بررسی کارکردِ ساختارهای موسیقایی در زبان عرفانی مصباح الهدایه

[1]. ‌ابن‌عربی، محیی‌الدین (بی‌تا). فصوص الحکم، التعلیقات علیه به قلم أبوالعلا عفیفی، الجزء الأول، بیروت، الناشر دارالکتاب‌ العربی.

[2]. استیس، و.ت (1367). عرفان و فلسفه، ترجمۀ بهاء‌الدین خرمشاهی، چاپ سوم، تهران، سروش.

[3]. ‌افراسیاب‌پور، علی‌اکبر (1389). «اخلاق در مصباح الهدایه»، مجلّۀ اخلاق، ش 22، زمستان، صص 71-92.

[4]. بهار، محمدتقی (1349). سبک‌شناسی یا تاریخ تطوّر نثر فارسی، جلد دوم، تهران، انشارات امیرکبیر.

[5]. پزشکی، ناهیدسادات و عاتکه، نریمیسا (1395). «بازتاب هرمنوتیکی قرآن در مصباح‌ الهدایۀ کاشانی»، فصلنامۀ عرفانیّات در ادب فارسی، ش 28، پاییز، صص 11-26.

[6]. پورنامداریان، تقی (1367). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی، چاپ دوم، تهران، علمی و فرهنگی.

[7]. تجلیل، جلیل (1390). معانی و بیان. چاپ دوم، تهران، مرکز دانشگاهی.

[8]. خطیبی، حسین (1344). تاریخ تطوّر نثر فنّی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

[9]. خوشحال، دستجردی طاهره (1381). «مقایسۀ طریقت‌نامۀ عمادالدین فقیه کرمانی و مصباح الهدایه عزّالدین محمود کاشانی»، مجلۀ پژوهشی دانشگاه اصفهان (علوم انسانی)، اصفهان، جلد چهارم، ش 2، صص 77-100.

[10]. رجایی بخارائی، احمد‌علی (1375). فرهنگ اشعار حافظ، تهران، انتشارات علمی.

[11]. سرّاج طوسی، أبی‌نصر عبدالله‌بن‌علی (1914). اللمع فی التصوف، قد أعتنی بنسخه و تصحیحه رنولد الّن نیکلسون، لیدن، فی مطبعه بریل.

[12]. سهروردی، شهاب‌الدین أبی‌حفص عمر (بی‌تا). عوارف المعارف، به تحقیق امام الدکتور عبدالحلیم محمود و الدکتور محمود‌بن‌شریف، الجزء الثانی، القاهره، الناشر دارالمعارف.

[13]. سهروردی، شهاب‌الدین أبی‌حفص عمر (1364). عوارف المعارف، ترجمۀ ابومنصور عبدالمؤمن اصفهانی، تهران، علمی و فرهنگی.

[14]. شعبانزاده، مریم (1384). «بررسی جنبه‌های فرهنگ‌نگاری در مصباح الهدایه»، مجله زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، سال سوم، پاییز و زمستان، صص63-78.

[15]. شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1384). دفتر روشنایی، چاپ دوم، تهران، سخن.

[16]. ــــــــــــــــــــ (1391الف). رستاخیز کلمات، چاپ سوم، تهران، سخن.

[17]. ــــــــــــــــــــ (1392). زبان شعر در نثر صوفیه، چاپ دوم، تهران، سخن.

[18]. ــــــــــــــــــــ (1391ب). موسیقی شعر، چاپ سیزدهم، تهران، نشر آگه.

[19]. شمیسا، سیروس (1390). نگاهی تازه به بدیع، چاپ چهارم، تهران، میترا.

[20].غلامرضایی، محمد (1388). سبک‌شناسی نثرهای صوفیانه، تهران، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

[21]. غنی، قاسم (1386). بحث در آثار و افکار و احوال حافظ، جلد دوم، تهران، انتشارات هرمس.

[22]. فتوحی، محمود (1389). «از کلام متمکّن تا کلام مغلوب»، فصلنامۀ نقد ادبی، تهران، سال سوم، ش 10، تابستان، صص 35-62.

[23]. فولادی، علیرضا (1389). زبان عرفان، چاپ سوم، تهران، سخن – فراگفت.

[24]. قشیری، أبوالقاسم (1989). الرساله القشیریه، تحقیق الإمام عبدالحلیم محمود و الدکتور محمود‌بن‌الشریف، القاهره، مؤسّسه دارالشعب.

[25]. کاشانی، عزّالدین محمود‌‌بن‌علی (1367). مصباح الهدایه و مفتاح‌الکفایه، به تصحیح استاد علّامه جلال‌الدین همایی، چاپ سوم، تهران، هما.

[26]. محقّقی، عبد المجید و فاطمه، حیات داوودی و میترا، اکبرزاده (1397). «تحلیل ساخت و معنا در مصباح الهدایه و نسبت آن با گفتمان عرفانی»، فصلنامۀ کاوش‌نامه، یزد، سال نوزدهم، ش 36، بهار، صص 169-200.

[27]. مرتضوی، منوچهر (1384). مکتب حافظ، چاپ چهارم، تبریز، انتشارات ستوده.

[28]. مکّی، أبی‌طالب محمد‌بن‌علی (2001). قوت القلوب فی معامله المحبوب، حقّقه و قدّم له و علّق حواشیه الدکتور محمود إبراهیم محمد الرضوانی، الجزء الثّانی، القاهره، مکتبه دارالتُراث.

[29]. میرباقری فرد، سید‌ علی‌اصغر (1394). تاریخ تصوف، جلد دوم، تهران، سمت.

[30]. نویا، پُل (1373). تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، چاپ اول، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

[31]. واعظ، سعید (1383). «پژوهشی در اشعار عربی مصباح الهدایه و مفتاح‌الکفایه»، فصلنامۀ پژوهش‌های ادبی، تهران، ش 5، پاییز، صص 147-164.