تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,108,358 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,212,933 |
دماوند، آنتی سیکلون ارضی حوضۀ هراز | ||
پژوهش های جغرافیای طبیعی | ||
دوره 52، شماره 2، تیر 1399، صفحه 193-216 اصل مقاله (2.21 M) | ||
نوع مقاله: مقاله کامل | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jphgr.2020.270301.1007305 | ||
نویسندگان | ||
طیبه احمدی1؛ محمدحسین رامشت* 2؛ باربارا اسپون هولز3؛ امیر صفاری4؛ مجتبی یمانی5؛ ابوطالب محمدی6 | ||
1دانش آموخته دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه خوارزمی | ||
2استاد ژئومورفولوژی دانشگاه اصفهان | ||
3استاد جغرافیای دانشگاه ورتسبورگ آلمان | ||
4دانشیار ژئومورفولوژی دانشگاه خوارزمی | ||
5استاد ژئومورفولوژی دانشگاه تهران | ||
6دانش آموخته دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
اگر ژئومورفولوژی را دانش تحلیل فرم و الگوهای فرمی بدانیم، میتوان ادعا کرد که آتشفشان دماوند با دیگر آتشفشانها چون اورست، کلیمانجارو، سهند، سبلان، تفتان، و بزمان، ازنظر فرمی تفاوت دارد؛ حال میتوان این سؤال را مطرح کرد که این تفاوت فرمی ناشی از چیست و این تفاوت در الگوی فرمی چه تأثیری در توزیع انرژی و ماده و رفتار رودخانهای داشته است. بهعلاوه، ساختار فرمزایی دماوند چارچوب ساختارهای تکتونیک منطقه را بهکلی در هم ریخته و قاعدة فرمزایی و رفتار رودخانهای را نیز تغییر داده است. این مقاله حاصل تلاش فرصت مطالعاتی در دانشگاه اصفهان است که به اتکای اصول پدیدارشناسی و در چارچوب روش پدام و با تفسیر و تحلیل متغیرها در سه طیف خطی، نقطهای، و سطحی با بینشی ساختارگرایانه انجام گرفته است و نتایج حاصل از آن نشان میدهد که ساختار فرمی دماوند از مدل چشم جغدی (کیاس تئوری) تبعیت کرده و آنتیسیکلون ارضی را بهوجود آورده است. دماوند الگوهای توزیع انرژی و ماده در منطقه را دگرگون کرده و سبب اسارت رودخانهای و گسترش شبکة هراز و تغییر رفتار رودخانه شده است. ساختار فرمی چشم جغدی (Owl's eye) دماوند هویت مکانی خاصی را در منطقه سبب شده است و سکونتگزینی را در این منطقه تعریف میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
آنتیسیکلون ارضی؛ درة هراز؛ دماوند؛ کیاس؛ هویت مکانی | ||
مراجع | ||
احمدی، ط. (1398). بازسازی مورفوژنتیک پادگانههای درة هراز و تأثیرات آنتروپوژنیک آن (از پلور تا نوررود)، رسالة دکتری، دانشگاه خوارزمی. باشکوه، ب. (1381). دگرسانی گرمایی در شرق یخچال یخار و جایگاه آن در تاریخچه تکوین آتشفشان دماوند، پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم، گروه زمینشناسی، دانشگاه تهران. باباجمالی، ف. (1386). فرایندهای شکلزا و نقش آن در شکلگیری کانونهای مدنی ایران، پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد. پرتویی، پ. (1394). پدیدارشناسی مکان، ترجمه و نشر آثار هنری متن، چ ۳. جداری عیوضی، ج. (1392). ژئومورفولوژی ایران، چ ۳، انتشارات پیام نور. جمادی، س. (1392). زمینه و زمانة پدیدارشناسی، جستاری در زندگی و اندیشههای هوسرل و هایدگر، چ ۴، تهران: ققنوس. حسنزاده، ج.؛ پندآموز، ع.؛ دیوید سون، ج. و استوکلی، د. (1380). آتشفشان دماوند: نگاهی به تاریخ تکوین آن بر پایة دادههای ژئوشیمی و سنسنجی جدید، پنجمین همایش انجمن زمینشناسی ایران. درویشزاده، ع. (1370). زمینشناسی ایران، تهران: نشر دانش امروز وابسته به مؤسسة انتشارات امیرکبیر. زمردیان، م.ج. (1391). ژئومورفولوژی ایران، ج 1 و 2، مشهد: مؤسسة چاپ و انتشارات دانشگاه فردوسی. رامشت، م.ح. (1382). نظریة کیاس در ژئومورفولوژی، مجلة جغرافیا و توسعه، ۱(۱): 13-36. رامشت، م.ح. و باباجمالی، ف. (1388). استثناگرایی در هویت فضای مدنی ایران، جغرافیا و مطالعات محیطی، جغرافیا و مطالعات محیطی، ۱(۱): 5-13. شیرازی، ا.