778 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 571 |