پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,766 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,210,113 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,958,292 |
روابط میان عامل و اعضای غیرعامل در قراردادهای عملیات مشترک (تطبیق با الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران) | ||
| مطالعات حقوق انرژی | ||
| مقاله 11، دوره 5، شماره 2، مهر 1398، صفحه 439-457 اصل مقاله (291.9 K) | ||
| نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrels.2020.275232.297 | ||
| نویسندگان | ||
| عباس کاظمی نجف آبادی* 1؛ سید محمد مهدی هاشمی کرویی2 | ||
| 1استادیار گروه حقوق خصوصی و اقتصادی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامۀ طباطبائی | ||
| 2دانشجوی دکتری مدیریت قراردادهای نفت و گاز دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامۀ طباطبائی | ||
| چکیده | ||
| یکی از ویژگی‌های شاخص الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران، لزوم شراکت شرکت‌های خارجی با شرکت‌های ایرانی و مشارکت در اجرای عملیات نفتی است. بستر اصلی این مشارکت، قرارداد عملیات مشترک (ق.ع.م) است که میان اعضای کنسرسیوم تشکیل‌شده از شرکت (های) خارجی و شرکت (های) ایرانی منعقد می‌گردد. اعضای حاضر در ق.ع.م، به دو گروه تقسیم می‌شوند: عامل و غیرعامل. وظیفۀ اصلی عامل، تصدی و مدیریت روزانۀ عملیات نفتی و وظیفۀ اصلی غیرعامل‌ها، مشارکت در تأمین مالی و تصمیم‌گیری‌هاست. معمولاً عامل خواستار آزادی عمل بیشتر در اتخاذ تصمیمات و انجام عملیات بوده و از غیرعامل‌ها انتظار دارد تنها در تأمین مالی مشارکت کنند. از سوی دیگر، غیرعامل‌ها به منظور حفظ منافع خود و نیز آگاهی از جزئیات عملیات، به نفوذ بیشتر در عملیات و دخالت مؤثرتر در تصمیمات گرایش دارند. در بیشتر ق.ع.م‌ها، مشارکت غیرعامل‌ها در تصمیمات عمدتاً از طریق کمیتۀ عملیاتی و کمیته‌های فرعی آن است. در نسخۀ ایرانی ق.ع.م، غیرعامل‌ها می‌توانند از طریق این کمیته بر عملیات مشترک نظارت کنند. اصلی‌ترین وظیفۀ کمیتۀ عملیاتی، نظارت بر عملیات انجام‌شده توسط عامل و تصویب برنامه‌های مالی- عملیاتی سالیانۀ عملیات نفتی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عامل؛ غیرعامل؛ قرارداد عملیات مشترک؛ قراردادهای جدید نفتی ایران (آی.پی.سی)؛ کارگروه مشترک مدیریت قرارداد؛ کمیتۀ عملیاتی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| OPERATOR - NON-OPERATOR RELATIONSHIPS IN JOINT OPERATING AGREEMENTS (A COMPARATIVE STUDY OF JOA MODEL FORMS AND NEW IRANIAN PETROLEUM CONTRACTS MODEL) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Abbas Kazemi Najaf Abadi1؛ Seyed Mohammad Mahdi Hashemi Karooei2 | ||
| 1Assistant Professor in Private and Economical Law, Faculty of Law and Political Sceince, Allameh Tabatabei University | ||
| 2Ph.D. Student of International Oil and Gas Contracts Management, Faculty of Law and Political Sceince, Allameh Tabatabei University | ||
| چکیده [English] | ||
| One of new Iranian Petroleum Contract (IPC) requirements is participation of the foreign company(ies) with local company(ies) forming a consortium to jointly perform the petroleum operation of the field, and the main bedrock for performance of the joint operation is Joint Operating Agreement (JOA). There are basically two types of parties in a JOA: Operator and Non-Operator(s). The main role and duty of the operator is conducting and management of the day-to-day operation of the field, while, of the non-operators is providing timely funds for conduct and participating in decisions made in respect of the joint operation. While the operator, seeks more freedom in performing its duties and obligations under a JOA, the non-operators desires higher level of control and more access to information to effectively protect their interests engaged in the main contract and JOA. In most JOAs, the non-operators are engaged in decision-makings through the Operating Committee (OpCom) and its sub-committees. In the Iranian version of JOA, the non-operators may supervise the operator’s activities via the OpCom. The main duty of the OpCom is controlling and supervising the joint operations performed in the contract area by the operator and reviewing and approving the work programs and budgets. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Joint Operating Agreement (JOA), new Iranian petroleum Contracts (IPC), Operating Committee (OpCom), Operator, Non-Operator | ||
| مراجع | ||
|
الف) فارسی 1. تصویب‌نامۀ شمارة 104089/ت52445هـ هیأت وزیران، مصوب 11/8/1394. 2. تصویب‌نامۀ شمارۀ 57225/ ت53367هـ هیأت وزیران، مصوب 13/5/1395. 3. شیروی، عبدالحسین؛ ابراهیمی، سید نصرالله؛ اصغریان، مجتبی (1388). «اکتشاف و توسعۀ میادین نفتی ایران از طریق قراردادهای بیع متقابل». مجلۀ حقوقی بین‌المللی، نشریۀ مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست جمهوری، شمارۀ ؟، ص 262-243. الف) خارجی 4. Anderson, O. L., Bishop, R. D., & Bowman, J. P (2009). International Petroleuum Exploration And Exploitation Agreements: Legal, Economic and Policy Aspects. New York: Barrows Company Inc.
5. Bukari, P. A (2013). “Joint Operating Agreements: How Can The Most Sensitive ISsues That Arise Between Parties Be Addressed”. Centre for Energy, Petroleum and Mineral Law and Policy, University of Dundee.
6. Periera, E. G (2013). Oil and Gas Joint Operating Agreements - Risk Control for Non-Operators. London: Globe Law And Business.
7. Peters, M. S & Kumar, M (2012). “Why International Oil Companies Choose to Enter into Joint Operating Agreement”. Acta Juridica Hungarica.
8. Roberts, P (2010). Joint Operating Agreements, A Practical Guide. London: Globe Law and Business.
9. Taylor, T. W & O'Regan, P. W (1984). “Joint Ventures and Operating Agreements”. Petroleum Law.
10. Rigas , A (2016). “An overview of joint bidding and joint operating agreements in Oil & Gas Sector”. University of Derby – Online Programm LLM - Transnational Oil, Gas and Energy Law.
11. David M. R. (1996). Upstream Oil and Gas Agreements. London: Sweet and Maxwell.
12. Penman, C (1993). “Sole Risk Operations In Petroleum Joint Ventures”. AMPLA Bulletin, Vol 12.
12. Waqas, M (2016). “Joint Operating Agreements: History and Development of JOAs in the Oil and Gas Industry”. Oil and Gas Financial Journal. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,038 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 419 |
||