اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 209 |
| تعداد شماره‌ها | 5,456 |
| تعداد مقالات | 60,061 |
| تعداد مشاهده مقاله | 98,716,365 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 78,780,654 |
اعتیاد و دیگربودگی: مطالعۀ جامعه‌شناختی فیلم دارکوب از منظر آلوده‌انگاری | ||
| جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
| مقاله 3، دوره 11، شماره 2، اسفند 1398، صفحه 39-61 اصل مقاله (461.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2020.77846 | ||
| نویسنده | ||
جلال فرزانه دهکردی  
| ||
| ایران، تهران، دانشگاه امام صادق (ع)، بخش زبان های خارجی | ||
| چکیده | ||
| دارکوب (1396) فیلمی به کارگردانی بهروز شعیبی است که تأثیر اعتیاد را در برساخته شدن هویت فردی و اجتماعی شخصیت اصلی فیلم، مهسا، به تصویر می‌کشد. در طول فیلم، اعتیاد مهسا باعث می‌شود که اطرافیانش او را فردی انزجارآور و گونه‌ای از آلودگی اجتماعی محسوب کنند و به تحقیر و طرد او بپردازند؛ ازاین‌رو، شخصیت مهسا و چگونگی برساخته شدن هویت اجتماعی او از دیدگاه آلوده‌انگاری قابل بررسی است. ساختار روایی دارکوب را می‌توان دارای دو سطح از آلوده‌انگاری دانست؛ سطح نخست، به برساخته شدن شخصیت مهسا به‌عنوان «امر آلودۀ» اجتماعی دلالت می‌کند و سطح دوم، ارتباط او با جمعیت‌های آلودهانگاشته و چگونگی شکل‌گیری آن‌ها را نشان می‌دهد؛ به همین دلیل، در این مقاله از تلفیق دو رویکرد موجود در نظریۀ آلوده‌انگاری، یعنی رویکردهای روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، برای بررسی ماهیت اعتیاد به‌عنوان آلودگی اجتماعی و معتاد به‌عنوان «امر آلوده» استفاده می‌شود. این دو رویکرد دارای مؤلفه‌های مشترکی همچون «دیگربودگی امر آلوده»، «برساخته شدن گفتمانی آن» و «سیالیتش در مرزهای سوژه» هستند. با استفاده از این سه مؤلفه، چگونگی شکل‌گیری فرد معتاد به‌عنوان «امر آلوده» و ارتباط این برساختۀ آلوده‌انگاری با تشکیل «جمعیت‌های آلودهانگاشته» و جغرافیای فرهنگی مربوط به آن‌ها بررسی می‌شود. در این مقاله مشخص می‌شود که سه مؤلفۀ مشترک در دو رویکرد آلوده‌انگاری نه‌تنها عواملی برای برساختن فرد به‌عنوان «امر آلوده» هستند، بلکه منجر به تشکیل جمعیت‌های آلودهانگاشته و مناطق حاشیه‌ای آلوده می‌شوند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امر؛ آلوده؛ جمعیت‌های؛ آلودهانگاشته؛ ژولیا؛ کریستوا؛ تایلر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Abjection and Otherness: The Sociological Study of Axing from the Abjection Approach | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Jalal Farzaneh Dehkordi | ||
| Iran, Tehran, Imam Sadiq Univesity, Foreign Languages Departmant | ||
| چکیده [English] | ||
| Axing (2018) is a movie directed by Beheooz Shoaibi depicting the influences of addiction on its female character’s social and personal identity. In the movie, Mahsa’s addiction is considered as a source of disgust and social contamination, and a reason for her abandonment. Therefore, Mahsa’s character and the way her social identity is constructed can be analyzed based on theories of abjection. Abjection in Axing has two narrative layers. The first layer pivots on Mahsa’s interactions with her ex-husband’s new family and her own family, while the second narrative layer relates Mahsa to the abject populations and zones who reside on the margins of society. Accordingly, in this article, the two approaches of abjection, psychological and social, are utilized for the study of addiction as social abjection and an addicted person as “the abject”. The two approaches are found to share three same features: “the otherness of the abject”, “its discursive construction” and “wandering on the borders of subject”. Therefore, by utilizing these three features, the construction of an addicted person as a construct of abjection is studied and its relation with the formation of abject populations and zones are explained. In this article it is clarified that the mentioned features are not only the main factors in the social construction of an addicted person as “the abject”, but also result in the formation of abject populations and zones. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| abject, populations, Kristeva, Tyler | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 203 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 183 |
||
