پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,765 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,201,143 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,949,098 |
آداب الحرب و الشجاعه و تصحیح آن | ||
| ادب فارسی | ||
| مقاله 4، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 25، شهریور 1399، صفحه 57-75 اصل مقاله (613.35 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2020.295129.1614 | ||
| نویسندگان | ||
| محمود عابدی1؛ لیلا شوقی* 2 | ||
| 1استاد گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه خوارزمی | ||
| 2دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه خوارزمی | ||
| چکیده | ||
| آداب الحرب و الشجاعه، از متون مشهور نیمۀ اوّل قرن هفتم و نوشتۀ فخر مدبّر است. این کتاب از جهات گوناگون در میان متون فارسی ممتاز و حائز اهمّیّت است؛ از جمله آنکه در موضوع خود (آیین کشورداری و سپاهیگری، اسب‌شناسی و تعریف و توصیف ابزار جنگی) در میان آثار پیش از دورۀ مغول، منبعی کم‌نظیر است. بسیاری از اسامی آلات جنگ و طرز تعبیه و آرایش لشکر و شیوه‌های مقابله و رویارویی با دشمن در این کتاب آمده است. انواع فواید زبانی و ادبی کتاب، به خصوص وجود اصطلاحات نظامی و واژه‌های خاصّ، آن را در موضوع خود بی‌مانند کرده است. با این فواید استثنایی، امروز، آداب الحرب و الشجاعه برای محقّقان در تنظیم فرهنگ‌ها و مطالعۀ آیین‌ها و آداب جنگ، کتاب مرجعی مفید و منحصربه‌فرد است. این کتاب در سال 1346 به اهتمام احمد سهیلی خوانساری به طبع رسیده و از آن پس، در همۀ این سال‌ها، دربارۀ آن کاری قابل ذکر انجام نگرفته است. راه‌یافتن کاستی‌های بسیاری در متن به دلیل برخی اشکالات اساسی، مانند گزینش نادرست شیوۀ تصحیح، عرضۀ ناقص نسخه‌بدل‌ها، اغلاط و افتادگی‌ها، نقص در نسخه‌ها؛ و ناشناخته‌ماندن ارزش‌های بی‌شمار متن به دلیل اختصار در پرداختن مقدّمه، تعلیقات و نمایه، ضرورت تصحیح تازه‌ای را ایجاب می‌کند. در این مقاله با بهره‌گیری از نسخه‌های خطّی دستیاب، متن چاپی بررسی و با عرضۀ نمونه‌هایی از خطاهای گونه‌گون کتاب، ضرورت تصحیح مجدّد آن نشان داده شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آداب‌الحرب و الشجاعه؛ فخر مدبّر؛ آیین کشورداری؛ اسب‌شناسی؛ ابزار جنگی؛ تصحیح | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Observations Concerning Aadab Al-Harb Wal-Shaja’a and Its Correction | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahmood Abedi1؛ Leila Shoghi2 | ||
| 1Professor in Persian Language and Literature, Kharazmi University | ||
| 2PhD student in Persian language and literature Kharazmi University | ||
| چکیده [English] | ||
| Aadab al-Harb wal-Shaja’a written by Fakhr-e-Modabber is one of the most well-known texts of the first half of the seventh century. This book is an excellent text among Persian texts in several respects. Among pre-Mongol scripts, it is a rare text regarding its subject matter (militarism and the definition and description of the means of warfare). Many names for the weapons of war, the methods of deployment and formation of the army, and the methods of confronting the enemy are given in this book. The variety of lingual and literary advantages of the book, especially its military terms and specific words, made it spectacular in terms of its subject matter. Thus, today, Aadab al-Harb wal-Shaja’a is a useful and unique reference book for researchers for writing encyclopedias and studying rituals and etiquettes of war. Aadab