تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,099,002 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,558 |
تبیین کارکرد رویکرد همبست در هیدروپلیتیک آبهای فرامرزی | ||
اکوهیدرولوژی | ||
مقاله 16، دوره 7، شماره 3، مهر 1399، صفحه 757-773 اصل مقاله (806.18 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ije.2020.301473.1319 | ||
نویسندگان | ||
حمیدرضا برجسته1؛ سیده زهرا قریشی2؛ حجت میان آبادی* 3 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران | ||
3استادیار گروه مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
سیستمهای آبی، سیستم جفتشدۀ طبیعی- انسانی است که تعاملاتِ غیرقابل پیشبینی، پویا و بازخوردهای متعدد با بخشهای مختلف از جمله غذا، انرژی و اقلیم دارد. شناخت تعاملاتِ بین بخشهای مختلف با منابع آب و همچنین، درک فرابخشی بودن حکمرانی آن، نیازمند اتخاذ رویکردی کلگرایانه است. رویکرد «همبست»، رویکردی نوین و کلگرایانه برای مواجهه با درهمتنیدگیهای آب-غذا-انرژی است. این رویکرد در مناسبات و تعاملات هیدروپلیتیکی آبهای فرامرزی کارکرد بسیاری دارد، زیرا منابع مشترک مورد مناقشه را از کانون توجهات خارج میکند و میتواند دامنۀ وسیعتری برای همکاری به وجود آورد. همبست، نوعی رویکرد مناسب برای مواجهه با رقابتها و مناقشات آبهای فرامرزی است، زیرا اتخاذ رویکرد همبست به منافعسازی بین کشورهای ساحلی میانجامد و بهکارگیری آن فرصتی برای تولید کالا یا خدمات تخصصی در هر کشور و چانهزنی بیشتر خواهد بود. از اینرو، تبیین کارکرد رویکرد همبست در حکمرانی و مناسبات آبهای فرامرزی و سیاستگذاریهای مرتبط با حوزۀ نوین دیپلماسی آب ضروری است. بر این اساس، مقالۀ حاضر با ماهیت بنیادی- نظری و روش توصیفی-تحلیلی میکوشد کارکرد رویکرد همبست را در حکمرانی سیستمهای آبی به طور عام و حکمرانی مناسبات آبهای فرامرزی به طور خاص بررسی کند. همچنین، تفاوتهای کلیدی این رویکرد با رویکرد مدیریت یکپارچۀ منابع آب، با هدف برجستهسازی کاربرد متفاوت آن دو با یکدیگر مقایسه و ارائه میشوند. برای تبیین بهتر کارایی این رویکرد، کارکرد آن در دو حوضۀ آبریز براهماپوترا در جنوب آسیا و دریاچۀ آرال در آسیای مرکزی تحلیل میشود. در نهایت، نشان داده خواهد شد که چگونه استفاده از رویکرد همبست «آب-انرژی-محیط زیست» تعاملات پایداری برای دو کشور هند و بوتان در حوضۀ آبریز براهماپوترا ایجاد کرده است و چگونه عدم تبعیت از رویکرد همبست «آب-غذا-انرژی» برای کشورهای حوضۀ دریاچۀ آرال هزینههای اقتصادی و آسیبهای زیستمحیطی در پی داشته است. | ||
کلیدواژهها | ||
آبهای فرامرزی؛ دیپلماسی آب؛ مدیریت یکپارچۀ منابع آب؛ همبست آب-غذا-انرژی؛ هیدروپلیتیک | ||
مراجع | ||
[1]. Hagemann N, Kirschke S. Key Issues of Interdisciplinary NEXUS Governance Analyses: Lessons Learned from Research on Integrated Water Resources Management. Resources. 2017;6(1):9. [2]. Rasul G. Food, Water, and Energy Security in South Asia: A Nexus Perspective from the Hindu Kush Himalayan region. Environmental Science & Policy. 2014;39:35–48. [3]. Smajgl A, Ward J, Pluschke L. The Water-Food-Energy Nexus - Realising a New Paradigm. Journal of Hydrology. 2016;533(1):533–40. [4]. Pahl-Wostl C. Governance of the Water-Energy-Food Security Nexus: A Multi-Level Coordination Challenge. Environmental Science and Policy. 2017;92(1):356–67. [5]. Kolahzari-Moghadam F, Ketabchi H. Feasibility of Applying a Simulation-Optimization Model for Assessment of Decisions Based on Water-Energy-Food NEXUS Considering the Environmental Damages. Iranian journal of Ecohydrology. 2020;7(2):313–29. [Persian]. [6]. Goodarzi M, Piryaei R, Mousavi M rahim. Climatic Changes and the Application of an Urban WEF Nexus Approach to the Utilization of the Existing Recources in Boroujerd. Iranian journal of Ecohydrology 2019;6(3):569-584. [Persian] . [7]. Keskinen M, Guillaume J, Kattelus M, Porkka M, Räsänen T, Varis O. The Water-Energy-Food Nexus and the Transboundary Context: Insights from Large Asian Rivers. Water. 