ه. و فرجزاده، م. (1392). مقایسة مواد آذرآواری (پومیس و لاهار) درههای ملار و رینه در مخروط آتشفشانی دماوند، فصلنامة جغرافیای سرزمین، ۱۰(۴۰): 31-40. علایی طالقانی، م. (1391). ژئومورفولوژی ایران، چ ۷، تهران: قومس. علمیزاده، ه. و شایان، س. (1393). نظریة آشوب در ژئومورفولوژی جریانی (مطالعة موردی تغییرات بستر رود کل، هرمزگان)، جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 25(۳): 217- 230. قربانی شورستانی، ع.؛ خسروی، ع. و نورمحمدی، ع.م. (1395). بررسی شواهد ژئومورفولوژیکی یخچالهای کواترنری در ارتفاعات شمال شرق ایران (مطالعة موردی: رشتهکوه بینالود)، پژوهشهای ژئومرفولوژی کمی، 5(۱): 1-12. کرم، ا. (1389). نظریة آشوب، فرکتال (برخان)، و سیستمهای غیرخطی در ژئومورفولوژی، فصلنامة جغرافیای طبیعی، ۳(۸): 67-82. مرتضوی، س.ح. (1392). جوانترین فعالیت آذرآواری در آتشفشان دماوند، نمونهای از یک فوران ساب پلینی با ارتفاع ستون فوران در استراتوسفر، مجلة علوم زمین، 23(۸۹): 155-166. مقیمی، ا. (1394). ژئومورفولوژی ایران، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. هایدگر، م. (1391). هستی و زمان، ترجمة عبدالکریم رشیدیان، چ ۲، تهران: نشر نی. همدانی گلشن، ح. (1394). بازاندیشی نظریة نحو فضا: رهیافتی در معماری و طراحی شهری، مطالعة موردی: خانة بروجردیها، کاشان، نشریة هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 20(۲): ۸۵-92. یمانی، م.؛ مقیمی، ا.؛ گورابی، ا.؛ زمانزاده، س.م. و محمدی، ا. (1397). ارتباط تناوب آخرین فورانهای دماوند و توالی دریاچههای سدی گدازهای طی کواترنری پسین، پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، ۷(۳): 196-215. Alaei Taleghani, M. (2012). Iranian Geomorphology, Seventh Edition, Ghomes Publication. Brookes, Ian A. (1982). Geomorphological Evidence for Climatic change in IRAN During the Last 20000 Years Paleoclimates, paleo environments and Human Communities in the Eastern Mediteranean region in later Prehistory, Edited by J. L. Blintliff and Willen Van zeist (part 1), Bar International series, 133(i): 191-230. Bashukooh, B. (2002). Thermal alteration in the east of Yakhar glacier and its position in the history of the formation of Damavand volcano, Master's thesis, Faculty of Science, Department of Geology, Tehran University Babajamali, F. (2007). Shaping Processes and Its Role in Formation of Iranian Civil Centers, Master's Thesis, Islamic Azad University, Najaf Abad. Davidson, J.; Hassanzadeh, J.; Berzins, R.; Stockli, D.F.; Bashukooh, B.; Turrin, B. and Pandamouz, A. (2004). The geology of Damavand volcano, Alborz Mountains, northern Iran, Geological Society of America Bulletin, pp. 16-29. Darwishzadeh, A. (1991). Geological Survey of Iran, Tehran: Today's Science Publishing, affiliated with Amir Kabir Publishing. Ghorbani Shurestani, A.; Khosravi, A. and Nourmohammadi, A.M. (2016). Investigation of Geomorphologic Evidences of Quaternary Glaciers in Northeastern Highlands (Case Study: Binalood Mountain Range), Quantitative Geomorphology Researches, 1: 12-12. Eskandari, A.; De Rosa, R. and Amini, S. (2015). Remote sensing of Damavand volcano (Iran) using Landsat imagery: Implications for the volcano dynamics, Journal of Volcanology and Geothermal Research, 306: 41-57. Elmizadeh, H. and Shayan, S. (2014). Chaos Theory in Current Geomorphology (Case Study of Chamomile Changes in Hormozgan), Geography and Environmental Planning, 25(3): 217-230. Hamedani Golshan, H. (2015). "Reflection of the Theory of Space Syntax", An Approach to Urban Architecture and Design, A Case Study: Boroujerdi's Houses, Kashan, The Journal of Fine Arts, Architecture and Urban Development, 20(2): 92-85. Heidegger, M. (2012). Existence and Time, Translated by Abdolkarim