تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,101,245 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,207,983 |
ارزیابی اثرات زیستمحیطی فرامرزی در حقوق بینالملل | ||
فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران | ||
مقاله 4، دوره 50، شماره 4، دی 1399، صفحه 1331-1355 اصل مقاله (812.06 K) | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jplsq.2020.299162.2355 | ||
نویسنده | ||
اسماء سالاری* | ||
استادیار، گروه حقوق، دانشگاه زابل، زابل، ایران | ||
چکیده | ||
ارزیابی اثرات زیستمحیطی در سیاق فرامرزی از جمله تعهداتی است که در قلمرو حقوق بینالملل محیطزیست، در راستای پیشگیری از آلودگی و حفاظت از محیطزیست عمل میکند و سنجش آثار محتمل یک فعالیت یا پروژة پیشنهادی بر محیطزیست کشور/کشورهای دیگر را مقرر میدارد. پس از دیوان بینالمللی حقوق دریاها که بهصراحت این تعهد را عرفی شناخت، دیوان بینالمللی دادگستری نیز در قضایای خمیرکاغذ و سانخوان، آن را بخشی از حقوق بینالملل عام معرفی کرد. نحوة عرفی بودنِ این تعهد مورد اختلاف اندیشمندان حقوقی است، لکن تفاوت نظر عمیقتر بر محتوای آن است. در مقالة پیش رو با استفاده از منابع کتابخانهای و با شیوهای توصیفی تحلیلی به سیر قوامیافتگی تعهد موصوف، نحوة عرفی شدن و محتوای آن میان آرا و اسناد بینالمللی پرداخته شده و نشان داده شد که تعهدِ عرفی به ارزیابی اثرات زیستمحیطی، زمانی ایجاد و آغاز میشود که ریسکی با امکان ورود ضرری مهم وجود داشته باشد. اگر چنین ریسکی وجود داشت، ارزیابی صورت میگیرد. ازاینرو فرایند ارزیابی شامل سه مرحلة ارزیابی اولیه در احتمال ورود ضرر، انجام ارزیابی در صورت تأیید ریسک ضرر فرامرزی و ارزیابی پسینی است که در مرحلة آخر، اطلاعات ارزشمندی برای فعالیتهای مشابه بعدی و واقعی شدن ارزیابیها مهیا میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
ارزیابی اثرات زیستمحیطی فرامرزی؛ حقوق بینالملل محیطزیست؛ دیوان بینالمللی دادگستری؛ قاعدة عرفی؛ کنوانسیون اسپو | ||
مراجع | ||
1. فارسی الف) کتابها 1. شاو، ملکم ناتان (1393)، حقوق بینالملل محیطزیست، ترجمة علی مشهدی و حسن خسروشاهی، تهران: خرسندی. 2. کیس، الکساندر؛ شیلتون، دینا؛ وریمانتری، کریستوفر (1389)،کتابچة قضایی حقوق محیط زیست، ترجمة محسن عبداللهی، تهران: خرسندی.
ب) مقالات 3. علی اوغلی، سیمین؛ میانآبادی، حجت؛ مرید، سعید (1397)، «کنوانسیون ارزیابی اثرات زیستمحیطی فرامرزی: اسپو»، سومین همایش ملی صیانت از منابع طبیعی و محیطزیست، دانشگاه محقق اردبیلی. 4. مشهدی، علی؛ شاهحسینی، عطیه (1395)، «پیشگیری از خسارات زیستمحیطی در پرتو طرح 2001 کمیسیون حقوق بینالملل مبنی بر پیشگیری از آسیب فرامرزی ناشی از فعالیتهای خطرناک»، مطالعات حقوق عمومی، دورة 46، ش 2. 5. موسوی، سید فضلالله؛ حسینی، سید حسین؛ موسویفر، سید حسین (1394)، «اصول حقوق بینالملل محیطزیست در پرتو آراء مراجع حقوقی بینالمللی»، فصلنامة پژوهش حقوق عمومی، ش 48. 6. نظرپور، شاپور (1389)، تعهد به حفاظت از محیطزیست در حقوق بینالملل در چارچوب اصل مراقبت مقتضی، رسالة دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
2. انگلیسی A) Books 7. Birnie, P., Boyle, A., and Redgwell, C., (2009), International Law & the Environment, oxford University Press. 8. Sands, Ph., Peel, J., (2012), Principles of International Environmental Law, Cambridge: Cambridge University Press.
B) Articles 9. Bendel, J., Harrison, J., (2017), “Determining the legal nature and content of EIAs in International Environmental Law: What does the ICJ decision in the joined Costa Rica v Nicaragua/Nicaragua v Costa Rica cases tell us?” QIL, Vol.42, pp. 13-21. 10. Knox, J. H., (2002), “The myth and reality of transboundary environmental impact assessment”, American Journal of International Law, Vol.96, No.2, pp. 291-319. 11. Koivurova, T., (2011), “Transboundary Environmental Impact assessment in International Law” in Marsden, S. & Koivurova, T. (eds.), Transboundary Environmental Impact Assessment in the European Union: The Espoo Convention and its Kiev Protocol on Strategic Environmental Assessment, London: Earthscan, pp. 15-38. 12. Marsden, S.,(2017), “Determining significance for EIA in International Environmental Law”,QIL Zoom-in, Vol.42. 13. Ruozzi, E., (2017), “The Obligation to Undertake an Environmental Assessment in the Jurisprudence of the ICJ: A Principle in Search of Autonomy”European Journal of Risk Regulation, Vol. 8, Issue 1, pp. 158-169. 14. Talmon, S., “Determining Customary International Law: The ICJ’s Methodology between Induction, Deduction and Assertion”, EJIL,Vol.26, No.2, pp. 417-443. 15. Tanaka, Y., (2017), “Case Note Costa Rica v. Nicaragua and Nicaragua v. Costa Rica: Some Reflections on the Obligation to Conduct an Environmental Impact Assessment”, Review of European Community & International Environmental Law, Vol. 26, No.1, 91-97. 16. Valdez, A.I.,(2019), “Beyond the Arbitral Ruling: A Trans boundary Environmental Impact Assessment in the South China Sea”, Asian Journal of International Law, Vol. 9, pp. 251-274. 17. Yang, T., (2019) “The Emergence of the Environmental Impact Assessment Duty as a Global Legal Norm and General Principle of Law”, HASTINGS LAW JOURNAL, Vol.70, pp. 525-572.
C) Documents 18. Case Concerning French Underground Nuclear Tests between New Zealand France, 1995 ICJ (Order of Sep.22) 19. Case Concerning Gabcikovo- Nagymaros Project between Hungary- Slovakia, 1997 ICJ (Judgment of Sep.25) 20. Case Concerning Pulp Mills on the River Uruguay between Argentina and Uruguay, ICJ, 2010, (Judgment of Apr.20) 21. ICJ Rep 1997, Judge Weeramantary´ s Dissenting Opinion 22. ICJ Rep 1995, Judge Weeramantary´ s Dissenting Opinion 23. ICJ Rep 2015, Separate opinion of judge Oda 24. Separate opinion of Judge Bhandari, 2015 25. Separate opinion of Judge Donoghue, 2015 26. Separate opinion of Judge Dugard, 2015 27. ITLOS Advisory Opinion of 1st February 2011 28. PCA Rep, 2016, Case Concerning the South China dispute between Philippine and China 29. World Charter of Nature 30. UN Conference on Environment and Development 31. Convention on Biological Diversity 32. United Nations Convention on the Law of the Sea 33. The Convention on Environmental Impact Assessment in a Transboundary Context (ESPOO) | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,862 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,161 |