الف) فارسی
- دفتری، محسن (۱۹۹۶م). «روابط ایران و چین و تاریخ تضادها و شرایط کنونی»، ترجمۀ یو جیان هوا، فصلنامۀ ایرانی امور بینالملل، ش 7، زمستان 1375.
- دفتر معاونت سیاسی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۵). گزارش بررسی جامع روابط دوجانبۀ ایران و چین، شمارۀ مسلسل، ۱۴۸۲۵.
- شاهنده، بهزاد (۱۳۹۶). چین: روابط با آمریکا و ایران. تهران: انتشارات دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
- شریعتی‌نیا، محسن (۱۳۹۱). «عوامل تعیین‌کنندۀ روابط ایران و چین». فصلنامۀ روابط خارجی، سال چهارم، ش 2، تابستان، ص 209-179.
- صادقی چیمه، احسان (۱۳۹۷). «آینده روابط ایران و چین در پرتو نحو لات منطقه‌ای و بین‌المللی»، IRdilomacy.ir .
- عبیدی، ح. (1357). چین، ایران و خلیج‌فارس، تهران: بی‌نا.
- عسگرخانی ابومحمد؛ محمدجواد قهرمانی (۱۳۹۸). «تحلیل ژئواکونومیک سیاست خارجی چین»، فصلنامۀ بین‌المللی ژئوپلیتیک. سال پانزدهم، ش 1.
- عسگرخانی، ابومحمد (۱۳۸۳). رژیم‌های بین‌المللی، تهران: خرسندی.
- گارور، جان (1388). چین و ایران: شریکانی باستانی در جهان پس از امپرطوری‌ها، ترجمۀ سعیده موسوی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
10. لینکلیتر، آندرو (۱۳۸۵). جامعه و همکاری در روابط بینالملل، ترجمۀ بهرام مستقیمی، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
11. مشیرزاده، حمیرا (1384). تحول در نظریه‌های روابط بینالملل، تهران: سمت.
ب) خارجی
- Alterman, John B. (2013).”China in the Middle East: A Statement”, Center for Strategic and International Studies (CSIS), June 6.
- Burman, Edward (2009). China and Iran: parallel History,futurethreat? Stroud: the history press.
- Chansoria, Monika (2015).“China-Iran Cooperation: Propinquity and Geo-Strategy at Play”, New dehli:center for Land waefare studies(CLAWS), ISSUE BRIEF, No.62.
- China Cutoms reports (2018). monthty release, No.12.
- Dorraj. Manochehr & Currie. Carrie L. (2013). “Lubricated with oil: Iran- China Relation in a Changing World”, Middle East Policy,pp .
- Lerche, Abdul & Charls O.JR and Said (1964). Concepts of International Politics. Lonon:prentice – Hall INC.
- Kemenda, William V. (2009). Iran s Relation with China and the West: Copperation and Confrontation in Asia, Netherland Institute of International Relation and Confrontation in Asia, Netherland Institute of International Relations, Clingendael Diplomacy Paper, No.24 (observed :14/10/2014) at : http:// www. clingendael. nl/sites/default /file /20091100_cdsp_paper_kemenade_iran>pdf/.
- Krasner (ed) (1983). International Regimes, Cornell University Press.
- Harold, Scott & Nader Alireza (2012).”China and Iran: Economic, Political, and Military Relation”, Occasional Paper, RAND Center for Middle East Public Policy (CMEPP).
- Schichor, Yizhak (2006). “China's Upsurge: Implications for the Middle East”, Israel Affairs, Vol.12, No.4. pp.665-683.
- Sipri.org.2018. Sipri Armes transfer Databases.
- Stein, Arthur A. (1991). “Structural Perspectives; Coordination and collaboration: regimes in an Anarchic world”, in Stephean D Krasner, Internatinal Regimes.pp.115-140.
- …..(1982). “Coordination and Collaboration:Regimes in an Anarchic world”, International Organization, Vol.36, No.2, Spring 1982.
- Xiao, Xian (2016). “The 'Belt and Road Initiative' and China-Israel relations”, Journal of Middle eastern and Islamic Studies (in Asia). Vol.10, No.30, pp.1-23.
- Xi, Chen (2018). “China in the Post Hegemonic Middle East: A Wary Dragon?”, in: Stivachtis, Yannis A(2018). Conflict and Diplomacy in the Middle East. England: E-International Relations Publishing. Pp.78-92.
- Biddle.Stephen & Ivan Oelrich (2016). “Future Warfarein the Airsea Battle and Command of the Commons in east Asia”, International Security, Vol.. 41. No.1, Summer 2016.
ج) چینی
- 李国富，“美欧伊三边关系与“伊朗核协议”的前景”，《当代世界》2018年5月.( Li Guofu, “The Prospects of the Trilateral Relationship between the United States, Europe and Iraq and the “Iranian Nuclear Agreement”,” Contemporary World, May 2018).
- 孙德刚，“论新时期中国对中东国家的整体外交”，《国际展望》，2017年第2期，22-39页。(Sun Degang, “On China's Overall Diplomacy towards Middle Eastern Countries in the New Era”, International Outlook, No. 2, 2017, pp. 22-39.0
- 张超阳，杨兴礼，“简论中国与伊朗的经贸关系”，云南经贸大学学报，2005年第20卷第3期。(Zhang Chaoyang, Yang Xingli, “On China-Iranian Economic and Trade Relations”, Journal of Yunnan University of Economics and Business, 2005, Vol. 20, No. 3.0)/
- 陈俊华，新时期中伊关系特征和战略地位分析”，《世界地理研究》，第18卷第3期，2009年9月。（Chen junhua, “Characteristics and Strategic Position of China-Iran Relations in the New Era”, World Geography Research, Vol. 18, No. 3, September 2009).
|