2016;8(5):193. [8]. Weitz N, Strambo C, Kemp-Benedict E, Nilsson M. Closing the governance gaps in the water-energy-food nexus: Insights from integrative governance. Global Environmental Change. 2017;45:165–73. [9]. World Economic Forum Water Initiative. Water Security : the Water-Food-Energy-Climate Nexus : the World Economic Forum Water Initiative. Washington, DC, US: Island Press-World Economic Forum Water Initiative; 2011. [10]. Vlotman WF, Ballard C. Water, Food and Energy Supply Chains for a Green Economy. Irrigation and Drainage. 2014;63(2):232–40. [11]. Keskinen M, Varis O. Water-Energy-Food Nexus in Large Asian River Basins. Water. 2016;8(1):1–10. [12]. Kibaroglu A, Gürsoy SI. Water–Energy–Food Nexus in a Transboundary Context: the Euphrates–Tigris River Basin as a Case Study. Water International. 2015;40(5–6):824–38. [13]. Keskinen M, Someth P, Salmivaara A, Kummu M. Water-Energy-Food Nexus in a Transboundary River Basin: The Case of Tonle Sap Lake, Mekong River Basin. Water. 2015;7(1):5416–36. [14]. Hoff H. Understanding the Nexus, Background Paper for the Bonn 2011 Conference. In: The Water, Energy and Food Security Nexus. Stockholm: Stockholm Environment Institute. 2011: 1–51. [15]. Bazilian M, Rogner H, Howells M, Hermann S, Arent D, Gielen D, et al. Considering the Energy, Water and Wood Nexus: Towards an Integrated Modelling Approach. Energy Policy. 2011;39(12):7896–906. [16]. FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations). An Innovative Accounting Framework for the Food-Energy-Water Nexus—Application of the MuSIASEM Approach to Three Case Studies. 2013. [17]. Gasper D, Apthorpe R. Introduction: Discourse Analysis and Policy Discourse. The European Journal of Development Research. 1996;8(1):1–15. [18]. IUCN & IWA. Nexus Dialogue on Water Infrastructure Solutions: Building Partnerships for Innovation inWater, Energy and Food Security. Beijing, China: 2012. [19]. EU. Confronting Scarcity: Managing Water, Energy and Land for Inclusive and Sustainable Growth. 2012. [20]. Grigg NS. IWRM and the Nexus Approach: Versatile Concepts for Water Resources Education. Journal of Contemporary Water Research & Education. 2019;166(1):24–34. [21]. GWP. Integrated Water Resources Management Global Water Partnership Technical Advisory Committee (TAC) Background Paper No.4. 2000. [22]. Mianabadi H. Integrated Water Resources Management Notebook, Master Courses. Tarbiat Modares University. 2019. [Persian]. [23]. Mianabadi H. Hydropolitics and Conflict Management in Transboundary River Basins. PhD Thesis, Delft University of Technology. 2016. [24]. Iyob B. Resilience and Adaptability of Transboundary Rivers: The Principle of Equitable Distribution of Benefits and the Institutional Capacity of the Nile Basin. PhD Thesis, Oregon State University. 2010. [25]. Benson D, Gain AK, Rouillard JJ. Water Governance in a Comparative Perspective: From IWRM to a “Nexus” Approach? Water Alternatives. 2015;8(1):756–73. [26]. Wicaksono A, Kang D. Nationwide Simulation of Water, Energy , and Food Nexus: Case Study in South Korea and Indonesia. Journal of Hydro-environment Research. 2018;22(3):1–18. [27]. Bach H, Bird J, Clausen TJ, Jensen KM, Lange RB, Taylor R, et al. Transboundary River Basin Management: Addressing Water, Energy and Food Security. Vientiane, Lao PDR: Mekong River Commission; 2012. [28]. Santelmann MV. Water, Energy, and Food Nexus in the Amu-Darya River Basin: Analysis of Water Demand and Supply Management Infrastructure Development at Transboundary Level. Master Thesis, Oregon State University. 