بررسی کارآمدی یا ناکارآمدی «جهد» در برابر «عنایت» در منطق‌الطیر و مصیبت‌نامۀ عطار نیشابوری

[1]. قرآن کریم.

[2]. احمدتوبی، مظاهر و قربان علمی (1397). «نجات و راه نیل به آن در کشف الاسرار و عُدَّة الابرار رشیدالدین ابوالفضل میبدی»، ادیان وعرفان، سال پنجاه­ویکم، شمارۀ دوم، پاییز و زمستان. صص ١٨١-١٦1.

[3]. اشعری، ابی­الحسن علی‌بن‌اسماعیل (بی­تا). الابانه عن اصول­الدیانه، بیروت: دار ابن­زیدون.

[4]. انصاری، خواجه عبدالله، (1349). رسائل جامع، به تصحیح وحید دستگردی، کتابفروشی فروغی تهران.

[5]. پورنامداریان، تقی (1382). دیدار با سیمرغ، چاپ سوم، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

[6]. جامی، عبدالرحمن (1858). نفحات­الانس، به­تصحیح ولیام ناسولیس، مولوی غلام عیسی و مولوی عبدالحمید، کلکته: مطبعه لیسی.

[7]. حافظ شیرازی، خواجه شمس­الدین محمد (1385). دیوان اشعار، به­تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران، زوار.

[8]. دهخدا، علی­اکبر (1373). لغت­نامه، چاپ اول، تهران، دانشگاه تهران.

[9]. دهقان، زیبا (1391). «کشش­وکوشش در مثنوی معنوی»، پایان­نامه کارشناسی­ارشد دانشکده ادبیات دانشگاه اراک، استادراهنما: جلیل مشیدی.

[10]. ریتر، هلموت (1379-1377). دریای جان، ترجمه عباس زریاب خویی و مهرآفاق بایبوردی، ج1و2، تهران، الهدی.

[11]. زرین­کوب، عبدالحسین (1386). صدای بال سیمرغ، چاپ پنجم، تهران، سخن.

[12]. ــــــــــــــــ (1379). یادداشت­ها و اندیشه­ها، چاپ پنجم، تهران، سخن.

[13]. سیدهاشمی، سیدمحمداسماعیل (1392). «عنایت الهی نسبت به جهان هستی از نگاه سه فیلسوف یهودی، مسیحی و اسلامی (ابن­سینا، ابن­میمون و توماس آکوئینی)»، آینه معرفت، سال دوازدهم، بهار1392، ش 34، صص63-39.

[14]. سیدان، الهام (1396). «مفهوم جذبه در نظام معرفتی عرفان اسلامی» ادیان و عرفان، سال 50، ش­­1، بهار و تابستان ١٣٩٦، صص­٤٦-29.

[15]. شریفی، محمد (1389). «کشش و کوشش در آثار عطار نیشابوری»، عرفانیات در ادب فارسی، دوره­1، ش4­، پاییز، صص93-80. .

[16]. شهری برآبادی، محمد (1369). «عنایت الهی در اندیشۀ الهی» کیهان اندیشه، مهر و آبان 1396. ش32، صص: 102-95.

[17]. عبدالحی، ا. ک. م. (1362). «مذهب اشعری»، ترجمه دکتر نصرالله پورجوادی و عبدالحسین آذرنگ، تاریخ فلسفه در اسلام، ج اول، به کوشش میرمحمد شریف، تهران،

[18]. عطار نیشابوری فریدالدین (1388). الهی‌نامه، با مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی، چاپ پنجم، تهران، سخن.

[19]. ـــــــــــــــــ (1388). مصیبت‌نامه، با مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی، چاپ چهارم، تهران، سخن.

[20]. ـــــــــــــــــ (1373). مصیبت‌نامه، با تصحیح و تعلیقات عبدالوهاب نورانی وصال، چاپ چهارم، تهران، زوار.

[21]. ـــــــــــــــــ (1388). منطق‌الطیر، با مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی، ویرایش سوم، تهران، سخن.

[22]. ـــــــــــــــــ (1388). اسرارنامه، با مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی، ویرایش دوم، تهران، سخن.

[23]. عمید، حسن (1390) لغت­نامه­، چاپ سی­و­هشتم، تهران، امیرکبیر.

[24]. عین­القضاه همدانی، عبدالله­بن­محمد (­١٣٨٥_­). دفاعیات و برگزیدۀ حقایق به انضمام ترجمۀ دو رسالۀ شکوی­الغریب و زبده­الحقایق، ترجمه و تحشیۀ قاسم انصاری، چاپ دوم، تهران، منوچهری.

[25]. غزالی، ابوحامد محمد (­١٣٨٦­). احیاء علوم­الدین، ترجمۀ مؤیدالدین خوارزمی، به کوشش حسین خدیو جم، ٤ج، تهران، علمی و فرهنگی.

[26]. ـــــــــــــــــ (1383). کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیوجم، ج1، چاپ سوم، تهران، علمی و فرهنگی.

[27]. غنی­پور ملکشاه، احمد و سبیکه اسفندیار (1392).، «مایه­های عرفانی در قصاید سعدی و مقایسة آن با مصیبت­نامۀ عطّار»، ادیان و عرفان، سال چهل­وششم، ش دوم، پاییز و زمستان، صص220-193.

[28]. فروزانفر، بدیع­الزمان (1374). شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری، چ­2، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

[29]. ـــــــــــــــــ (1367). شرح مثنوی شریف، جلد اول، تهران، زوار.

[30]. کلاباذی، ابوبکر محمدبن­ابراهیم (1933­م). التعرف لمذهب­التصوف، چاپ اول، مصر: مطبعة السعادة.

[31]. مرتضوی منوچهر (1335). «تأثر خواجه حافظ از داستان شیخ صنعان»، نشریه دانشکده ادبیات تبریز، ش 39، زمستان، صص 93-362.

[32]. مستملی بخاری، اسماعیل (1363). شرح­التعرف لمذهب­التصوف، جلد 1و2، چاپ اول، تهران، اساطیر.

[33]. مولوی بلخی، جلال­الدین محمد (1375). مثنوی معنوی، به­تصحیح نیکلسون. تهران، انتشارات ناهید.

[34]. مهدی­پور، حسن (1395). «تعارض نظر و عمل در مسئلۀ جبر و اختیار در اندیشۀ عطار نیشابوری»، ادبیات عرفانی، دانشگاه الزهرا، سال هشتم، شمارة 15، پاییز و زمستان، صص214-180.

[35]. میبدی، ابوالفضل رشیدالدین (1371). کشف­الأسرار و عدة­الأبرار، به­تصحیح علی­اصغر حکمت، چاپ پنجم، تهران، امیرکبیر.

[36]. هجویری، ابوالحسن علی (1375). کشف­المحجوب، به­تصحیح و. ژوکوفسکی و والنتین آلکسی یریچ،‏ چاپ چهارم، تهران، طهوری.

[37]. همایی، جلال­الدین (1385). مولوی­نامه؛ مولوی چه می­گوید؟­2جلد، ج1، چاپ دهم، تهران، هما.