Rashidian, Tehran: Publishing Ney, Second Edition. Hillier, B. (2007). Space is the machine, a configurational theory of architecture, this electronic edition published in 2007 by: Space Syntax 4 Huguenot Place, Heneage Street London E1 5LN United Kingdom. Hassenzadeh, J.; Pandamouz, A.; David Soun, J. and Stokley, D. (2001). Damavand volcano: A look at its developmental history based on new geochemical data and the fifth conference of the Geological Society of Iran. Jedari Eyvazi, J. (2013). Geomorphology of Iran, Thirteenth Edition, Payame Noor Publications. Jemadi, S. (2013). The Phenomenology of Time and Time, An Investigation into the Life and Thoughts of Husserl and Heidegger, Tehran: Phoenix Publication, Fourth Edition. Kostka, R. (2002). The world mountain Damavand: documentation and monitoring of human activities using remote sensing data, ISPRS Journal of Photogrammetry & Remote Sensing, 57: 5-12. Karbala'i Hosseini, M. (2005). Damavand Volcano's Magnetism Study, Master's Thesis, Faculty of Science, Department of Geology, Tehran University. Karam, A. (2010). Chaos Uncertainty, Fractal (Barkhan) and Nonlinear Systems in Geomorphology, Natural History Series, 3(8): 67-82. Mohsenzadeh, M. and Pourkhorsandi, H. (2016). Quantitative textural investigation of trachyandesites of Damavand volcano (N Iran): Insights into the magmatic processes, Journal of African Earth Sciences, 120: 238-247. Moghimi, E. (2015). Iran Geomorphology, Tehran: Tehran University Press. Mortazavi, S.H. (2013). The youngest activity in the Damavand volcano, an example of a subalpine eruption with the height of the erupted sediment in the stratosphere, Journal of Earth Sciences, 23(89): 155-166. Moradi, M. (1996). Nefrochronology and dynamics of Damavand volcano eruption, Faculty of Science, Department of Geology, University of Tehran. Omidian,S. (2007). Determining the tectonic setting of the Damavand volcano on the basis of structural and geochemical evidence, Master's thesis, Faculty of Science, Department of Geology, Tehran University. Omidian, S. and Eliasi, M. (2010). Analysis of the Long-Term Stress of the Damage Boundary Dam Zone, Damavand Volcano, Iran, Quarterly Journal of Geology, 4(16): 51-60. Pourdarabi, H.; Bahmani Zadeh, A.A. and Oskoei, B. (2014). Damavand volcano's ancient magnetism during the past half-million years, Journal of Earth and Space, 40(1): 83-93. Partoei, P. (2015). Phenomenology of the place, Translation and publication of works of art, third edition Rahimzadeh, B.; Masoudi, F. and Ranjbar, S. (2014). Study of the features and formation of bubbles during the demolitions of Damavand Volcanic Scoris, Damavand volcano, Journal of Geosciences, 23(92): 11-22. Ramesht, M.H. (2003). Chaos theory in geomorphology, Geography and Development Magazine, 1(1): 13-36 Ramesht, M.H. and Baba Jammali, F. (2009). Exceptionalism in the identity of Iranian civil space, geography and environmental studies, Geography and environmental studies, 1(1): 5-13. Shirazi, A.H. and Farajzadeh, M. (2013). Comparison of Azaravari (Pumys and Lahar) valleys of the Molar and Rineh in Damavand volcanic cones, Geographical Quarterly, 40(40): 31-40. Zomorodiyan, M.J. (2012). Geomorphology of Iran, Volume 1 & 2, Mashhad: Ferdowsi University Press, Mashhad. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 615 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 598 |