2020. [29]. FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations). The Water-Energy-Food Nexus: A New Approach in Support of Food Security and Sustainable Agriculture. Rome, Italy 2014. [30]. Wicaksono A, Jeong G, Kang D. Water, Energy, and Food Nexus: Review of Global Implementation and Simulation Model Development. Water Policy. 2017;19(1):440–62. [31]. FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations). World Food Summit Plan of Action. 1996. [32]. Gerlak AK, House-Peters L, Varady RG, Albrecht T, Zúñiga-Terán A, Grenade RR de, et al. Water Security: A Review of Place-Based Research. Environmental Science and Policy. 2018;82(1):79–89. [33]. McCracken M, Peters LER, Wolf AT. Megatrends in Shared Waters in 2030 and Beyond. 2018;105–23. [34]. Ganoulis J, Fried J. Transboundary Hydro-Governance from Conflict to Shared Management. Cham, Switzerland: Springer; 2018. [35]. Keohane R, Nye JS. Power and Interdependence Revisited. International Organization. 1987;41(4):725–53. [36]. Keohane R, Nye JS. Power and Interdependence. Third Edition. New York: Longman; 2001. [37]. Salmoral G, Schaap NCE, Walschebauer J, Alhajaj A. Water Diplomacy and Nexus Governance in a Transboundary Context: In the Search for Complementarities. Science of the Total Environment. 2019;690(1):85–96. [38]. Yang YCE, Wi S, Ray PA, Brown CM, Khalil AF. The Future Nexus of the Brahmaputra River Basin: Climate, Water, Energy and Food Trajectories. Global Environmental Change. 2016;37(37):16–30. [39]. FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations). Transboundary River Basins – Ganges-Brahmaputra-Meghna River Basin. Rome, Italy. 2011. [40]. Brahmaputra River Symposium. Brahmaputra River Basin. 2011. [41]. Biswas AK. Cooperation or Conflict in Transboundary Water Management: Case Study of South Asia. Hydrological Sciences Journal. 2011;56(4):662–70. [42]. Menga F. Power and Dams in Central Asia. PhD Thesis, The University of Cagliari. 2014. [43]. Koolaee E, Soltani MJ. Problem of Water and Central Asia Republics Relations. World Politics. 2013;2(3):7–34. [Persian] [44]. Pohl B, Kramer A, Hull W, Blumstein S, Abdullaev I, Kazbekov J, et al. Rethinking Water in Central Asia. Berlin: 2017. [45]. Szalkai K. Water Issues are What States Make of Them : a Constructivist Approach to Conflict and Cooperation Over Trans - Boundary. Master Thesis, Central European University. 2012. [46]. Smith DR. Environmental Security and Shared Water Resources in Post-Soviet Central Asia. Post-Soviet Geography. 1995;36(6):351–70. [47]. Micklin P. The Aral Sea Disaster. Annual Review of Earth and Planetary Sciences. 2007;35(1):47–72. [48]. CAWater-Info. Data of the Aral Sea. 2019. [49]. FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations). The Aral Sea Transboundary River Basin. 2012. [50]. Rakhmatullaev S, Abdullaev I, Kazbekov J. Water-Energy-Food-Environmental Nexus in Central Asia: From Transition to Transformation. In: Zhiltsov SS, Zonn IS, Kostianoy AG, Semenov A V., editors. Water Resources in Central Asia: International Context. Springer, Cham; 2017. page 103–20. [51]. EDB. Water and Energy Resources in Central Asia: Utilization and Development Issues. Almaty, Kazakhstan: 2008. [52]. Eni. World Oil and Gas Review 2011. Rome, Italy: 2010. [53]. BP. BP Statistical Review of World Energy. London, England: 2010. [54]. ADB. Central Asia Atlas of Natural Resources. Manila, Philippines: 2010. [55]. Raskin P, Hansen E, Zhu Z, Stavisky D. Simulation of Water Supply and Demand in the Aral Sea Region. Water International. 1992;17(2):55–67. [56]. Ghoreishi SZ, Mianabadi H, Hajiani E. The Dimensions of Hydraulic Mission in Turkey’s Hydropolitics. Water Resources Management. 2020;16(1). [Persian]. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,734 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 882 |