تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,088,562 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,191,532 |
تحلیل هجویۀ سیاسی شاعران اندلس | ||
فصلنامه سیاست | ||
دوره 50، شماره 2، شهریور 1399، صفحه 519-534 اصل مقاله (201.51 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpq.2020.265620.1007309 | ||
نویسنده | ||
حسین حدیدی* | ||
استادیار زبان و ادبیات عرب دانشگاه پیام نور | ||
چکیده | ||
هجو یکی از گونههای پویای ادبی است که در شعر برخی از شاعران عصر اندلس فراوان دیده شده است. پس از ظهور اسلام شعر هجو از حوزۀ فردی و قبیلگی خارج و در عرصۀ دین و سیاست داخل شد.گاه شاعران اندلس در هجویههای خود از ابزار طنز برای بیان اغراض و اهداف خود استفاده کردهاند و بدینوسیله در مقام منتقد اجتماعی و سیاسی در برابر قدرتهای سیاسی ایستادهاند. آنچه در این مقاله مورد پژوهش قرار گرفته، آشکار کردن مضامین سیاسی در هجویههای شاعران اندلس است، بدینمعنا که آنها در هجوهایشان از چه مضامین سیاسی بهره بردهاند. از جملۀ این مضامین، میتوان به ریاکار، گرگصفت، ناپاک، فاسد، رشوهگیر، ستمکار و ظالم، بدرفتار و بیاصالت بودن اشاره کرد، که این مضامین را به امیران، فرماندهان جنگی، قاضیان و فقیهان نسبت دادهاند. این شاعران در بسیاری از این مضامین با صراحت بیان و بدون ترس و جانبداری به مخالفت و انتقاد از این طبقات سیاسی پرداختهاند. کاربرد برخی صور بلاغی مانند تشبیه و استعاره و همچنین برخی محسنات لفظی در هجویههای سیاسی سبب زیبایی هجویهها و جلب مخاطبان شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
شاعران اندلس؛ شعر؛ صور بلاغی؛ هجو- مضامین سیاسی | ||
مراجع | ||
الف) فارسی
ب) عربی
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 332 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 213 |