al-Harb wal-Shaja’a was published in 1967 by Ahmad Soheili Khansari, and since then, there has been no mention of it in research works. Many shortcomings in the text caused by major problems such as inappropriate selection of the correction method, errors and omissions, and defects in the copies, and the unacknowledged values of the text due to the brevity of the introduction, the commentary, and the index necessitates a new correction. In the present article, using accessible manuscripts, the printed text is investigated, and with examples of various errors in the book, the necessity of a correction is demonstrated. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Aadab al-Harb wal-Shaja’a, Fakhr-e- Modabber, Statecraft, Equine studies, Military tools, Correction | ||
| مراجع | ||
|
آموزگار، ژاله (1391)، «واژۀ سپنج و کاربرد آن»، بخارا، سال پانزدهم، ش 89-90، 1391، ص22–28. بلعمی، ابوعلی محمّدبن محمّد (1353)، تاریخ بلعمى،تصحیح محمّدتقى بهار، به کوشش محمّد پروین گنابادى، ج1، تهران، زوّار. بیهقی، ابوالفضل (1384)، تاریخ بیهقی، چاپ علىاکبر فیّاض، تهران، علم. دهخدا، علی‌اکبر (1373)، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران. صفا، ذبیح‌الله (1363)، تاریخ ادبیّات در ایران، ج3، تهران، فردوسی. طبری، محمّد بن جریر (1356)، ترجمۀ تفسیر طبری، چاپ حبیب یغمایی، ج4، تهران، توس. عنصرالمعالی، کیکاووس بن اسکندر (1373)، قابوس‌نامه، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران، علمی و فرهنگی. فخر مدبّر، محمّد بن منصور (1346)، آداب‌الحرب و الشجاعه، تصحیح احمد سهیلى خوانسارى، تهران، اقبال. ـــــــــــــ (بی‌تا)، آداب‌الحرب و الشجاعه، ن.خطّی«ن»، ش10318، کتابخانۀ آیت الله مرعشی نجفی ـــــــــــــ (بی‌تا)، آداب‌الحرب و الشجاعه، ن.خطّی «د»، ش8968، کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران. ـــــــــــــ (1084ق)، آداب‌الحرب و الشجاعه، ن.خطّی «م»، ش5347، کتابخانۀ ملک. ـــــــــــــ (بی‌تا)، آداب‌الحرب و الشجاعه، ن.خطّی «ب» ش16853add.، کتابخانۀ موزۀ بریتانیا، نسخۀ عکسی ش1288، کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران. ـــــــــــــ(بی‌تا)، آداب‌الملوک و کفایةالمملوک، ن.خطّی «هـ»، ش647، کتابخانۀ دیوان هند، میکروفیلم ش40، کتابخانۀ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ـــــــــــــ (1354)، آئین کشورداری، چاپ محمّد سرور مولائی، تهران، بنیاد فرهنگ ایران. فردوسی، ابوالقاسم (1386)، شاهنامه، چاپ جلال خالقی مطلق و ابوالفضل خطیبی، ج7، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی. کردی، علی (1385)، «آداب‌الحرب و الشجاعه و تاریخ‌نگاری»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش 107 و 108، ص 78 تا 81. مجمل التواریخ و القصص (1318)، چاپ محمّدتقى بهار، تهران، کلالۀ خاور. مسعود سعد (1364)، دیوان، چاپ مهدی نوریان، ج1، اصفهان، کمال. معین، محمّد (1341)، اسم مصدر – حاصل مصدر، تهران، ابن سینا. میبدی، احمد بن محمّد (1371)، کشف‌الاسرار و عدةالابرار، چاپ علی‌اصغر حکمت، تهران، امیرکبیر. ناتل خانلری، پرویز (1373)، دستور تاریخی زبان فارسی، چاپ عفّت مستشارنیا، تهران، توس. نصرالله منشی (1345)، کلیله و دمنه، چاپ مجتبی مینوی، تهران، دانشگاه تهران. نظامالملک، ابوعلى حسن طوسى (1398)، سیرالملوک، چاپ محمود عابدی، تهران، سخن. هجویری، علی بن عثمان (1383)، کشف‌المحجوب، چاپ محمود عابدی، تهران، سروش. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 838 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 377 |
||